ข้ามไปเนื้อหา

ฟาโรห์เนเฟอร์คาเร เปปิเซเนบ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เนเฟอร์คาเรที่ 6 เปปิเซเนบ เป็นฟาโรห์แห่งอียิปต์โบราณจากราชวงศ์ที่แปดในสมัยต้นช่วงระหว่างกลางที่ 1 (2181–2055 ปีก่อนคริสตกาล) ตามที่นักอียิปต์วิทยา คิม รีฮอล์ต, เยอร์เกน ฟอน เบ็คเคอราท และดาร์เรล เบเกอร์ พระองค์เป็นฟาโรห์พระองค์ที่สิบสองแห่งราชวงศ์ที่แปด[2][3][4]

หลักฐานรับรอง

[แก้]

พระนามชองฟาโรห์เนเฟอร์คาเรที่ 6 เปปิเซเนบปรากฏเพียงแค่ในบันทึกพระนามกษัตริย์แห่งอไบดอส (หมายเลข 51) อย่างไรก็ตามเยอร์เกน ฟอน เบ็คเคอราทได้เสนอว่า พระองค์จะถูกบันทึกด้วยพระนาม "เนเฟอร์คาเร เคเรด เซเนบ" ที่ปรากฏในบันทึกพระนามกษัตริย์แห่งตูริน[5] ด้วยเหตุนี้ ฟาโรห์เนเฟอร์คาเรที่ 6 เปปิเซเนบจึงเป็นฟาโรห์พระองค์แรกของราชวงศ์ที่แปด ต่อจาก Ntyiqrt (ซึ่งอาจจะเป็นฟาโรห์นิทอิเกอร์ติ ซิพทาห์) ซึ่งมีพระนามปรากฏในบันทึกพระนามกษัตริย์แห่งตูรินเช่นกัน ซึ่งบันทึกพระนามฯ ดังกล่าวมีส่วนที่เสียหายขนาดใหญ่ ซึ่งส่งผลกระทบต่อการระบุตัวตนของฟาโรห์ในราชวงศ์[2][3] หลักฐานทั้งสองนี้มีอายุย้อนหลังไปถึงสมัยราชวงศ์ที่แปดจนถึงราชวงศ์ที่สิบเก้าและหลังจากนั้น และไม่มีหลักฐานยืนยันร่วมสมัยในช่วงเวลาดังกล่าว

พระราชสมัญญานาม

[แก้]

พระราชสมัญญานาม "เคเรด" ที่มอบให้กับฟาโรห์เนเฟอร์คาเรที่ 6 เปปิเซเนบในบันทึกพระนามกษัตริย์แห่งตูรินมีความหมายว่า "เด็ก" หรือ "ผู้เยาว์" ดังนั้น "เนเฟอร์คาเร เคเรด เซเนบ" จึงแปลว่า เนเฟอร์คาเร ผู้เยาว์ เป็นผู้แข็งแรง[3]

นักไอยคุปต์วิทยาได้เสนอข้อสมมติฐานหลายประการเกี่ยวกับคำกล่าวนี้ โดย ฮราต์ช ปาปาเซียนได้เสนอว่าการที่ฟาโรห์ถูกขานพระนามว่า เคเรด ตามบันทึกพระนามกษัตริย์แห่งตูริน บ่งบอกถึงพระองค์ทรงขึ้นครองราชย์เมื่อพระชนมพรรษายังน้อย[6]:415  อย่างไรก็ตาม ในความเป็นจริงแล้ว พระราชสมัญญานาม "เคเรด" มักจะบ่งบอกว่าพระองค์มีพระนามเดียวกับพระราชบิดา ซึ่งพระองค์เป็นองค์รัชทายาทเพียงพระองค์เดียวของฟาโรห์เนเฟอร์คาเรที่ 2 ผู้เป็นพระราชบิดา (ในฐานะองค์รัชทายาทเนเฟอร์คาเร (พระราชโอรสพระองค์โตของฟาโรห์เปปิที่ 2 เนเฟอร์คาเร), ฟาโรห์เนเฟอร์คาเรที่ 3 เนบิ, ฟาโรห์เนเฟอร์คาเรที่ 4 เคนดู และฟาโรห์เนเฟอร์คาเรที่ 5 เทเรรู ที่เสด็จสวรรคตโดยยังไม่ได้อภิเสกสมรสและฟาโรห์เปปิที่ 2 เนเฟอร์คาเร และองค์รัชทายาทเนเฟอร์คาเรเป็นสมาชิกราชวงศ์ของราชวงศ์ที่หกแห่งอียิปต์)

รัฃสมัย

[แก้]

ตามการตีความบันทึกพระนามกษัตริย์แห่งตูรินครั้งล่าสุดของรีฮอล์ตนั้น ฟาโรห์เนเฟอร์คาเรที่ 6 เปปิเซเนบครองราชย์อย่างน้อยหนึ่งปี[2][3] แต่เนื่องจากฟาโรห์ทั้งหมดตั้งแต่ฟาโรห์เมนคาเรจนถึงฟาโรห์เนเฟอร์คาฮอร์ล้วนมีรัชสมัยที่สั้นมาก (ทั้งหมดทุกรัชกาลภายใน 2181 ปีก่อนคริสตกาล) และ ฟาโรห์เนเฟอร์คาเรที่ 6 เปปิเซเนบเสด็จสวรรคตเมื่อ 2171 ปีก่อนคริสตกาล พระองค์ต้องครองราชย์เป็นเวลา 10 ปี (2181-2171 ปีก่อนคริสตกาล)[ต้องการอ้างอิง]

อ้างอิง

[แก้]
  1. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ ryholt2000
  2. 1 2 3 Kim Ryholt: "The Late Old Kingdom in the Turin King-list and kingsIdentity of Nitocris", Zeitschrift für ägyptische, 127, 2000, p. 91
  3. 1 2 3 4 Darrell D. Baker: The Encyclopedia of the Pharaohs: Volume I - Predynastic to the Twentieth Dynasty 3300–1069 BC, Stacey International, ISBN 978-1-905299-37-9, 2008, p. 268-269
  4. Jürgen von Beckerath: Handbuch der ägyptischen Königsnamen,Münchner ägyptologische Studien, Heft 49, Mainz : P. von Zabern, 1999, ISBN 3-8053-2591-6, available online เก็บถาวร 2015-12-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  5. Jürgen von Beckerath: The Date of the End of the Old Kingdom of Egypt, JNES 21 (1962) pp. 144-145
  6. Hratch Papazian (2015). "The State of Egypt in the Eighth Dynasty". ใน Peter Der Manuelian; Thomas Schneider (บ.ก.). Towards a New History for the Egyptian Old Kingdom: Perspectives on the Pyramid Age. Harvard Egyptological Studies. BRILL.
  • Smith, W. Stevenson. ''The Old Kingdom in Egypt and the Beginning of the First Intermediate Period,'' in ''The Cambridge Ancient History,'' vol. I, part 2, ed. Edwards, I.E.S, ''et al.'' p.&nbsp;197. Cambridge University Press, New York, 1971.