ยูฟ่าอินเตอร์โตโตคัพ
 | |
| ผู้จัด | ยูฟ่า (ตั้งแต่ ค.ศ. 2001) |
|---|---|
| ก่อตั้ง | ค.ศ. 1961 |
| ยกเลิก | ค.ศ. 2008 |
| ภูมิภาค | ยุโรป |
| จำนวนทีม | 50 |
| การแข่งขันที่เกี่ยวข้อง | (รวมเข้ากับ) ยูฟ่าคัพ |
| ทีมชนะเลิศล่าสุด |  บรากา(สมัยที่ 1) |
| ทีมที่ประสบความสำเร็จที่สุด |  ฮัมบัวร์เกอร์ เอ็สเฟา ชัลเคอ 04 เฟาเอ็ฟเบ ชตุทการ์ท บิยาร์เรอัล(ทีมละ 2 สมัย) |
ยูฟ่าอินเตอร์โตโตคัพ (อังกฤษ: UEFA Intertoto Cup, จากละติน: inter, "ระหว่าง" และ เยอรมัน: toto, "พูลเดิมพัน")[1] แต่เดิมเรียกว่า อินเตอร์เนชันนัลฟุตบอลคัพ (อังกฤษ: International Football Cup) เป็นอดีตการแข่งขันฟุตบอลระหว่างสโมสรยุโรปในช่วงฤดูร้อน การแข่งขันถูกยกเลิกหลังจากการแข่งขันใน ค.ศ. 2008[2]
การแข่งขันจัดขึ้นครั้งแรกในฤดูกาล 1961–62 ต่อมา ยูฟ่าเข้ามาเป็นผู้จัดการแข่งขันใน ค.ศ. 1995 การแข่งขันในช่วงแรกจบลงด้วยผู้ชนะเลิศเพียงหนึ่งสโมสร ซึ่งได้รับถ้วยรางวัลอินเตอร์โตโตคัพ ตั้งแต่ ค.ศ. 1967 การแข่งขันจบลงด้วยผู้ชนะเลิศเป็นกลุ่มจำนวนหนึ่ง (7 ถึง 14 สโมสร) ซึ่งได้รับรางวัลเป็นเงินสด เมื่อยูฟ่าเข้ามาเป็นผู้จัดการแข่งขัน ผู้ชนะเลิศก็กลายเป็นสโมสรที่ผ่านการคัดเลือกไปแข่งขันในยูฟ่าคัพ โดยผู้ชนะเลิศอินเตอร์โตโต 2 ถึง 11 สโมสรจะได้ผ่านเข้าสู่รอบคัดเลือกรอบสองของยูฟ่าคัพ
สโมสรใดก็ตามที่ต้องการเข้าร่วมจะต้องสมัคร โดยสโมสรที่มีอันดับสูงสุด (ตามตำแหน่งในลีกจากลีกในประเทศของตน) เมื่อสิ้นสุดฤดูกาลเพื่อเข้าร่วมการแข่งขัน สโมสรไม่จำเป็นต้องอยู่ในอันดับต่ำกว่าสโมสรที่ผ่านเข้ารอบการแข่งขันยูฟ่าอื่น หากสโมสรที่อยู่ในตำแหน่งดังกล่าวไม่ได้สมัคร ก็จะไม่มีสิทธิ์เข้าแข่งขัน และตำแหน่งดังกล่าวจะตกเป็นของสโมสรที่สมัครแทน[3]
ถ้วยนี้ถือเป็นโอกาสสำหรับสโมสรที่ไม่มีโอกาสได้เข้าร่วมการแข่งขันยูฟ่าคัพ และยังเป็นโอกาสสำหรับลอตเตอรีกีฬา (หรือการพนันฟุตบอล) ที่จะดำเนินต่อไปในช่วงฤดูร้อน[4] สิ่งนี้สะท้อนถึงภูมิหลังของการแข่งขัน ซึ่งเดิมทีเป็นการแข่งขันสำหรับการพนันฟุตบอลเท่านั้น การแข่งขันได้รับอนุมัติอย่างเป็นทางการจากยูฟ่าใน ค.ศ. 1995[5] และได้สิทธิ์เข้าแข่งขันยูฟ่าคัพ ในช่วงแรกมีเพียงสองสโมสร แต่หลังจากนั้นหนึ่งปีได้เพิ่มเป็นสามสโมสร และใน ค.ศ. 2006 ก็ได้เพิ่มจำนวนอีกครั้งเป็น 11 สโมสร
ทำเนียบผู้ชนะเลิศแต่ละปี
[แก้]2006–2008
[แก้]
1995–2005
[แก้]| ปี | ชนะเลิศ | รองชนะเลิศ | ผลคะแนน |
|---|---|---|---|
| 2005 | ฮัมบวร์ค |
บาเลนเซีย |
1–0 |
