พระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส

พระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส
พระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกสและอัลการ์วึช (ผ่านสิทธิพระมเหสี)
ครองราชย์	24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2320 - 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2329
ก่อนหน้า	พระเจ้าฌูเซที่ 1 แห่งโปรตุเกส
ถัดไป	สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 1 แห่งโปรตุเกส
ผู้ร่วมในราชสมบัติ	สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 1 แห่งโปรตุเกส
พระราชสมภพ	5 กรกฎาคม พ.ศ. 2260 พระราชวังริเบย์รา ลิสบอน ประเทศโปรตุเกส
สวรรคต	25 พฤษภาคม พ.ศ. 2329 พระราชวังอาจูดา ลิสบอน ประเทศโปรตุเกส (พระชนมายุ 68 พรรษา)
พระราชบุตร	เจ้าชายฌูเซ เจ้าชายแห่งบราซิล อิงฟังตึฌูเอา ฟรังซิชกูแห่งบรากังซา อิงฟังตามารีอา อีซาแบลแห่งบรากังซา พระเจ้าฌูเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกส อิงฟังตามารีอานา วีตอรีอาแห่งบรากังซา อิงฟังตามารีอา กลึเมนตีนาแห่งบรากังซา
ราชวงศ์	บรากังซา
พระราชบิดา	พระเจ้าฌูเอาที่ 5 แห่งโปรตุเกส
พระราชมารดา	อาร์ชดัชเชสมารีอา อันนาแห่งออสเตรีย

พระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส (โปรตุเกส: Pedro Clemente Francisco José António de Bragança เปดรู กลึเมนตึ ฟรังซิชกู ฌูเซ อังตอนียู ดึ บรากังซา, ประสูติ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2260 - สวรรคต 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2329) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกสและอัลการ์วึช ทรงเป็นผู้ปกครองร่วมโดยการครองราชย์ของ สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 1 แห่งโปรตุเกส ผู้เป็นพระราชภาติกาซึ่งได้เป็นพระมเหสีของพระองค์ด้วย และทรงเป็นผู้ปกครองร่วมเรื่อยมาจนกระทั่งเสด็จสวรรคต

พระราชประวัติ

สมเด็จพระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส

เจ้าชายเปดรูประสูติในวันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2260 เป็นพระราชโอรสพระองค์สุดท้องในพระเจ้าฌูเอาที่ 5 แห่งโปรตุเกสและอาร์ชดัสเชสมาเรีย อันนาแห่งออสเตรีย เป็นพระราชโอรสที่พระบิดาโปรดที่สุดในบรรดาพระโอรสธิดาทั้งหมดของพระเจ้าฌูเอา ซึ่งส่งผลให้พระบิดาทรงแต่งตั้งเจ้าชายเปดรูเป็นอธิการแห่งคาร์โต, กาซา ดู อิงฟังตาดู และได้รับตำแหน่งอัศวินเครื่องราชอิสริยาภรณ์ขนแกะทองคำ ซึ่งเป็นของสเปน ครั้งหนึ่งเจ้าชายเปดรูทรงทำให้เจ้าชายฌูเซซึ่งเป็นรัชทายาทและเป็นพระเชษฐาทรงรำคาญพระทัย ซึ่งในรัชสมัยของพระเชษฐา เจ้าชายเปดรูทรงนำเครื่องราชอิสริยาภรณ์ขนแกะทองคำ มาเก็บไว้ที่เขตเควลูซและทำการยกเลิกตำแหน่งนี้แล้วเริ่มการเปลี่ยนแปลงโดยในปีพ.ศ. 2290 ทรงริเริ่มสร้างพระราชวังที่จะทรงใช้เป็นพระราชวังฤดูร้อน โดยการออกแบของสถาปนิกชื่อ มาเทอุส วิเซนเต เดอ โอลิเวรา ซึ่งพระราชวังนี้ได้รับสมญานามว่า "แวร์ซายแห่งโปรตุเกส"

