ข้ามไปเนื้อหา

ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ (ประเทศไทย)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ผู้สำเร็จราชการแทน
แห่งราชอาณาจักรไทย
ธงประจำตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
ผู้ดำรงตำแหน่งคนปัจจุบัน
ตำแหน่งว่าง
ตั้งแต่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2559
ผู้แต่งตั้งพระมหากษัตริย์ไทย
วาระขึ้นอยู่กับพระมหากษัตริย์
สถาปนาพ.ศ. 2411

ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ เป็นผู้บริหารราชการแผ่นดินในพระปรมาภิไธยหรือพระนามาภิไธยพระมหากษัตริย์ไทย เนื่องจากพระมหากษัตริย์ดำรงอยู่ในสถานะพิเศษ หรือทรงพระประชวรก็ดี ทรงไม่อาจบริหารพระราชกิจได้ก็ดี หรือไม่ทรงอยู่ในประเทศไทยก็ดี

ข้อกำหนดตามรัฐธรรมนูญ

[แก้]
สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง ทรงกระทำสัตย์ปฏิญาณต่อสภาผู้แทนราษฎร ณ พระที่นั่งอนันตสมาคม ในวันที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2499 เพื่อรับตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร

รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 กำหนดให้มีผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ภายใต้วิธีการและเงื่อนไขดังต่อไปนี้

มาตรา 16

ในเมื่อพระมหากษัตริย์จะไม่ประทับอยู่ในราชอาณาจักร หรือจะทรงบริหารพระราชภาระไม่ได้ด้วยเหตุใดก็ตาม จะทรงแต่งตั้งบุคคลคนหนึ่งหรือหลายคนเป็นคณะขึ้น ให้เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์หรือไม่ก็ได้ และในกรณีที่ทรงแต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ให้ประธานรัฐสภาเป็นผู้ลงนามรับสนองพระบรมราชโองการ

มาตรา 17

ในกรณีที่พระมหากษัตริย์มิได้ทรงแต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ตามมาตรา 16 หรือในกรณีที่พระมหากษัตริย์ไม่สามารถทรงแต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เพราะยังไม่ทรงบรรลุนิติภาวะหรือเพราะเหตุอื่น แต่ต่อมาคณะองคมนตรีพิจารณาเห็นว่ามีความจำเป็นสมควรแต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์และไม่อาจกราบบังคมทูลให้ทรงแต่งตั้งได้ทันการ ให้คณะองคมนตรีเสนอชื่อบุคคลคนหนึ่งหรือหลายคนเป็นคณะ ตามลำดับที่โปรดเกล้าโปรดกระหม่อมกำหนดไว้ก่อนแล้วให้เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ แล้วแจ้งประธานรัฐสภาเพื่อประกาศในพระปรมาภิไธยพระมหากษัตริย์ แต่งตั้งผู้นั้นขึ้นเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์

มาตรา 18

ในระหว่างที่ไม่มีผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ตามมาตรา 16 หรือ มาตรา 17 ให้ประธานองคมนตรีเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เป็นการชั่วคราวไปพลางก่อน

ในกรณีที่ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ซึ่งได้รับการแต่งตั้งตามมาตรา 16 หรือ มาตรา 17 ไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้ ให้ประธานองคมนตรีทำหน้าที่ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เป็นการชั่วคราวไปพลางก่อน

ในระหว่างที่ประธานองคมนตรีเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ตามวรรคหนึ่งหรือในระหว่างที่ประธานองคมนตรีทำหน้าที่ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ตามวรรคสอง ประธานองคมนตรีจะปฏิบัติหน้าที่ในฐานะเป็นประธานองคมนตรีมิได้ ในกรณีเช่นว่านี้ ให้คณะองคมนตรีเลือกองคมนตรีคนหนึ่งขึ้นทำหน้าที่ประธานองคมนตรีเป็นการชั่วคราวไปพลางก่อน

ธงประจำตำแหน่ง

[แก้]

ธงประจำตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์กำหนดให้มีขึ้นครั้งแรกในพระราชบัญญัติธง พ.ศ. 2479 สำหรับใช้เป็นเกียรติยศของผู้ดำรงตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ธงนี้มีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส พื้นธงสีขาว ตรงกลางของผืนธงมีอาร์มสีเหลือง กว้าง 1 ใน 3 ส่วนของความกว้างของผืนธง ภายในอาร์มสีเหลืองมีอาร์มสีธงชาติกว้าง 3 ใน 5 ส่วนของความกว้างของอาร์มสีเหลือง เหนืออาร์มมีครุฑพ่าห์สีแดงขนาดเท่าอาร์มสีเหลือง

รายพระนามและรายนามผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของไทย

[แก้]

รัชกาลที่ 5

[แก้]
ลำดับรูปรายพระนาม/รายนามระยะการดำรงตำแหน่งหมายเหตุ
1 สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ (ช่วง บุนนาค)พ.ศ. 2411 - พ.ศ. 2416ผู้สำเร็จราชการในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (ครองราชสมบัติครั้งที่ 1)
2สมเด็จพระนางเจ้าเสาวภาผ่องศรี พระอัครราชเทวี 7 เมษายน พ.ศ. 2440[1] - 16 ธันวาคม พ.ศ. 2440ผู้สำเร็จราชการในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ขณะเสด็จประพาสยุโรปครั้งที่ 1
ภายหลังได้มีการเฉลิมพระนามาภิไธยเป็น สมเด็จพระนางเจ้าเสาวภาผ่องศรี พระบรมราชินีนาถ
3สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้ามหาวชิราวุธ สยามมกุฎราชกุมาร 27 มีนาคม พ.ศ. 2450[2] - 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2450ผู้สำเร็จราชการในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ขณะเสด็จประพาสยุโรปครั้งที่ 2
ภายหลังได้ทรงขึ้นครองสิริราชสมบัติเป็น พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 6)

รัชกาลที่ 6

[แก้]
ลำดับรูปรายพระนาม/รายนามระยะการดำรงตำแหน่งหมายเหตุ
1สมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ เจ้าฟ้าประชาธิปกศักดิเดชน์ กรมหลวงสุโขทัยธรรมราชาพ.ศ. 2468ผู้สำเร็จราชการในขณะที่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงประชวรเมื่อปลายรัชกาล
ภายหลังขึ้นครองราชย์เป็น พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 7)

รัชกาลที่ 7

[แก้]
ลำดับรูปรายพระนาม/รายนามระยะการดำรงตำแหน่งหมายเหตุ
1สมเด็จพระเจ้าพี่ยาเธอ เจ้าฟ้าบริพัตรสุขุมพันธุ์ กรมพระนครสวรรค์วรพินิต9 เมษายน พ.ศ. 2475 - 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2475ผู้สำเร็จราชการในขณะที่พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จออกจากกรุงเทพมหานครในช่วงเสด็จแปรพระราชฐานฤดูร้อน โดยพระองค์เสด็จไปประทับยังวังไกลกังวล ที่หัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
2สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระนริศรานุวัดติวงศ์12 มกราคม พ.ศ. 2477[3][2] - 2 มีนาคม พ.ศ. 2478[2]ผู้สำเร็จราชการในขณะที่พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จยังต่างประเทศ จนกระทั่งพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงสละราชสมบัติ พระองค์จึงพ้นจากตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์

รัชกาลที่ 8

[แก้]

เนื่องจากพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทรยังทรงพระเยาว์ ไม่สามารถปฏิบัติพระราชภารกิจได้ สภาผู้แทนราษฎรจึงได้ตั้งคณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ขึ้น ประกอบด้วย[4]

ลำดับรูปรายพระนาม/รายนามระยะการดำรงตำแหน่งหมายเหตุ
1

พระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหมื่นอนุวัตน์จาตุรนต์ 2 มีนาคม พ.ศ. 2478[2] - 12 สิงหาคม พ.ศ. 2478ทรงเป็นประธานคณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
ต่อมาทรงปลงพระชนม์พระองค์เอง ทำให้พ้นจากตำแหน่งผู้สำเร็จราชการ
2

พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาทิตย์ทิพอาภา2 มีนาคม พ.ศ. 2478[2] - 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2487เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
ต่อมาทรงเป็นประธานคณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์หลังจากการสิ้นพระชนม์ของ พระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหมื่นอนุวัตน์จาตุรนต์
จนกระทั่งทรงลาออกจากตำแหน่ง
3 เจ้าพระยายมราช (ปั้น สุขุม)2 มีนาคม พ.ศ. 2478[2] - 30 ธันวาคม พ.ศ. 2481เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
ต่อมาถึงแก่อสัญกรรม ทำให้พ้นจากตำแหน่งผู้สำเร็จราชการ
4 เจ้าพระยาพิชเยนทรโยธิน (อุ่ม อินทรโยธิน)21 สิงหาคม พ.ศ. 2478[5] - 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2485ได้รับการแต่งตั้งหลังจากการสิ้นพระชนม์ของ พระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหมื่นอนุวัตน์จาตุรนต์
ต่อมาถึงแก่อสัญกรรม ทำให้พ้นจากตำแหน่งผู้สำเร็จราชการ
5 หลวงประดิษฐ์มนูธรรม (ปรีดี พนมยงค์)16 ธันวาคม พ.ศ. 2484[6] - 20 กันยายน พ.ศ. 2488ได้รับการแต่งตั้งเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2484 แทนเจ้าพระยายมราช (ปั้น สุขุม) ที่ถึงแก่อสัญกรรม
ต่อมาเมื่อเจ้าพระยาพิชเยนทรโยธิน ถึงแก่อสัญกรรมในปี พ.ศ. 2485
พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาทิตย์ทิพอาภา ทรงลาออกจากตำแหน่งเมื่อวันที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2487
และไม่ได้แต่งตั้งผู้ใดเพิ่ม จึงมีนายปรีดี พนมยงค์ เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แต่ผู้เดียว[7]

รัชกาลที่ 9

[แก้]
ลำดับรูปรายพระนาม/รายนามเริ่มวาระสิ้นสุดวาระหมายเหตุ
พระสุธรรมวินิจฉัย (ชม วณิกเกียรติ)9 มิถุนายน พ.ศ. 248916 มิถุนายน พ.ศ. 2489เป็นผู้สำเร็จราชการแทนเป็นการชั่วคราว[8]
พระยานลราชสุวัจน์ (ทองดี นลราชสุวัจน์)
หลวงนฤเบศร์มานิต (สงวน จูฑะเตมีย์)
Prince Rangsit Prayurasakdi พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระชัยนาทนเรนทร 16 มิถุนายน พ.ศ. 2489[9] 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490
Phraya Manavaratsevi พระยามานวราชเสวี (ปลอด วิเชียร ณ สงขลา)
Standard of the Regent of Siam คณะอภิรัฐมนตรี
ทำหน้าที่ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์		 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490[10] 23 มกราคม หรือ 23 มีนาคม พ.ศ. 2492 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (ฉบับชั่วคราว) พุทธศักราช 2490 ได้ให้อำนาจในการจัดตั้ง

คณะอภิรัฐมนตรี ประกอบด้วย
1. พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระชัยนาทนเรนทร
2. พระวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยลาภพฤฒิยากร
3. พระวรวงศ์เธอ กรมหมื่นอดิศรอุดมศักดิ์
4. พระยามานวราชเสวี (ปลอด วิเชียร ณ สงขลา)
5. หลวงอดุลเดชจรัส (อดุล อดุลเดชจรัส) (บัตร พึ่งพระคุณ)
คณะฯ ยุบเลิกไปเมื่อรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2492 มีผลบังคับใช้