 ล็องส์ |
 ซีเอฟอาร์ คลูจ์ |
4–2 | |
| มาร์แซย์ |
เดปอร์ติโบเดลาโกรุญญา |
5–3 | |
| 2004 | ลีล |
ไลเรีย |
2–0 (ต่อเวลาพิเศษ) |
| ชัลเคอ 04 |
 สโลวาน ลิเบเรก |
3–1 | |
| บิยาร์เรอัล |
อัตเลติโกเดมาดริด |
2–2 (3–1 on การดวลลูกโทษ) | |
| 2003 | ชัลเคอ 04 |
 เอฟซี พาสซิง |
2–0 |
| บิยาร์เรอัล |
 ฮีเรนวีน |
2–1 | |
 เปรูจา |
โวล์ฟสบวร์ก |
3–0 | |
| 2002 | มาลากา |
บิยาร์เรอัล |
2–1 |
 ฟูลัม |
โบโลญญา |
5–3 | |
| ชตุทท์การ์ท |
ลีล |
2–1 | |
| 2001 | แอสตันวิลลา |
 บาเซิล |
5–2 |
| ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง |
เบรสชา |
1–1 (a) | |
| ทรัวส์ |
นิวคาสเซิลยูไนเต็ด |
4–4 (a) | |
| 2000 | อูดีเนเซ |
ซิกม่า โอโลมุช |
6–4 |
| เซลตาเดบิโก |
 เซนิตเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก |
4–3 | |
| ชตุทท์การ์ท |
โอแซร์ |
3–1 | |
| 1999 | มงเปอลีเย |
ฮัมบวร์ค |
2–2 (3–0 on การดวลลูกโทษ) |
| ยูเวนตุส |
แรน |
4–2 | |
| เวสต์แฮมยูไนเต็ด |
แม็ส |
3–2 | |
| 1998 | บาเลนเซีย |
เร็ดบุลซัลทซ์บวร์ค |
4–1 |
| แวร์เดอร์เบรเมิน |
 วอจ์โวดิน่า |
2–1 | |
| โบโลญญา |
 รุช ซอร์ซอฟ |
3–0 | |
| 1997 | บัสตียา |
 ฮาล์มสตัดส์ |
2–1 |
| ลียง |
มงเปอลีเย |
4–2 | |
| โอแซร์ |
ดุ๊ยส์บวร์ก |
2–0 | |
| 1996 | คาร์ลสรูห์ |
 ลีแอช |
3–2 |
| แก็งก็อง |
โรเตอร์โวลโกกราด |
2–2 (a) | |
 ซิลเคบอร์ก |
 เซเชสต้า |
2–2 (a) | |
| 1995 | สทราซบูร์ |
ทิโรล อินส์บรุค |
7–2 |
| บอร์โด |
คาร์ลสรูห์ |
4–2 |
1967–1994
[แก้]ระบบที่ไม่ใช่ภูมิภาค (1969, 1971–1994)
[แก้]
ระบบภูมิภาค (1967, 1968, 1970)
[แก้]| ปี | Group A1 | Group A2 | Group A3 | Group A4 | Group A5 | Group A6 | Group B1 | Group B2 | Group B3 | Group B4 | Group B5 | Group B6 | Group B7 | Group B8 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1970 | สโลวาน บราติสลาวา |
ฮัมบวร์ค |
เทปลิเซ่ |
เอ็มวีวี มาสทริคท์ |
เอ็มเอฟเค โคซิเซ่ |
– | ไอน์ทรัคท์เบราน์ชไวค์ |
สลาเวีย ปราก |
มาร์แซย์ |
ออสเตอร์อีส |
 วิสล่า คราคอฟ |
เร็ดบุลซัลทซ์บวร์ค |
บานิค ออสตราว่า |
โบโลญา บายทม |
| 1968 | เนิร์นแบร์ก |
อายักซ์ |
สปอร์ติงลิสบอน |
ไฟเยอโนร์ด |
 อัสปัญญ็อล |
เอดีโอ เดน ฮาก |
 เชมนิตเซอร์ |
ฮันซ่า รอสต๊อค |
สโลวาน บราติสลาวา |
เอ็มเอฟเค โคซิเซ่ |
โลโคโมติว่า โคซิเช |
ออดราออปอเล |
ไอน์ทรัคท์เบราน์ชไวค์ |
ลีเกีย วอร์ซอว์ |
| 1967 | ลูกาโน |