ได้มีหลักฐานปรากฏว่า พระเจ้าเปดรูที่ 3 ซึ่งขณะดำรงเป็นเจ้าชายแห่งบราซิล ได้รับการต่อต้านอย่างเปิดเผยจากผู้ที่มี "ความหวาดกลัวพอมบาล" ซึ่งเป็นนายกรัฐมนตรีที่มีอิทธิพลและกุมอำนาจสูงสุดในโปรตุเกส และได้รับการสนับสนุนจากราชวงศ์ซึ่งในขณะนั้นราชวงศ์ได้ตกอยู่ใต้อำนาจของพอมบาล แต่เมื่อเจ้าชายเปดรูทรงอภิเษกสมรสกับพระนัดดาคือเจ้าหญิงมาเรียในวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2303 และตามมาด้วยการเสด็จสวรรคตของสมเด็จพระเจ้าโจเซฟแห่งโปรตุเกส ในปีพ.ศ. 2320 พระองค์และพระมเหสีได้ครองราชย์ร่วมกันเป็นสมเด็จพระเจ้าเปดรูที่ 3 และสมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1 พระองค์กลับประกาศเป็นศัตรูกับมาควิสแห่งพอมบาลและทรงสนับสนุนการกำจัดอำนาจของพอมบาลและเหล่าขุนนางของเขา ชาร์ลส์ กราเวียร์ กอมเต เดอ เวอร์เจนเนส นักการทูตชาวฝรั่งเศสซึ่งต่อมาเป็นรัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศของฝรั่งเศส ได้เขียนว่า "รู้สึกกังวลกับพระดำริของพระเจ้าเปดรูที่ 3 ที่มุ่งก่อกวนและจองผลาญมาควิส เดอ พอมบาลและพรรคพวก ความเกลียดชังและการแก้แค้นดูเหมือนจะอธิบาลลักษณะและบุคลิกภาพของพระเจ้าเปดรูที่มีต่อท่านมาควิส เดอ พอมบาล พวกเราอยู่ไกลเกินกว่าจะป้องกันท่านอดีตนายกรัฐมนตรีได้ ข้าคิดว่าเขาไม่ควรถูกทำร้ายเช่นนี้จากชื่อเสียงที่เขาได้สะสมมาและทำเพื่อแผ่นดินในรัชสมัยขอพระเจ้าแผ่นดินพระองค์ก่อน(พระเจ้าโจเซฟ) ถ้าเราตัดสินใจเปลี่ยนฝ่ายและเข้าโจมตีมาควิส เดอ พอมบาลด้วย ซึ่งก็จะทำให้เกิดปัญหาด้านการบริหารประเทศและจะทำให้โปรตุเกสไร้เสถียรภาพ ดังนั้นการโจมตีมาควิส เดอ พอมบาลอาจเกี่ยวข้องกับความทรงจำที่เขามีต่อพระเจ้าแผ่นดินพระองค์ก่อน ซึ่งคือพระเชษฐาที่โปรดมาควิส เดอ พอมบาล"

พระนางมาเรียและพระเจ้าเปดรูในวันขึ้นครองราชสมบัติ

พระเจ้าเปดรูทรงยึดมั่นในพระศาสนามาก ดังเช่น พระราชินีนาถมาเรียทรงได้รับพระสมัญญาว่า "ผู้ใจบุญ" และบางครั้งได้รับพระสมัญญาว่า "ผู้ดูแลโบสถ์" โดยโอลิเวรา มาร์ตินนักประวัติศาสตร์เสรีนิยมในศตวรรษที่ 19 ได้เขียนว่า "พระเจ้าเปดรูนั้นทรงเป็นบุคคลที่ประหลาด ทรงน่าเกลียดและไม่ฉลาด ทรงแสดงออกท่าทางอย่างรุนแรงจนพระเกศากระเซิง และทรงมีลักษณะอาการแบบคนเมา" ต่อมา คาเอตาโน เบราว ผู้เขียนชีวราชประวัติของพระราชินีล่าสุดได้ต่อต้านข้อความนี้ และได้โต้แย้งว่า "พระเจ้าเปดรูทรงมีศรัทธาอย่างยิ่ง แต่ความเชื่อยังคงมีอยู่โดยอาศัยปัญญารู้แจ้งเองไม่ต้องใช้ไสยศาสตร์"

พระองค์ทรงปกป้องและอุปถัมภ์คณะเยซูอิตซึ่งถูกมาควิสแห่งพอมบาลขับไล่ออกไปในปีพ.ศ. 2302 โดยทรงประกาศว่า "ข้าพเจ้าจะไม่ลืมเลือนคำสอนและคำแนะนำของพวกเขาที่ได้รับรู้มา" ซึ่งพระองค์ได้มีส่วนฟื้นฟูคณะแห่งพระเยซูเจ้า ซึ่งได้รับการรับรองโดยสมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1 และสำนักวาติกัน ซึ่งป้องกันการเข้ามาครอบครองของราชวงศ์บูร์บง สายสเปน

