Перайсьці да зьместу

Ільля Гаўрылаў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Ільля Гаўрылаў
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 26 верасьня 1988(1988-09-26)[1] (36 гадоў)
Рост 190 см
Вага 86 кг
Пазыцыя брамнік
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
2005 Маладэчна-2018 19 (0)
2006 Дынама Менск 0 (0)
2007—2009 Масква[d] 0 (0)
2008 Дняпро Магілёў 1 (0)
2008 Тарпэда-БелАЗ 13 (0)
2010 Валгар[d] 2 (0)
2010 Тарпэда-БелАЗ 3 (0)
2011 Авангард Курск[d] 25 (0)
2012—2013 Хімкі 20 (0)
2013 Ротар Валгаград 4 (0)
2014 Шахцёр Салігорск 3 (0)
2015 Мікашэвічы 26 (0)
2016—2017 Луч[d] 33 (0)
2017 Ротар Валгаград 4 (0)
Зборныя
2009 Беларусь (да 21) 3 (0)

Ільля́ Гаўры́лаў (нар. 26 верасьня 1988 году) — колішні беларускі футбаліст, брамнік. За час выступленьняў у Расеі атрымаў быў расейскі пашпарт, таму ў чэмпіянаце Беларусі лічыўся легіянэрам[2].

Выхаванец віцебскага футболу[3]. Футболам пачаў займацца ў веку васьмі гадоў, а ўжо ў 14 гадоў перайшоў у менскае «Дынама», за якое згуляў адзіны матч у Кубку Беларусі[4]. У 2007 годзе разам з Антонам Амельчанкам і Юрыем Жаўновым (якія прыйшлі ў клюб некалькі раней) стаў гульцом клюбу расейскай Прэм’ер-лігі «Масква»[5]. Аднак у першую каманду прабіцца ня здолеў. Гуляў толькі ў першынстве моладзевых каманд, але зразумеў, што хоча гуляць на больш высокім узроўні і папрасіў кіраўніцтва адпусьціць яго ў арэнду.

Гэтак, у 2008 годзе Ільля гуляў у арэндзе ў беларускіх клюбах, як то магілёўскім «Дняпры» і «Тарпэда» з Жодзіна[6]. За «Дняпро» Ільля згуляў усяго адную гульню ў Найвышэйшай лізе. За жодзінскае «Тарпэда» дэбютаваў 10 жніўня 2008 году ў матчы супраць магілёўскага «Савіту», зьявіўшыся ў стартавым складзе і правёўшы ўсю гульню. Па заканчэньні арэнды Гаўрылаў вярнуўся ў «Маскву». У сакавіку 2010 году падпісаў двухгадовы кантракт з астраханскім «Валгаром-Газпрамам»[7], які выступаў у Першым дывізіёне. У камандзе згуляў усяго два матчы, пасьля чаго ў чэрвені 2010 году кантракт на ўзаемную згоду быў скасаваны[8], і Гаўрылаў вярнуўся ў Беларусь, дзе зноў прыяднаўся да жодзінскага «Тарпэда», склаўшы працоўнае пагадненьне на паўгады. Па заканчэньні тэрміну дзеі кантракту Ільля ў якасьці свабоднага агента накіраваўся на прагляд у курскі «Авангард»[9], зь якім у выніку 13 лютага 2011 году падпісаў кантракт. За курскі клюб дэбютаваў 2 траўня ў матчы трэцяга туру Першынства Расеі з саратаўскім «Сокалам». Па заканчэньні сэзону 2011—2012 гадоў пакінуў «Авангард».

13 ліпеня 2012 году было абвешчана аб тым, што Ільля склаў аднагадовую ўгоду з «Хімкамі»[10]. У складзе «Хімкаў» рэгулярна гуляў у асноўным складзе ў ФНЛ. У пачатку чэрвеня 2013 году перайшоў у валгаградзкі «Ротар»[11], але на полі зьяўляўся эпізадычна. У выніку, у 2014 годзе ўжо не зьяўляўся нават на лаўцы запасных, шукаючы новы клюб. У ліпені 2014 году падпісаў кантракт з салігорскім «Шахцёрам»[12], дзе быў другім брамнікам пасьля Артура Катэнкі. Паколькі на той час страціў беларускае грамадзянства на карысьць расейскага, таму выступаў у чэмпіянаце Беларусі ў якасьці легіянэра. У лютым 2015 году склад «Шахцёра» ўзмоцніў дасьведчаны брамнік Уладзімер Бушма, пасьля чаго Гаўрылаў выпаў з асноўнай абоймы гарнякоў. У выніку ў сакавіку 2015 году, скасаваўшы кантракт з «Шахцёрам», перайшоў у мікашэвіцкі «Граніт»[13], у складзе якога быў асноўным брамнікам.

