ข้ามไปเนื้อหา

ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรยุโรปและอเมริกาใต้

หน้าถูกถูกกึ่งป้องกัน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อินเตอร์คอนติเนนตัลคัพ
ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรยุโรป/อเมริกาใต้
โตโยต้าคัพ
ถ้วยรางวัลที่มอบให้กับผู้ชนะ
ผู้จัดยูฟ่าและคอนเมบอล
ก่อตั้งค.ศ. 1960
ยกเลิกค.ศ. 2004
ภูมิภาคยุโรป
อเมริกาใต้
จำนวนทีม2
ทีมชนะเลิศล่าสุดประเทศโปรตุเกส โปร์ตู
(2 สมัย)
ทีมที่ประสบความสำเร็จที่สุดประเทศอุรุกวัย เปญญาโรล
ประเทศอุรุกวัย นาซิโอนัล
ประเทศอิตาลี เอซี มิลาน
ประเทศสเปน เรอัลมาดริด
ประเทศอาร์เจนตินา โบกายูนิออร์ส
(3 สมัย)

ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรยุโรปและอเมริกาใต้ (อังกฤษ: European/South American Cup) หรือ อินเตอร์คอนติเนนตัลคัพ (Intercontinental Cup)[1][2][3] ได้เริ่มแข่งขันกันเมื่อปี ค.ศ. 1960 เป็นรายการการแข่งขันฟุตบอลที่จัดขึ้นโดยสหภาพสมาคมฟุตบอลยุโรป (ยูฟ่า) และสมาพันธ์ฟุตบอลอเมริกาใต้ (คอนเมบอล) โดยจะเป็นการพบกันระหว่างทีมแชมป์ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกจากทวีปยุโรป กับทีมแชมป์โกปาลิเบร์ตาโดเรสจากทวีปอเมริกาใต้ ในช่วงแรกปี ค.ศ. 1960-1979 ระบบการแข่งขันของรายการนี้จะเป็นแบบ 2 นัด เหย้า-เยือน (ในช่วงปี ค.ศ. 1960-1968 จะตัดสินด้วยคะแนนจากการพบกันสองนัด ตามแบบที่คอนเมบอลใช้กันถึงปี ค.ศ. 1987 จากนั้นตั้งแต่ปี ค.ศ. 1969-1979 จึงเปลี่ยนมาใช้วิธีการรวมผลสกอร์ 2 นัด ด้วยกฎการยิงประตูในฐานะทีมเยือนแบบยุโรปแทน) จากนั้นตั้งแต่ปี ค.ศ. 1980-2004 ได้เปลี่ยนมาเป็นการแข่งขันแบบนัดเดียวที่ประเทศญี่ปุ่น โดยมีสปอนเซอร์สนับสนุนหลักคือ โตโยต้า คนส่วนใหญ่จึงเปลี่ยนมาเรียกชื่อการแข่งขันรายการนี้ว่า โตโยต้าคัพ ต่อมาในปี ค.ศ. 2005 อินเตอร์คอนติเนนตัลคัพได้ถูกแทนที่โดยฟีฟ่าคลับเวิลด์คัพ

