ประธานคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติ
| ประธานคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติ | |
|---|---|
| 全国人民代表大会常务委员会委员长 | |
| คณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติ | |
| สมาชิกของ | คณะประธาน |
| ผู้เสนอชื่อ | คณะผู้บริหารสูงสุดสภาประชนแห่งชาติ |
| ผู้แต่งตั้ง | สภาประชาชนแห่งชาติ |
| วาระ | 5 ปี ต่ออายุได้ครั้งเดียวต่อเนื่องกัน |
| ตราสารจัดตั้ง | รัฐธรรมนูญจีน |
| สถาปนา | 27 กันยายน 1954 |
| คนแรก | หลิว เช่าฉี |
| รอง | รองประธาน เลขาธิการ |
| เงินตอบแทน | ประมาณ 150,000 หยวนต่อปี (2015)[1] |
| เว็บไซต์ | www.npc.gov.cn |
| ประธานคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติ | |||||||
| อักษรจีนตัวย่อ | 全国人民代表大会常务委员会委员长 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| อักษรจีนตัวเต็ม | 全國人民代表大會常務委員會委員長 | ||||||
| |||||||
| Officially abbreviated as | |||||||
| อักษรจีนตัวย่อ | 全国人大常委会委员长 | ||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | 全國人大常委會委員長 | ||||||
| |||||||
ประธานคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติ (จีน: 全国人民代表大会常务委员会委员长) เป็นประธานของคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติ (NPCSC) องค์กรถาวรของสภาประชาชนแห่งชาติ (NPC) สภานิติบัญญัติแห่งชาติของจีน
ประธานได้รับการเสนอชื่ออย่างเป็นทางการโดยคณะผู้บริหารสูงสุดสภาประชาชนแห่งชาติในระหว่างสมัยประชุมและได้รับการอนุมัติจากคณะผู้แทนสภาประชาชนแห่งชาติ แต่ในความเป็นจริงแล้วได้รับการเลือกภายในพรรคคอมมิวนิสต์จีนซึ่งเป็นพรรครัฐบาล[2] ประธานเป็นผู้ควบคุมดูแลการดำเนินงานของคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติและเป็นผู้เรียกประชุมและเป็นประธานในการประชุมดังกล่าว ประธานได้รับการช่วยเหลือจากรองประธานและเลขาธิการของคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติ ซึ่งรวมกันเป็นคณะประธาน[3] ประธานสามารถมอบหมายอำนาจบางส่วนของตนให้รองประธานปฏิบัติแทนได้ ในกรณีประธานไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ คณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติจะเลือกหนึ่งในรองประธานขึ้นปฏิบัติหน้าที่ชั่วคราว จนกว่าประธานจะสามารถกลับมาปฏิบัติหน้าที่ได้หรือสภาประชาชนแห่งชาติจะเลือกประธานคนใหม่[4][จำเป็นต้องมีแหล่งข้อมูลที่มิใช่หลัก] ตำแหน่งนี้ถืออำนาจตามรัฐธรรมนูญที่สงวนไว้ ซึ่งถูกกำหนดขึ้นในการแก้ไขรัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีนเมื่อ ค.ศ. 1982 ตามที่ระบุไว้ในมาตรา 84 ของรัฐธรรมนูญ หากทั้งประธานาธิบดีและรองประธานาธิบดีไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้ และสภาประชาชนแห่งชาติไม่สามารถเลือกผู้ดำรงตำแหน่งแทนได้ทันเวลา ประธานคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติจะทำหน้าที่เป็นประธานาธิบดีแทน[4][ไม่จำเป็นต้องมีแหล่งข้อมูลหลัก] ประธานเป็นผู้นำกลุ่มสมาชิกพรรคแกนนำคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติ ซึ่งมีหน้าที่รับผิดชอบการดำเนินตามนโยบายของคณะกรรมการกลางพรรคคอมมิวนิสต์จีนในคณะกรรมาธิการสามัญฯ
