การสวรรคตและพิธีฝังพระบรมศพสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 แห่งสหราชอาณาจักร
 พระบรมฉายาลักษณ์โดยวอลเตอร์ สโตนแมน, ค.ศ. 1938 | |
| วันที่ |
|
|---|---|
| ที่ตั้ง |
|
| ผู้เข้าร่วม | ดูรายชื่อ |
เมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1952 สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 แห่งสหราชอาณาจักร เสด็จสวรรคตด้วยพระชนมพรรษา 56 พรรษา ณ ตำหนักซานดริงแฮม หลังประชวรด้วยโรคมะเร็งมาเป็นเวลานาน พระราชพิธีพระบรมศพของพระองค์จัดขึ้นในวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1952 พระองค์ทรงถูกสืบราชสมบัติโดยสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 พระราชธิดา[a] หีบพระบรมศพของสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 ประดิษฐานอยู่ที่โบสถ์เซนต์แมรีแมกดาเลน แซนดริงแฮม จนถึงวันที่ 11 กุมภาพันธ์ เมื่อถูกอัญเชิญในขบวนเคลื่อนพระบรมศพไปยังสถานีรถไฟวูลเฟอร์ตันที่อยู่ใกล้เคียง หีบพระบรมศพถูกอัญเชิญโดยรถไฟไปยังสถานีรถไฟลอนดอนคิงส์ครอส จากนั้นจึงมีการจัดขบวนเคลื่อนพระบรมศพอย่างเป็นทางการอีกครั้งเพื่ออัญเชิญไปยังเวสต์มินสเตอร์ฮอลล์ ที่ซึ่งพระบรมศพประดิษฐานไว้ให้ประชาชนถวายสักการะเป็นเวลาสามวัน ประชาชนประมาณ 304,000 คนเดินผ่านเวสต์มินสเตอร์ฮอลล์โดยแถวรอมีความยาวถึง 4 ไมล์ (6.4 กิโลเมตร)
พระราชพิธีพระบรมศพของสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 เริ่มต้นด้วยการอัญเชิญพระบรมศพอย่างเป็นทางการไปยังสถานีรถไฟแพดดิงตัน โดยพระบรมศพถูกประดิษฐานบนราชรถปืนใหญ่ที่ถูกลากโดยราชนาวี ตามธรรมเนียมปฏิบัติในพระราชพิธีพระบรมศพของพระมหากษัตริย์อังกฤษ ขบวนเคลื่อนพระบรมศพนั้นมีสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2, สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ (ภายหลังคือสมเด็จพระราชชนนี), เจ้าหญิงมาร์กาเรตและพระราชวงศ์ชั้นดยุกสี่พระองค์ร่วมขบวนด้วย ได้แก่ เจ้าชายฟิลิป ดยุกแห่งเอดินบะระ, เจ้าชายเฮนรี ดยุกแห่งกลอสเตอร์, เจ้าชายเอ็ดเวิร์ด ดยุกแห่งวินด์เซอร์ และเจ้าชายเอ็ดเวิร์ด ดยุกแห่งเคนต์ พระมหากษัตริย์และผู้แทนต่างประเทศอื่น ๆ จำนวนมากเข้าร่วมด้วย เมื่อมาถึงสถานีแพดดิงตัน หีบพระบรมศพถูกอัญเชิญขึ้นรถไฟเพื่อเดินทางไปยังวินด์เซอร์ ขบวนอีกขบวนหนึ่งได้อัญเชิญหีบพระศพผ่านเมืองไปยังโบสถ์น้อยเซนต์จอร์จในปราสาทวินด์เซอร์ ที่ซึ่งมีการจัดพิธีทางศาสนาและพระบรมศพถูกฝังไว้ในห้องเก็บพระศพหลวง
ขบวนพระบรมศพครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่มีการถ่ายทอดทางโทรทัศน์ของพระมหากษัตริย์อังกฤษ และอาจนำไปสู่การเริ่มต้นของการซื้อโทรทัศน์จำนวนมาก พระบรมศพของพระองค์ถูกย้ายไปยังโบสถ์อนุสรณ์สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 ที่สร้างขึ้นใหม่ในโบสถ์เซนต์จอร์จใน ค.ศ. 1969 และประดิษฐานร่วมกับพระบรมศพของสมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระอัครมเหสีของพระองค์ และพระอัฐิของเจ้าหญิงมาร์กาเรต พระราชธิดา ซึ่งสิ้นพระชนม์ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2002 และกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2002 ตามลำดับ ในเดือนกันยายน ค.ศ. 2022 หลังสมเด็จพระราชินีนาเอลิซาเบธที่ 2 พระราชธิดาเสด็จสวรรคต และเจ้าชายฟิลิป พระราชสวามีในสมเด็จพระราชินีนาถ ซึ่งสิ้นพระชนม์ในเดือนเมษายน ค.ศ. 2021 ได้ถูกฝังพระบรมศพไว้ข้าง ๆ พระองค์ในโบสถ์น้อย มีการเปลี่ยนแปลงแผ่นหินจารึกภายหลังการฝังพระบรมศพของสมเด็จพระราชินีนาถและและพระศพของเจ้าชายฟิลิป
หมายเหตุ
[แก้]- ↑ Legally, Elizabeth was only heir presumptive under the then-operating system of male-preference primogeniture, and could have been superseded in the line of succession by a younger brother including one born after the death of George VI. However, the government and courtiers had long discounted the possibility of the Queen becoming pregnant again, and consequentially treated their eldest daughter as the de facto heir apparent for several years prior to the King's demise.