การแข่งขันนัดชิงชนะเลิศ

หมายเหตุ
การแข่งขันชนะในช่วงหลังต่อเวลาพิเศษ
การแข่งขันชนะในช่วงการดวลลูกโทษ
‡ การแข่งขันแบบเพลย์ออฟที่ทีมถูกผูกคะแนน (1 ชนะ และ 1 แพ้แต่ละครั้ง)
# ยุโรป ทีมตัวแทนแข่งขันแทนที่แชมป์ยุโรป
ปี ประเทศ ชนะเลิศ ผลคะแนน รองชนะเลิศ ประเทศ สนาม เมือง อ้างอิง
1960  สเปน เรอัลมาดริด 0–0 เปญญาโรล  อุรุกวัย เอสตาดิโอเซนเตนาริโอ มอนเตวิเดโอ, อุรุกวัย [4]
5–1 ซานเตียโก เบร์นาเบว มาดริด, สเปน
1961  อุรุกวัย เปญญาโรล 0–1 ไบฟีกา  โปรตุเกส อิชตาดีอูดาลุช ลิสบอน, โปรตุเกส [5]
5–0 เอสตาดิโอเซนเตนาริโอ มอนเตวิเดโอ, อุรุกวัย
2–1‡ มอนเตวิเดโอ, อุรุกวัย
1962  บราซิล ซังตุส 3–2 ไบฟีกา  โปรตุเกส มารากานัง รีโอเดจาเนโร, บราซิล [6]
5–2 อิชตาดีอูดาลุช ลิสบอน, โปรตุเกส
1963  บราซิล ซังตุส 2–4 เอซี มิลาน  อิตาลี ซานซีโร มิลาน, อิตาลี [7]
4–2 มารากานัง รีโอเดจาเนโร, บราซิล
1–0‡
1964  อิตาลี อินเตอร์มิลาน 0–1 อินเดเปนดิเอนเต  อาร์เจนตินา ลาโดเบลบิเซรา อาเบยาเนดา, อาร์เจนตินา [8]
2–0 ซานซีโร มิลาน, อิตาลี
1–0 (ต่อเวลาพิเศษ)‡ ซานเตียโก เบร์นาเบว มาดริด, สเปน
1965  อิตาลี อินเตอร์มิลาน 3–0 อินเดเปนดิเอนเต  อาร์เจนตินา ซานซีโร มิลาน, อิตาลี [9]
0–0 ลาโดเบลบิเซรา อาเบยาเนดา, อาร์เจนตินา
1966  อุรุกวัย เปญญาโรล 2–0 เรอัลมาดริด  สเปน เอสตาดิโอเซนเตนาริโอ มอนเตวิเดโอ, อุรุกวัย [10]
2–0 ซานเตียโก เบร์นาเบว มาดริด, สเปน
1967  อาร์เจนตินา ราซินกลุบ 0–1 เซลติก  สกอตแลนด์ แฮมป์เดินพาร์ก กลาสโกว์, สกอตแลนด์ [11]
2–1 เอลซิลินโดร อาเบยาเนดา, อาร์เจนตินา
1–0‡ เอสตาดิโอเซนเตนาริโอ มอนเตวิเดโอ, อุรุกวัย
1968  อาร์เจนตินา เอสตูเดียนเตส 1–0 แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด  อังกฤษ ลาบอมโบเนรา บัวโนสไอเรส, อาร์เจนตินา [12]
1–1 โอลด์แทรฟฟอร์ด แมนเชสเตอร์, อังกฤษ
1969  อิตาลี เอซี มิลาน 3–0 เอสตูเดียนเตส  อาร์เจนตินา ซานซีโร มิลาน, อิตาลี [13]
1–2 ลาบอมโบเนรา บัวโนสไอเรส, อาร์เจนตินา
1970  เนเธอร์แลนด์ ไฟเยอโนร์ด 2–2 เอสตูเดียนเตส  อาร์เจนตินา ลาบอมโบเนรา บัวโนสไอเรส, อาร์เจนตินา [14]
1–0 เดอเกยป์ ร็อตเตอร์ดัม, เนเธอร์แลนด์
1971  อุรุกวัย นาซิโอนัล 1–1 ปานาซีไนโกส#1  กรีซ กาไรสกากิส ไพรีอัส, กรีซ [15]
2–1  กรีซ เอสตาดิโอเซนเตนาริโอ มอนเตวิเดโอ, อุรุกวัย
1972  เนเธอร์แลนด์ อายักซ์ 1–1 อินเดเปนดิเอนเต  อาร์เจนตินา ลาโดเบลบิเซรา อาเบยาเนดา, อาร์เจนตินา [16]
3–0 โอลิมปิก (อัมสเตอร์ดัม) อัมสเตอร์ดัม, เนเธอร์แลนด์
1973  อาร์เจนตินา อินเดเปนดิเอนเต 1–0 ยูเวนตุส#2  อิตาลี สตาดีโอโอลิมปีโก โรม, อิตาลี [17]
ไม่มีการแข่งขันนัดที่สอง ประเทศอาร์เจนตินา อินเดเปนดิเอนเต เป็นทีมชนะเลิศ
1974  สเปน อัตเลติโกเดมาดริด#3 0–1 อินเดเปนดิเอนเต  อาร์เจนตินา ลาโดเบลบิเซรา อาเบยาเนดา, อาร์เจนตินา [18]
2–0 บิเซนเต กัลเดรอน มาดริด, สเปน