เวอร์เจนเนสได้เขียนถึงเอกอัครราชทูตฝรั่งเศสในกรุงลิสบอนใน"beatice" และเขียนถึงทัศนคติของกษัตริย์ "เราเชื่อว่าพระองค์จะทรงงานมากน้อยเพียงใด ดังนั้นนโยบายที่มีต่อโปรตุเกสต่ออดีตคณะเยซูอิตผู้ซึ่งได้รับการใส่ลงไปในคำว่าเสรีภาพ จุดนี้จะสร้างความโกรธแค้นของกษัตริย์คาทอลิก ซึ่งถือว่าเป็นจุดที่ดีในโปรตุเกส...แต่ดูเหมือนว่าไม่สะดวกจริงที่จะอธิบายความเป็นจริงให้พระเจ้าเปดรูทรงเข้าพระทัยได้ง่าย"

พระเจ้าเปดรูที่ 3 ทรงเป็นผู้คุ้มครองเหล่าคนชนชั้นสูง ทรงอุปถัมภ์ทายาทของผู้เสียชีวิตในเรื่องอื้อฉาวทาโวรา โดยโปรดให้รื้อคดีมาพิจารณาใหม่อีกครั้ง ทำให้ทายาทเหล่านั้นได้รับทรัพย์สินกลับมาเป็นของตระกูล

พระเจ้าเปดรูเสด็จสวรรคต ณ พระราชวังอาจูดา ในกรุงลิสบอน วันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2329 สิริพระชนมายุ 69 พรรษา การสวรรคตของพระองค์ส่งผลให้ พระนางมาเรียที่ 1 พระมเหสีมีพระสติวิปลาสจากความโศกเศร้า

พระราชบุตร

พระฉายาลักษณ์	พระนาม	ประสูติ	สิ้นพระชนม์	คู่สมรส และพระโอรส-ธิดา
	เจ้าชายฌูเซ เจ้าชายแห่งบราซิล	176120 สิงหาคม ค.ศ. 1761	178811 กันยายน ค.ศ. 1788	อภิเษกสมรส 21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1777 อิงฟังตาบึนึดีตาแห่งโปรตุเกส ผู้เป็นพระมาตุจฉา ไม่มีพระบุตร
	อิงฟังตึฌูเอา ฟรังซิชกูแห่งบรากังซา	176316 กันยายน ค.ศ. 1763	176310 ตุลาคม ค.ศ. 1763	สิ้นพระชนม์เมื่อทรงพระเยาว์
	พระเจ้าฌูเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกส	176713 พฤษภาคม ค.ศ. 1767	182610 มีนาคม ค.ศ. 1826	อภิเษกสมรส 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1785 อินฟันตาการ์โลตา โฆอากินาแห่งสเปน มีพระราชบุตร 9 พระองค์ ได้แก่ อิงฟังตามารีอา ตึเรซาแห่งบรากังซา เจ้าชายฟรังซิชกู อังตอนียู เจ้าชายแห่งไบรา มารีอา อีซาแบลแห่งบรากังซา สมเด็จพระราชินีแห่งสเปน จักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล อิงฟังตามารีอา ฟรังซิชกาแห่งบรากังซา อิงฟังตาอีซาแบล มารีอาแห่งบรากังซา พระเจ้ามีแกลแห่งโปรตุเกส อิงฟังตามารีอา ดา อาซุงเซาแห่งบรากังซา อิงฟังตาอานา ดึ ฌึซุช มารีอาแห่งบรากังซา
	อิงฟังตามารีอานา วีตอรีอาแห่งบรากังซา	176815 ธันวาคม ค.ศ. 1768	17882 พฤศจิกายน ค.ศ. 1788	อภิเษกสมรส 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1785 อินฟันเตกาบริเอลแห่งสเปน มีพระบุตร 3 พระองค์ ได้แก่ อินฟันเตเปโดร การ์โลสแห่งสเปนและโปรตุเกส อินฟันตามาริอา การ์โลตาแห่งสเปน อินฟันเตการ์โลสแห่งสเปน
	อิงฟังตามารีอา กลึเมนตีนาแห่งบรากังซา	17749 มิถุนายน ค.ศ. 1774	177627 มิถุนายน ค.ศ. 1776	สิ้นพระชนม์เมื่อทรงพระเยาว์
	อิงฟังตามารีอา อีซาแบลแห่งบรากังซา	176612 ธันวาคม ค.ศ. 1776	177714 มกราคม ค.ศ. 1777	สิ้นพระชนม์เมื่อทรงพระเยาว์