ตั้งแต่ ค.ศ. 1998 ถึง 2013 ตำแหน่งนี้ถูกจัดอยู่ในลำดับที่สองในลำดับชั้นของคณะกรรมาธิการสามัญประจำกรมการเมืองพรรคคอมมิวนิสต์จีน เนื่องจากหลี่ เผิงถูกห้ามดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเป็นสมัยที่สามใน ค.ศ. 1998 ในลำดับอาวุโสทางการเมือง ประธานมีลำดับต่ำกว่าเลขาธิการใหญ่พรรคคอมมิวนิสต์จีน (ผู้นำสูงสุด) และประธานาธิบดี (ผู้แทนของรัฐ)[5] ลำดับตำแหน่งไม่ได้สะท้อนถึงอำนาจที่แท้จริงเสมอไป ซึ่งจะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับผู้ดำรงตำแหน่ง ประธานคนปัจจุบันคือจ้าว เล่อจี้ ผู้ซึ่งเป็นสมาชิกอันดับสามของคณะกรรมาธิการสามัญประจำกรมการเมือง
ประวัติศาสตร์
[แก้]ระหว่างการร่างรัฐธรรมนูญสาธารณรัฐประชาชนจีน มีการถกเถียงกันเกี่ยวกับตำแหน่งที่จะใช้สำหรับประธานคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติ วันที่ 23 มีนาคม ค.ศ. 1954 ในการประชุมครั้งแรกของคณะกรรมาธิการร่างรัฐธรรมนูญ คณะกรรมการกลางพรรคคอมมิวนิสต์จีนเสนอร่างที่ใช้ตำแหน่ง "speaker" (议长) ในการอภิปรายร่าง มีการถกเถียงกันหลายประเด็นเกี่ยวกับว่าจะใช้คำว่า "speaker" หรือ "chairman" (委员长) เป็นตำแหน่ง ผู้ที่ใช้ตำแหน่ง "chairman" โต้แย้งว่ามันจะไม่เป็นที่นิยมเพราะเจียง ไคเชกก็ใช้ตำแหน่งนั้นเช่นกัน ขณะที่ผู้สนับสนุนมองว่าไม่มีปัญหาอะไร มีข้อเสนอให้ใช้ตำแหน่ง "chairman" (主席) ที่คล้ายกับตำแหน่งประธานคณะผู้บริหารสูงสุดโซเวียตของสหภาพโซเวียต แต่มีผู้โต้แย้งข้อเสนอนี้โดยให้เหตุผลว่าตำแหน่งนั้นเหมือนกับตำแหน่งประธานสาธารณรัฐประชาชนจีน หมายความว่าประชาชนทั่วไปอาจสับสนได้โดยง่าย[6] ในระหว่างการอภิปราย เถียน เจียอิง รองเลขาธิการคณะกรรมาธิการร่างรัฐธรรมนูญ กล่าวว่าสภาประชาชนแห่งชาติเป็นองค์กรแห่งอำนาจมากกว่าเป็นเพียงองค์กรปรึกษาหารือ และตำแหน่ง "speaker" ไม่สอดคล้องกับลักษณะขององค์กร ท้ายที่สุด คำว่า "chairman" (委员长) ก็ถูกนำมาใช้ ตำแหน่งนี้เกิดขึ้นพร้อมกับการรับรองรัฐธรรมนูญ ค.ศ. 1954 โดยหลิว เช่าฉีเป็นผู้ประเดิมตำแหน่ง[6]
ตั้งแต่ ค.ศ. 1975 ถึง 1983 ประธานคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติทำหน้าที่เป็นผู้แทนประเทศของสาธารณรัฐประชาชนจีน เนื่องจากตำแหน่งประธานาธิบดีถูกตัดออกจากรัฐธรรมนูญ ค.ศ. 1975 และถูกละเว้นจากร่างรัฐธรรมนูญ ค.ศ. 1978 ด้วยเช่นกัน ตำแหน่งประธานาธิบดีถูกฟื้นฟูใน ค.ศ. 1982[7] ตามทฤษฎีแล้ว ในช่วงการประท้วงที่จัตุรัสเทียนอันเหมิน ค.ศ. 1989 ผู้ดำรงตำแหน่งในขณะนั้นคือ ว่าน หลี่ มีอำนาจเรียกประชุมฉุกเฉินของสภาประชาชนแห่งชาติเพื่อแก้ไขปัญหาตามรัฐธรรมนูญ อย่างไรก็ตาม เสรีภาพในการเคลื่อนไหวของว่านถูกจำกัด และท้ายที่สุดเขาก็ไม่มีอำนาจจัดการกับสถานการณ์ดังกล่าว[8]
ระหว่าง ค.ศ. 1993 ถึง 1998 ตำแหน่งนี้ถูกดำรงโดยเฉียว ฉือ ผู้ซึ่งเป็นสมาชิกอันดับสามของคณะกรรมาธิการสามัญประจำกรมการเมือง เฉียวพยายามกำจัดชื่อเสียงของสภาฯ ในฐานะ "ตรายาง" และเปลี่ยนให้เป็นสถาบันที่มีอำนาจแท้จริงในการสร้างนิติธรรม[9] วันที่ 16 มีนาคม ค.ศ. 1998 หลี่ เผิงได้รับเลือกเป็นประธานคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติแทนที่เฉียว ฉือ แม้เขาจะเป็นผู้สมัครเพียงคนเดียว แต่เขาก็ได้รับเลือกด้วยคะแนนเสียงไม่ถึงร้อยละ 90 และมีผู้แทนประมาณ 300 คนที่ไม่สนับสนุนเขา[10]
