ประเทศเยเมนใต้
สาธารณรัฐประชาชนเยเมนใต้ (1967–1970) جمهورية اليمَنَ الجنوبيّة الشعبيّة สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเยเมน (1970–1990) جمهورية اليمَنَ الدِّيمقراطية الشعبيّة | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1967–1990 | |||||||||||
ตราแผ่นดิน
(1970–1990) | |||||||||||
คำขวัญ: لنناضل من أجل الدفاع عن الثورة اليمنية، وتنفيذ الخطة الخمسية، وتحقيق الوحدة اليمنية linunadil min ajl aldifa' an althawrah alyamaniah, wa tanfidh alkhutah alkhamsiah, watahqiq alwahdatul yamaniah ("เพื่อการต่อสู้เพื่อปกป้องการปฏิวัติเยเมน ปฏิบัติตามแผนห้าปี และบรรลุการรวมชาติเยเมน") | |||||||||||
เพลงสดุดี:
| |||||||||||
ที่ตั้งของที่ตั้งของดินแดนที่อ้างสิทธิ์ใน ประเทศเยเมนใต้ (แดง) – ในเอเชีย (camel & white) | |||||||||||
| เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด | เอเดน 12°48′N 45°02′E / 12.8°N 45.03°E | ||||||||||
| ภาษาราชการ | อาหรับ | ||||||||||
| ภาษาอื่น ๆ | |||||||||||
| ศาสนา | อิสลาม (อย่างเป็นทางการ) | ||||||||||
| เดมะนิม | ชาวเยเยน | ||||||||||
| การปกครอง |
| ||||||||||
| เลขาธิการ | |||||||||||
• 1978–1980 | อับเดล ฟัตตาห์ อิสมาอิล | ||||||||||
• 1980–1986 | อาลี นาซีร มูฮัมหมัด | ||||||||||
• 1986–1990 | อาลี ซาลิม อัล-เบธ | ||||||||||
| ประธานาธิบดี | |||||||||||
• 1967–1969 (คนแรก) | กัห์ตัน อัล-ชาบี[a] | ||||||||||
• 1986–1990 (คนสุดท้าย) | Haidar al-Attas[b] | ||||||||||
| นายกรัฐมนตรี | |||||||||||
• 1969 (คนแรก) | Faysal al-Shaabi | ||||||||||
• 1986–1990 (คนสุดท้าย) | Yasin Said Numan | ||||||||||
| สภานิติบัญญัติ | สภาประชาชนสูงสุด | ||||||||||
| ยุคประวัติศาสตร์ | สงครามเย็น | ||||||||||
| 30 พฤศจิกายน 1967 | |||||||||||
| 14 ธันวาคม 1967 | |||||||||||
| 22 มิถุนายน 1969 | |||||||||||
• ประกาศใช้รัฐธรรมนูญ | 31 ตุลาคม 1978 | ||||||||||
| 13 มกราคม 1986 | |||||||||||
• รวมชาติ | 22 พฤๅภาคม 1990 | ||||||||||
| พื้นที่ | |||||||||||
• รวม | 360,133 ตารางกิโลเมตร (139,048 ตารางไมล์) | ||||||||||
| ประชากร | |||||||||||
• สำมะโน 1973 | |||||||||||
• สำมะโนประชากร 1988 | |||||||||||
| สกุลเงิน | ดีนาร์เยเมน (دينار) (YDD) | ||||||||||
| เขตเวลา | AST | ||||||||||
| ขับรถด้าน | ขวา | ||||||||||
| รหัสโทรศัพท์ | +969[6] | ||||||||||
| รหัส ISO 3166 | YD | ||||||||||
| โดเมนบนสุด | .yd[c] | ||||||||||
| |||||||||||
| ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ | เยเมน | ||||||||||
ประเทศเยเมนใต้ (อาหรับ: اليمن الجنوبي, อักษรโรมัน: al-Yaman al-Janūbī) ชื่อทางการคือ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเยเมน (อาหรับ: جمهورية اليمن الديمقراطية الشعبية (ج.ي.د.ش.), อักษรโรมัน: Jumhūriyat al-Yaman ad-Dīmuqrāṭīyah ash-Sha'bīyah (Ja.Ya.Da.Sha.)) หรือเรียกอย่างย่อว่า เยเมนประชาธิปไตย (อาหรับ: اليمن الديمقراطي, อักษรโรมัน: al-Yaman ad-Dīmuqrāṭīyy) เป็นประเทศในภูมิภาคอาระเบียใต้ ซึ่งตั้งอยู่ในพื้นที่ที่ปัจจุบันคือเยเมนตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งแต่ ค.