พระอิสริยยศ

• 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2260 - 6 มิถุนายน พ.ศ. 2303 : อิงฟังตึเปดรูแห่งโปรตุเกส
• 6 มิถุนายน พ.ศ. 2303 - 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2320 : เจ้าชายแห่งบราซิล, ดยุกแห่งบรากังซา
• 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2320 - 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2329 : พระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกส

พระราชตระกูล

16. เทโอดอซิโอที่ 2 ดยุกแห่งบรากังซา

8. พระเจ้าฌูเอาที่ 4 แห่งโปรตุเกส

17. อนา เดอ วาเลสโก ยี กีโรน

4. พระเจ้าเปดรูที่ 2 แห่งโปรตุเกส

18. ฮวน มานูเอล เปเรซ เดอ กุสแมน ดยุกแห่งเมดินา ซิโดเนีย

9. เจ้าหญิงลุยซาแห่งเมดินา ซิโดเนีย

19. ฮวนนา ลอเรนซา เดอ ซานลอเวล

2. พระเจ้าฌูเอาที่ 5 แห่งโปรตุเกส

20. โวล์ฟกัง วิลเฮล์ม, เคานท์ พาลาทิเนตแห่งเนาบูร์ก

10. ฟิลิป วิลเลียม อีเล็กเตอร์ พาเลนทีน

21. ดัสเชสแม็กดาเลนแห่งบาวาเรีย

5. เจ้าหญิงมาเรีย โซเฟียแห่งพาลาทิเนต-เนาบูร์ก

22. จอร์จที่ 2 แลนด์เกรฟแห่งเฮสส์-ดัมสตัดท์

11. แลนด์เกรฟวีนเอลิซาเบธ อเมลีแห่งเฮสส์-ดัมสตัดท์

23. เจ้าหญิงโซเฟีย เอลีโอนอร์แห่งแซ็กโซนี

1. สมเด็จพระเจ้าฌูเซฟแห่งโปรตุเกส

24. สมเด็จพระจักรพรรดิเฟอร์ดินานด์ที่ 2 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

12. สมเด็จพระจักรพรรดิเฟอร์ดินานด์ที่ 3 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

25. ดัสเชสมาเรีย อันนาแห่งบาวาเรีย

6. สมเด็จพระจักรพรรดิลีโอโพลด์ที่ 1 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

26. พระเจ้าเฟลีเปที่ 3 แห่งสเปน

13. เจ้าหญิงมาเรีย อันนาแห่งสเปน

27. ดัสเชสมาร์กาเร็ตแห่งออสเตรีย

3. อาร์คดัสเชสมาเรีย แอนนาแห่งออสเตรีย

28. โวล์ฟกัง วิลเฮล์ม, เคานท์ พาลาทิเนตแห่งเนาบูร์ก=20

14. ฟิลิป วิลเลียม อีเล็กเตอร์ พาเลนทีน=10

29. ดัสเชสแม็กดาเลนแห่งบาวาเรีย=21

7. เจ้าหญิงเอเลโอนอร์ แม็กดาเลนแห่งเนาบูร์ก

30. จอร์จที่ 2 แลนด์เกรฟแห่งเฮสส์-ดัมสตัดท์=22

15. แลนด์เกรฟวีนเอลิซาเบธ อเมลีแห่งเฮสส์-ดัมสตัดท์=11

31. เจ้าหญิงโซเฟีย เอลีโอนอร์แห่งแซ็กโซนี=23

อ้างอิง

• Biography of Queen Maria I of Portugal (1734-1816)

ก่อนหน้า		พระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส		ถัดไป
สมเด็จพระเจ้าโจเซฟ		พระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกสและอัลเกรฟ ปกครองร่วมกับพระมเหสี สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1 แห่งโปรตุเกส(จนกระทั่งสวรรคต) (24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2320 - 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2329)		สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1