У лютым 2016 году вярнуўся ў Расію, пасьля прагляду падпісаўшы кантракт з клюбам «Луч-Энэргія»[14]. У складзе новага клюбу трывала гуляў у асноўным складзе. У чэрвені 2017 году зноў стаў гульцом «Ротару»[15], аднак ужо ў верасьні таго ж году на правах свабоднага агента пакінуў каманду[16].

У 2017 годзе стаў абвінавачаным ва ўдзеле ў справе дамоўленых матчаў падчас выступу за «Граніт». У выніку за ўдзел у такіх гульнях спачатку быў аштрафаваны судом Першамайскага раёну Менску ў кастрычніку 2017 году[17], а ў лютым 2018 году пажыцьцёва дыскваліфікаваны Беларускай фэдэрацыяй футболу[18]. У пачатку 2018 году падпісаў пагадненьне з узбэцкім клюбам «Наўбахорам», аднак у выніку гэтак і не згуляў за яго, неўзабаве пакінуўшы каманду[19]. Пасьля гэтага завяршыў кар’еру.

У 2009 годзе згуляў у трох матчах за моладзевую зборную Беларусі.

Клюб Сэзон Чэмпіянат
Дывізіён Матчы Галы
Граніт 2015 Найвышэйшая ліга 26 –32
  1. ^ а б в Ilia Gavrilov // Transfermarkt (мн.) — 2000.
  2. ^ Гаврилов заявляется на матчи чемпионата Беларуси в качестве легионера (рас.)
  3. ^ Илья Гаврилов: «Когда в тебя верят — крылья вырастают». Афіцыйны сайт «Хімкаў» (2012-09-21). Архіўная копія ад 2014-08-21 г.
  4. ^ 1/8 финала. Повторные матчи. Легок путь в четвертьфинал (рас.) Архіўная копія ад 2015-04-02 г.
  5. ^ Антон Михашенок (2011-03-04) Путь на Турцию Архіўная копія ад 2013-12-02 г.
  6. ^ Илья Гаврилов: «В Белоруссии хорошо, но хочется большего» (рас.)
  7. ^ Илья Гаврилов подписал контракт с астраханским "Волгарь-Газпромом" (рас.)
  8. ^ Илья Гаврилов покинул "Волгарь-Газпром" (рас.)
  9. ^ Илья Гаврилов объявился в курском "Авангарде" (рас.)
  10. ^ В «Химки» перешёл Илья Гаврилов. Афіцыйны сайт «Хімкаў» (2012-07-13). Архіўная копія ад 2013-12-02 г.
  11. ^ «Ротор» заключил контракт с голкипером Ильей Гавриловым. Афіцыйны сайт валгаградзкага «Ротара» (2013-06-04). Архіўная копія ад 2013-06-13 г.
  12. ^ "Шахтер" подписал Гаврилова и расстался с Копанцовым (рас.)
  13. ^ "Гранит" подписал Невмываку, Габовду и Гаврилова (рас.)
  14. ^ Илья Гаврилов сменил Микашевичи на Владивосток (рас.)
  15. ^ Илья Гаврилов сменил "Луч-Энергию" на "Ротор" (рас.)
  16. ^ "Ротор" расторг контракт с Ильей Гавриловым (рас.)
  17. ^ Вынесены приговоры фигурантам дела о договорных матчах: ограничение свободы и штрафы{{}}
  18. ^ Дело о договорных матчах: КДК АБФФ пожизненно дисквалифицировал 11 футболистов и Владимира Маковского (рас.)
  19. ^ Дело о “договорняках”. “Друзья-однополчане”, где же вы теперь? (рас.) Архіўная копія ад 2021-12-13 г.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]