ศ. 1967 จนกระทั่งรวมเป็นหนึ่งเดียวกับสาธารณรัฐอาหรับเยเมนใน ค.ศ. 1990 เป็นรัฐคอมมิวนิสต์เพียงรัฐเดียวในตะวันออกกลางและโลกอาหรับ ประกอบด้วยเขตปกครองทางตอนใต้และตะวันออกของสาธารณรัฐเยเมนในปัจจุบัน รวมถึงหมู่เกาะเพริม คามารัน และหมู่เกาะโซโคตรา มีอาณาเขตติดต่อกับสาธารณรัฐอาหรับเยเมนทางตะวันตกเฉียงเหนือ ติดกับซาอุดีอาระเบียทางเหนือ ติดกับโอมานทางตะวันออก ติดกับทะเลอาหรับทางตะวันออกเฉียงใต้ และติดกับอ่าวเอเดนทางใต้ เมืองหลวงและเมืองใหญ่ที่สุดคือกรุงเอเดน
ภูมิหลังของเยเมนใต้สามารถสืบย้อนไปได้ถึง ค.ศ. 1874 ด้วยการก่อตั้งอาณานิคมเอเดนของอังกฤษและรัฐในอารักขาแห่งเอเดน ซึ่งประกอบด้วยพื้นที่สองในสามของเยเมนในปัจจุบัน ก่อน ค.ศ. 1937 พื้นที่ซึ่งต่อมากลายเป็นอาณานิคมเอเดนเคยอยู่ภายใต้การปกครองของบริติชอินเดีย เดิมทีเป็นนิคมเอเดนที่อยู่ภายใต้การปกครองของมณฑลบอมเบย์ (Bombay Presidency) และต่อมาเป็นจังหวัดของข้าหลวงใหญ่ หลังจากการก่อตั้งรัฐในอารักขาและสหพันธรัฐอาระเบียใต้ ท่ามกลางกระแสความรู้สึกต่อต้านอาณานิคมและแนวคิดแพนอาหรับที่เพิ่มสูงขึ้น การกบฏติดอาวุธก็เริ่มขึ้นใน ค.ศ. 1963 ซึ่งนำโดยแนวร่วมปลดปล่อยแห่งชาติ (NLF) และแนวร่วมปลดปล่อยเยเมนใต้ที่ถูกยึดครอง (FLOSY) เพื่อต่อต้านการปกครองอาณานิคมของอังกฤษ สหพันธ์และรัฐในอารักขาของอารักขาเอเดนใต้ถูกโค่นล้มและกลายเป็นสาธารณรัฐประชาชนเยเมนใต้ ในวันที่ 30 พฤศจิกายน ค.ศ. 1967
ในวันที่ 22 มิถุนายน ค.ศ. 1972 กลุ่มลัทธิมากซ์–เลนินของแนวร่วมปลดปล่อยแห่งชาติ นำโดยอับเดล ฟัตตาห์ อิสมาอิล และซาลิม รูไบ อาลี ได้โค่นล้มประธานาธิบดีกัห์ตัน อัล-ชาบี แห่งฝ่ายลัทธินาศิร ด้วยการรัฐประหารภายในประเทศโดยไม่นองเลือด ซึ่งต่อมาเรียกว่า “ขบวนการแก้ไข” การเข้ายึดอำนาจของฝ่ายลัทธิมากซ์–เลนินในเวลาต่อมานำไปสู่การก่อตั้งพรรคสังคมนิยมเยเมน และการเปลี่ยนแปลงเยเมนใต้ให้เป็นรัฐสังคมนิยมพรรคเดียว ชื่ออย่างเป็นทางการของรัฐถูกเปลี่ยนหนึ่งปีหลังจากการปฏิรูปสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเยเมน และสามารถสร้างความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นกับคิวบา เยอรมนีตะวันออก เกาหลีเหนือ จีน และสหภาพโซเวียต แม้จะพยายามสร้างเสถียรภาพในภูมิภาค แต่เยเมนใต้ก็ประสบกับสงครามกลางเมืองสั้น ๆ ใน ค.ศ. 1986 สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเยเมนได้รวมประเทศกับสาธารณรัฐอาหรับเยเมนในวันที่ 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1990 ก่อตั้งเป็นสาธารณรัฐเยเมนในปัจจุบัน
การเมืองและรัฐบาล
[แก้]
เยเมนใต้พัฒนาเป็นสังคมมาร์กซิสต์-เลนินนิสต์ซึ่งส่วนใหญ่เป็นสังคมฆราวาส ช่วงแรกปกครองโดยแนวร่วมแห่งชาติเยเมน ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนเป็นพรรคสังคมนิยมเยเมน[7]
รัฐบาล
[แก้]สภาประชาชนสูงสุด (SPC) ซึ่งเป็นองค์กรนิติบัญญัติที่ได้รับการเลือกตั้งจากประชาชนเป็นเวลาห้าปี สภาชุดแรกสุดในปี 1971 ก็ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง แต่ถูก แต่งตั้ง โดยกลุ่มที่ชื่อ กองบัญชาการใหญ่แนวร่วมปลดปล่อยแห่งชาติ[8] ประเทศนี้มีตำแหน่ง ประมุขแห่งรัฐหรือรู้จักกันในชื่อ ประธานสภาประชาชนสูงสุด ที่ก็ได้รับการเลือกตั้งจากสภาประชาชนสูงสุดเป็นเวลาห้าปีเช่นกัน[9] ทำให้พรรคการเมืองที่ครองอำนาจอยู่พรรคเดียวคือพรรคสังคมนิยมเยเมน[9]