ไฟเยอโนร์ด |
ลีล |
ลีร์เซ่ |
– | – | ฮันโนเฟอร์ 96 |
ซาเกิลบี ซอสโนเวียค |
โบโลญา บายทม |
โกเตบอร์ก |
รุช ซอร์ซอฟ |
โคซิเซ่ |
โคเปนเฮเกน โบชูกด์ |
ฟอร์ทูนาดึสเซิลดอร์ฟ |
1961–1967
[แก้]| ฤดูกาล | ชนะเลิศ | รองชนะเลิศ | ผลคะแนน | ||
|---|---|---|---|---|---|
| 1966–67 | ไอน์ทรัค แฟร้งค์เฟิร์ต | อินเตอร์ บราติสลาวา | 4 – 3 | ||
| 1965–66 | โลโคโมชีวาไลพ์ซิก | นอร์โคปิ้ง | 4 – 1 | ||
| 1964–65 | โบโลญา บายทม | โลโคโมชีวาไลพ์ซิก | 5 – 4 | ||
| 1963–64 | อินเตอร์ บราติสลาวา | โบโลญา บายทม | 1 – 0* | ||
| 1962–63 | อินเตอร์ บราติสลาวา | ปาโดว่า | 1 – 0* | ||
| 1961–62 | อายักซ์ | ไฟเยอโนร์ด | 4 – 2* | ||
| * - Single match finals (although 1962–63 has been unofficially reported (http://www.rsssf.com/tablesi/intertoto.html) as over two legs) | |||||
ทำเนียบผู้ชนะเลิศจำแนกตามประเทศ
[แก้]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Most precisely, from Fußball-Toto (football pool); cf. Hesse-Lichtenberger, Ulrich (2005). Flutlicht und Schatten: die Geschichte des Europapokals (ภาษาเยอรมัน). Bielefeld: Verlag Die Werkstatt. p. 183. ISBN 38-95-33474-X.
- ↑ Chaplin, Mark (1 ธันวาคม 2007). "Champions League changes agreed". UEFA. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ 2011. สืบค้นเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2011.
- ↑ "สมาคมมีสิทธิ์เข้าร่วมได้เฉพาะสโมสรในดิวิชันสูงสุดที่โดยหลักการแล้วจบการแข่งขันชิงชนะเลิศภายในประเทศในตำแหน่งที่ต่ำกว่าสโมสรที่มีสิทธิ์เข้าร่วมยูฟ่าคัพ และได้แสดงเจตจำนงที่จะเข้าร่วมยูฟ่าอินเตอร์โตโตคัพ โดยหลักการแล้วและในกรณีที่เกี่ยวข้อง สโมสรสามารถเข้าร่วมยูฟ่าอินเตอร์โตโตคัพได้ หากจบการแข่งขันชิงชนะเลิศภายในประเทศในตำแหน่งต่อไปนี้: ก) สมาคมมีสิทธิ์เข้าร่วมได้สองสโมสร: สโมสรที่อยู่ในอันดับที่ 12 หรือสูงกว่า ข) สมาคมมีสิทธิ์เข้าร่วมได้หนึ่งสโมสร: สโมสรที่อยู่ในอันดับที่ 8 หรือสูงกว่า" กฎกติกาการแข่งขันอินเตอร์โตโตคัพ 2004 ข้อ 1.4:
- ↑ Elbech, Søren Florin. "Background on the Intertoto Cup". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 มิถุนายน 2017. สืบค้นเมื่อ 7 มิถุนายน 2006.
- ↑ "UEFA Intertoto Cup history". UEFA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 พฤษภาคม 2006. สืบค้นเมื่อ 7 มิถุนายน 2006.