รายนามผู้ดำรงตำแหน่ง
[แก้]- รัฐบาลเหมา เจ๋อตง
- รัฐบาลเติ้ง เสี่ยวผิง
- รัฐบาลเจียง เจ๋อหมิน
- รัฐบาลหู จิ่นเทา
- รัฐบาลสี จิ้นผิง
| ลำดับ | ชื่อ | สภาประชาชนแห่งชาติ ชุดที่ | เริ่มวาระ | สิ้นสุดวาระ | พรรคการเมือง | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | หลิว เช่าฉี 刘少奇 |
1 | 27 กันยายน 1954 | 27 เมษายน 1959 | พรรคคอมมิวนิสต์จีน (CCP) | |
| 2 | จู เต๋อ 朱德 |
2 | 27 เมษายน 1959 | 3 มกราคม 1965 | ||
| 3 | 3 มกราคม 1965 | 17 มกราคม 1975 | ||||
| 4 | 17 มกราคม 1975 | 6 กรกฎาคม 1976 | ||||
| ตำแหน่งว่าง 7 กรกฎาคม 1976 – 5 มีนาคม 1978[a] | ||||||
| 3 | เย่ เจี้ยนอิง 叶剑英 |
5 | 5 มีนาคม 1978 | 18 มิถุนายน 1983 | พรรคคอมมิวนิสต์จีน (CCP) | |
| 4 | เผิง เจิน 彭真 |
6 | 18 มิถุนายน 1983 | 8 เมษายน 1988 | ||
| 5 | ว่าน หลี่ 万里 |
7 | 8 เมษายน 1988 | 27 มีนาคม 1993 | ||
| 6 | เฉียว ฉือ 乔石 |
8 | 27 มีนาคม 1993 | 16 มีนาคม 1998 | ||
| 7 | หลี่ เผิง 李鹏 |
9 | 16 มีนาคม 1998 | 15 มีนาคม 2003 | ||
| 8 | อู๋ ปังกั๋ว 吴邦国 |
10 | 15 มีนาคม 2003 | 15 มีนาคม 2008 | ||
| 11 | 15 มีนาคม 2008 | 14 มีนาคม 2013 | ||||
| 9 | จาง เต๋อเจียง 张德江 |
12 | 14 มีนาคม 2013 | 17 มีนาคม 2018 | ||
| 10 | ลี่ จ้านชู 栗战书 |
13 | 17 มีนาคม 2018 | 10 มีนาคม 2023 | ||
| 11 | จ้าว เล่อจี้ 赵乐际 |
14 | 10 มีนาคม 2023 | ผู้ดำรงตำแหน่งคนปัจจุบัน | ||
เส้นเวลา
[แก้]
หมายเหตุ
[แก้]- ↑ ในระหว่างที่ว่างนี้ ซ่ง ชิ่งหลิง ปฏิบัติหน้าที่ประธานในฐานะรองประธานคนแรก
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Luo, Wangshu (2015-01-20). "Public Employees Get Salary Increase". China Daily. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 June 2019. สืบค้นเมื่อ 4 November 2019.
- ↑ Liao, Zewei (2023-03-04). "NPC 2023: How China Selects Its State Leaders for the Next Five Years". NPC Observer (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2023-11-03.
- ↑ "FAQs: National People's Congress and Its Standing Committee". NPC Observer (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 4 May 2023. สืบค้นเมื่อ 2023-11-03.
- 1 2 "Constitution of the People's Republic of China". National People's Congress. สืบค้นเมื่อ 2022-08-08.
- ↑ Truex 2016.
- 1 2 "两会常识|全国人大为何设"委员长"而不是"议长"". The Paper. 4 March 2017. สืบค้นเมื่อ 22 August 2022.
- ↑ Mackerras, McMillen & Watson 2001, p. 232.
- ↑ Truex 2016, p. 167.
- ↑ Gan, Nectar (14 June 2015). "Former China Communist Party senior official Qiao Shi dies at 91". South China Morning Post. สืบค้นเมื่อ 8 January 2023.
- ↑ "China's parliament embarrasses Li Peng". BBC News. 16 March 1998. สืบค้นเมื่อ 8 January 2023.