ในปี 1978 ได้มีการออกกฏหมายเลือกตั้งฉบับที่ 18 ได้นำเสนอการปฏิรูปประชาธิปไตยครั้งสำคัญ ซึ่งรับประกันว่าพลเมืองทุกคนที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปมีสิทธิ์เลือกตั้ง มีความทั่วถึง เท่าเทียมกัน เป็นความลับ กฎหมายดังกล่าวยืนยันสิทธิในการออกเสียงเลือกตั้งของสตรี อย่างชัดเจน ผู้สมัครสามารถลงสมัครในฐานะสมาชิกของพรรคสังคมนิยมเยเมนหรือผู้สมัครอิสระ และต้องมีอายุอย่างน้อย 24 ปี[10]

สภาบริหารเรียกว่า สภารัฐมนตรีและจัดตั้งขึ้นโดยสภาประชาชนสูงสุด สภาประชาชนเป็นองค์กรจะทำหน้าที่ดูแลพื้นที่ท้องถิ่น สภาประชาชนสูงสุด จะบริหารหรือตัดสินใจอะไร ก็ต้อง รับฟังความคิดเห็นหรือข้อตัดสินใจ ของ สภาประชาชน และในระดับท้องถิ่นก็มีคณะผู้บริหารของสภาประชาชน[9]
ศาลสูงสุดคือศาลฎีกาของเยเมนใต้ ศาลอื่นๆ ในประเทศ ได้แก่ ศาลอุทธรณ์และศาลจังหวัด[9] ในเมืองเอเดน มีระบบตุลาการที่มีโครงสร้างชัดเจน และมีศาลฎีกา[ต้องการอ้างอิง]
เชิงอรรถ
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ Clark 2010, p. 112.
- ↑ Lansford, Tom (20 March 2014). Political Handbook of the World 2014. SAGE Publications. p. 1602. ISBN 978-1483386263. สืบค้นเมื่อ 21 July 2025.
- ↑ Banks, Arthur S.; Overstreet, William (1983). Political Handbook of the World: 1982-1983: Governments and Intergovernmental Organisation as of January 1st 1983. McGraw-Hill. p. 556-557. สืบค้นเมื่อ 29 July 2025.
- ↑ [1][2][3]
- 1 2 1988 Census, p. 22.
- ↑ "Country calling codes". 19 August 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 May 2024. สืบค้นเมื่อ 26 May 2024.
- ↑ Laessing, Ulf (22 January 2010). "Women of southern Yemen port remember better times". Reuters. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 September 2015. สืบค้นเมื่อ 2 July 2017.
- ↑ Lackner 1985, p. 64.
- 1 2 3 4 United States. Department of State. Bureau of Public Affairs (Dec 1989). "[South] Yemen". Department of State Publication. Background Notes Series: 1–4. ISSN 1049-5517. PMID 12178022.
- ↑ Nohlen, Dieter; Grotz, Florian; Hartmann, Christof (2001). Elections in Asia and the Pacific: A Data Handbook. Oxford University Press. p. 297. ISBN 0-19-924958-X. สืบค้นเมื่อ 22 May 2025.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
Wikimedia Atlas of Yemen- South Yemen Anthem (1969–1979), National anthem of Yemen (second and last anthem of South Yemen)
- Constitution of the People's Democratic Republic of Yemen (as amended 31 October 1978)
- The PDRY Archives (in Arabic) of Ali Nasir Muhammad
- Pages using infobox country with syntax problems
- บทความที่ขาดแหล่งอ้างอิงเฉพาะส่วนตั้งแต่เมษายน 2025
- ประเทศเยเมนใต้
- รัฐและดินแดนที่ก่อตั้งในปี พ.ศ. 2510
- รัฐและดินแดนที่สิ้นสุดในปี พ.ศ. 2533
- ลัทธิคอมมิวนิสต์ในประเทศเยเมน
- อดีตประเทศในเอเชียตะวันตก
- อดีตสาธารณรัฐสังคมนิยม
- บทความเกี่ยวกับ ทวีปเอเชีย ที่ยังไม่สมบูรณ์