1975
ประเทศเยอรมนี ไบเอิร์นมิวนิก และ ประเทศอาร์เจนตินา อินเดเปนดิเอนเต ไม่มีวันเวลากำหนดการแข่งขันที่พบกันได้
 [19]
1976  เยอรมนีตะวันตก ไบเอิร์นมิวนิก 2–0 กรูเซย์รู  บราซิล โอลึมพีอาชตาดีอ็อน มิวนิก, เยอรมนีตะวันตก [20]
0–0 มีเนย์เรา เบโลโอรีซอนชี, บราซิล
1977  อาร์เจนตินา โบกายูนิออร์ส 2–2 โบรุสซีอาเมินเชินกลัทบัค#4  เยอรมนีตะวันตก ลาบอมโบเนรา บัวโนสไอเรส, อาร์เจนตินา [21]
3–0 วิลท์พาร์คชตาดีอ็อน คาลส์รูเออ, เยอรมนีตะวันตก
1978
ประเทศอังกฤษ ลิเวอร์พูล และ ประเทศอาร์เจนตินา โบกายูนิออร์ส ปฏิเสธที่จะแข่งขันกัน
 [19]
1979  ปารากวัย โอลิมเปีย 1–0 มัลเมอ เอฟเอฟ#5  สวีเดน มัลเมอ มัลเมอ, สวีเดน [22]
2–1 เดเฟนโซเรสเดลชาโก อาซุนซีออน, ปารากวัย
1980  อุรุกวัย นาซิโอนัล 1–0 นอตทิงแฮมฟอเรสต์  อังกฤษ โอลิมปิก (โตเกียว)โตเกียว, ญี่ปุ่น [23]
1981  บราซิล ฟลาเม็งกู 3–0 ลิเวอร์พูล [24]
1982  อุรุกวัย เปญญาโรล 2–0 แอสตันวิลลา [25]
1983  บราซิล เกรมียู 2–1 (ต่อเวลาพิเศษ) ฮัมบวร์ค  เยอรมนีตะวันตก [26]
1984  อาร์เจนตินา อินเดเปนดิเอนเต 1–0 ลิเวอร์พูล  อังกฤษ [27]
1985  อิตาลี ยูเวนตุส 2–2 (ต่อเวลาพิเศษ)
4–2(ดวลลูกโทษ)		 อาร์เฆนติโนสยูนิออร์ส  อาร์เจนตินา [28]
1986  อาร์เจนตินา ริเบร์เปลต 1–0 เรดสตาร์ เบลเกรด  โรมาเนีย [29]
1987  โปรตุเกส โปร์ตู 2–1 (ต่อเวลาพิเศษ) เปญญาโรล  อุรุกวัย [30]
1988  อุรุกวัย นาซิโอนัล 2–2 (ต่อเวลาพิเศษ)
7–6(ดวลลูกโทษ)		 เปเอสเฟ ไอนด์โฮเฟิน  เนเธอร์แลนด์ [31]
1989  อิตาลี เอซี มิลาน 1–0 (ต่อเวลาพิเศษ) อัตเลติโกนาซิโอนัล  โคลอมเบีย [32]
1990  อิตาลี 3–0 โอลิมเปีย  ปารากวัย [33]
1991  ยูโกสลาเวีย เรดสตาร์ เบลเกรด 3–0 โกโล-โกโล  ชิลี [34]
1992  บราซิล เซาเปาลู 2–1 บาร์เซโลนา  สเปน [35]
1993  บราซิล เซาเปาลู 3–2 เอซี มิลาน#6  อิตาลี [36]
1994  อาร์เจนตินา เบเลซ ซาร์สฟิลด์ 2–0 เอซี มิลาน [37]
1995  เนเธอร์แลนด์ อายักซ์ 0–0 (ต่อเวลาพิเศษ)
4–3(ดวลลูกโทษ)		 อาแลเกร็งซี  บราซิล [38]
1996  อิตาลี ยูเวนตุส 1–0 ริเบร์เปลต  อาร์เจนตินา [39]
1997  เยอรมนี โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์ 2–0 กรูเซย์รู  บราซิล [40]
1998  สเปน เรอัลมาดริด 2–1 วัชกู ดา กามา [41]
1999  อังกฤษ แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด 1–0 ปัลเมย์รัส [42]
2000  อาร์เจนตินา โบกายูนิออร์ส 2–1 เรอัลมาดริด  สเปน [43]
2001  เยอรมนี ไบเอิร์นมิวนิก 1–0 (ต่อเวลาพิเศษ) โบกายูนิออร์ส  อาร์เจนตินา [44]
2002  สเปน เรอัลมาดริด 2–0 โอลิมเปีย  ปารากวัย อินเตอร์เนชันแนลสเตเดียมโยโกฮามะ, ญี่ปุ่น [45]
2003  อาร์เจนตินา โบกายูนิออร์ส 1–1 (ต่อเวลาพิเศษ)
3–1(ดวลลูกโทษ)		 เอซี มิลาน  อิตาลี [46]
2004  โปรตุเกส โปร์ตู 0–0 (ต่อเวลาพิเศษ)
8–7(ดวลลูกโทษ)		 ออนเซกัลดัส  โคลอมเบีย [47]