Prince Rangsit Prayurasakdi พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระชัยนาทนเรนทร 23 มิถุนายน พ.ศ. 2492[11] พ.ศ. 2492
4 มิถุนายน พ.ศ. 2493[12] 7 มีนาคม พ.ศ. 2494 ทรงได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ สิ้นพระชนม์ขณะดำรงตำแหน่ง
Standard of the Regent of Siam พระวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยลาภพฤฒิยากร 12 มีนาคม พ.ศ. 2494[13] 19 ธันวาคม พ.ศ. 2495
Queen Sirikit สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินี 22 ตุลาคม พ.ศ. 2499[14] 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2499 ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ขณะพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ทรงผนวช
ภายหลังได้มีการเฉลิมพระนามาภิไธยเป็น สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ
Princess Srinagarindra สมเด็จพระราชชนนีศรีสังวาลย์ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2502[15] 21 ธันวาคม พ.ศ. 2502 ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ขณะพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เสด็จเยือนสาธารณรัฐเวียดนาม
8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2503[16] 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2503 ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ขณะพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เสด็จเยือนสาธารณรัฐอินโดนีเซีย
2 มีนาคม พ.ศ. 2503[17] 5 มีนาคม พ.ศ. 2503 ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ขณะพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เสด็จเยือนสหภาพพม่า
14 มิถุนายน พ.ศ. 2503[18] 18 มกราคม พ.ศ. 2504 ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ขณะพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เสด็จเยือนสหรัฐอเมริกา และหลายประเทศในทวีปยุโรป
11 มีนาคม พ.ศ. 2505[19] 22 มีนาคม พ.ศ. 2505 ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ขณะพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เสด็จเยือนสาธารณรัฐอิสลามปากีสถาน
20 มิถุนายน พ.ศ. 2505[20] 27 มิถุนายน พ.ศ. 2505 ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ขณะพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เสด็จเยือนสหพันธรัฐมาลายา
17 สิงหาคม พ.ศ. 2505[21] 13 กันยายน พ.ศ. 2505 ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ขณะพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เสด็จเยือนนิวซีแลนด์และเครือรัฐออสเตรเลีย
Standard of the Regent of Siam พระวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยลาภพฤฒิยากร
(ประธานองคมนตรี)		 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2506[22] 8 มิถุนายน พ.ศ. 2506 ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ขณะพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เสด็จเยือนประเทศญี่ปุ่นและสาธารณรัฐจีน
9 กรกฎาคม พ.ศ. 2506[23] 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2506 ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ขณะพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เสด็จเยือนสาธารณรัฐฟิลิปปินส์
Princess Srinagarindra สมเด็จพระราชชนนีศรีสังวาลย์ 12 กันยายน พ.ศ. 2507[24] 6 ตุลาคม พ.ศ. 2507 ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ขณะพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เสด็จเยือนราชอาณาจักรกรีซ และสาธารณรัฐออสเตรีย
15 กรกฎาคม พ.ศ. 2509 [25] 7 ตุลาคม พ.ศ. 2509 ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ขณะพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เสด็จเยือนสหราชอาณาจักร
23 เมษายน พ.ศ. 2510[26] 30 เมษายน พ.ศ. 2510 ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ขณะพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เสด็จเยือนจักรวรรดิอิหร่าน
6 มิถุนายน พ.ศ. 2510[27] 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2510 ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ขณะพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เสด็จเยือนสหรัฐอเมริกาและแคนาดา

รัชกาลที่ 10

[แก้]
ลำดับรูปรายนามเริ่มวาระสิ้นสุดวาระหมายเหตุ
1 Prem Tinsulanonda เปรม ติณสูลานนท์ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2559 1 ธันวาคม พ.ศ. 2559[28] เป็นผู้สำเร็จราชการแทนเป็นการชั่วคราวไปพลางก่อน โดยผลของมาตรา 24 แห่งรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550[29] ประกอบมาตรา 2 แห่งรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (ฉบับชั่วคราว) พุทธศักราช 2557[30] ระหว่างรอพระมหากษัตริย์พระองค์ใหม่ตอบรับคำกราบบังคมทูลเชิญเสด็จขึ้นทรงราชย์[31][32] โดยมิได้มีการประกาศแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ราชกิจจานุเบกษา, เล่ม ๑๓, แผ่นที่ ๕๑, วันที่ ๒๑ มีนาคม รัตนโกสินทร์ศก ๑๑๕, หน้า ๕๙๙
  2. 1 2 3 4 5 6 นับตามปีปฏิทินสากล
  3. ↑ พระราชกฤษฎีกา ตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ พุทธศักราช ๒๔๗๖ เก็บถาวร 2011-11-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ราชกิจจานุเบกษา, ๑๑ มกราคม ๒๔๗๖, เล่ม ๕๐, หน้า ๘๓๘, สืบค้นวันที่ 6 พฤศจิกายน 2561
  4. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศพิเศษ เรื่อง ตั้งคณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ เก็บถาวร 2007-09-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๕๑, ตอน ๐ก, ๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๗๗, หน้า ๑๓๓๒
  5. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศ ตั้งซ่อมคณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์และตั้งประธานคณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ใหม่ เก็บถาวร 2007-09-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๕๒, ตอน ๐ก, ๒๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๗๘, หน้า ๑๒๖๐
  6. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศตั้งซ่อมคณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ นายปรีดี พนมยงค์ (หลวงประดิษฐ์มนูธรรม) เก็บถาวร 2007-09-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๕๘, ตอน ๐ก, ๑๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๔, หน้า ๑๘๒๑
  7. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศประธานสภาผู้แทนราษฎร เรื่องตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ เก็บถาวร 2007-09-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน , เล่ม ๖๑, ตอน ๔๕ก, ๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๘๗, หน้า ๗๓๐
  8. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งและแต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๑๖ ราย)
  9. ↑ ประกาศ ตั้งคณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
  10. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศแต่งตั้ง อภิรัฐมนตรี เก็บถาวร 2011-11-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม 64, ตอน 54, 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490, หน้า 688
  11. ↑ "ประกาศ ตั้งคณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-11-20. สืบค้นเมื่อ 2018-11-06.
  12. ↑ "ประกาศ ตั้งคณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-11-20. สืบค้นเมื่อ 2018-11-06.
  13. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระบรมราชโองการ ประกาศแต่งตั้ง ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์, เล่ม 69, ตอน 18, 20 มีนาคม พ.ศ. 2494, หน้า 402
  14. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระบรมราชโองการ ประกาศแต่งตั้ง สมเด็จเจ้าฟ้ามหานคร กริชกรณ์ ในสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินี เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ในระหว่างที่ผนวช เก็บถาวร 2011-11-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม 73, ตอน 76 ก, 25 กันยายน พ.ศ. 2499, หน้า 1035
  15. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
  16. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
  17. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
  18. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
  19. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
  20. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
  21. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
  22. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ (พระวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยลาภพฤติยากร ประธานองคมนตรี)
  23. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ (พระวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยลาภพฤติยากร ประธานองคมนตรี)
  24. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
  25. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
  26. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
  27. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
  28. ↑ สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้ามหาวชิราลงกรณ สยามมกุฎราชกุมาร ได้ขึ้นทรงราชย์สืบราชสันตติวงศ์ เป็นพระมหากษัตริย์ "ประกาศเฉลิมพระปรมาภิไธยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 133 (102 ก): 2. 1 ธันวาคม 2559. สืบค้นเมื่อ 28 มีนาคม 2567.
  29. ↑ มาตรา 24 ในระหว่างที่ยังไม่มีประกาศอัญเชิญองค์พระรัชทายาทหรือองค์ผู้สืบราชสันตติวงศ์ขึ้นทรงราชย์เป็นพระมหากษัตริย์ตามมาตรา 23 ให้ประธานองคมนตรีเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เป็นการชั่วคราวไปพลางก่อน แต่ในกรณีที่ราชบัลลังก์ว่างลงในระหว่างที่ได้แต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ไว้ตามมาตรา 18 หรือมาตรา 19 หรือระหว่างเวลาที่ประธานองคมนตรีเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ตามมาตรา 20 วรรคหนึ่ง ให้ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์นั้น ๆ แล้วแต่กรณี เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ต่อไป ทั้งนี้ จนกว่าจะได้ประกาศอัญเชิญองค์พระรัชทายาทหรือองค์ผู้สืบราชสันตติวงศ์ขึ้นทรงราชย์เป็นพระมหากษัตริย์
  30. ↑ มาตรา 2 ประเทศไทยมีการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ให้บทบัญญัติของหมวด 2 พระมหากษัตริย์ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 ซึ่งยังคงมีผลใช้บังคับอยู่ตามประกาศคณะรักษาความสงบแห่งชาติ ฉบับที่ 11/2557 ลงวันที่ 22 พฤษภาคม พุทธศักราช 2557 ยังคงใช้บังคับต่อไปเป็นส่วนหนึ่งของรัฐธรรมนูญนี้ และภายใต้บังคับมาตรา 43 วรรคหนึ่ง ที่ใดในบทบัญญัติดังกล่าวอ้างถึงรัฐสภา หรือประธานรัฐสภา ให้หมายถึง สภานิติบัญญัติแห่งชาติ หรือประธานสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ตามรัฐธรรมนูญนี้ แล้วแต่กรณี
  31. ↑ กองบรรณาธิการ วอยซ์ทีวี (2017-01-01). "เหตุการณ์แห่งปี ร.10 ขึ้นทรงราชย์ 1 ธ.ค. 59". สืบค้นเมื่อ 2024-03-28.
  32. ↑ "Thailand's King Bhumibol Adulyadej dead at 88". BBC News. 13 October 2016. สืบค้นเมื่อ 28 March 2024.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์_(ประเทศไทย)&oldid=12618145"