ทำเนียบผู้ชนะเลิศ

ชนะเลิศ (จำแนกตามสโมสร)

สโมสร ชนะเลิศ รองชนะเลิศ ปีชนะเลิศ ปีรองชนะเลิศ
ประเทศอิตาลี เอซี มิลาน
3
4
 1969, 1989, 1990 1963, 1993, 1994, 2003
ประเทศอุรุกวัย เปญญาโรล
3
2
 1961, 1966, 1982 1960, 1987
ประเทศสเปน เรอัลมาดริด
3
2
 1960, 1998, 2002 1966, 2000
ประเทศอาร์เจนตินา โบกายูนิออร์ส
3
1
 1977, 2000, 2003 2001
ประเทศอุรุกวัย นาซิโอนัล
3
—
 1971, 1980, 1988 —
ประเทศอาร์เจนตินา อินเดเปนดิเอนเต
2
4
 1973, 1984 1964, 1965, 1972, 1974
ประเทศอิตาลี ยูเวนตุส
2
1
 1985, 1996 1973
ประเทศบราซิล ซังตุส
2
—
 1962, 1963 —
ประเทศอิตาลี อินเตอร์มิลาน
2
—
 1964, 1965 —
ประเทศบราซิล เซาเปาลู
2
—
 1992, 1993 —
ประเทศเนเธอร์แลนด์ อายักซ์
2
—
 1972, 1995 —
ประเทศเยอรมนี ไบเอิร์นมิวนิก
2
—
 1976, 2001 —
ประเทศโปรตุเกส โปร์ตู
2
—
 1987, 2004 —
ประเทศอาร์เจนตินา เอสตูเดียนเตส
1
2
 1968 1969, 1970
ประเทศปารากวัย โอลิมเปีย
1
2
 1979 1990, 2002
ประเทศบราซิล อาแลเกร็งซี
1
1
 1983 1995
ประเทศอาร์เจนตินา ริเบร์เปลต
1
1
 1986 1996
ประเทศอังกฤษ แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด
1
1
 1999 1968
ประเทศอาร์เจนตินา ราซินกลุบ
1
—
 1967 —
ประเทศเนเธอร์แลนด์ ไฟเยอโนร์ด
1
—
 1970 —
ประเทศสเปน อัตเลติโกเดมาดริด
1
—
 1974 —
ประเทศบราซิล ฟลาเม็งกู
1
—
 1981 —
ประเทศเซอร์เบีย เรดสตาร์ เบลเกรด
1
—
 1991 —
ประเทศอาร์เจนตินา เบเลซ ซาร์สฟิลด์
1
—
 1994 —
ประเทศเยอรมนี โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์
1
—
 1997 —
ประเทศโปรตุเกส ไบฟีกา
—
2
 — 1961, 1962
ประเทศอังกฤษ ลิเวอร์พูล
—
2
 — 1981, 1984
ประเทศบราซิล กรูเซย์รู
—
2
 — 1976, 1997
ประเทศสกอตแลนด์ เซลติก
—
1
 — 1967
ประเทศกรีซ ปานาซีไนโกส
—
1
 — 1971
ประเทศเยอรมนี โบรุสซีอาเมินเชินกลัทบัค
—
1
 — 1977
ประเทศสวีเดน มัลเมอ เอฟเอฟ
—
1
 — 1979
ประเทศอังกฤษ นอตทิงแฮมฟอเรสต์
—
1
 — 1980
ประเทศอังกฤษ แอสตันวิลลา
—
1
 — 1982
ประเทศเยอรมนี ฮัมบัวร์เกอร์ เอ็สเฟา
—
1
 — 1983
ประเทศอาร์เจนตินา อาร์เฆนติโนสยูนิออร์ส
—
1
 — 1985
ประเทศโรมาเนีย สเตอัวบูคูเรสตี
—
1
 — 1986
ประเทศเนเธอร์แลนด์ เปเอสเฟ ไอนด์โฮเฟิน
—
1
 — 1988
ประเทศโคลอมเบีย อัตเลติโกนาซิโอนัล
—
1
 — 1989
ประเทศชิลี โกโล-โกโล
—
1
 — 1991
ประเทศสเปน บาร์เซโลนา
—
1
 — 1992
ประเทศบราซิล วัชกู ดา กามา
—
1
 — 1998
ประเทศบราซิล ปัลเมย์รัส
—
1
 — 1999
ประเทศโคลอมเบีย ออนเซกัลดัส
—
1
 — 2004

ชนะเลิศ (จำแนกตามชาติ)

ชาติ ชนะเลิศ รองชนะเลิศ ทีมชนะเลิศ ปีที่ชนะเลิศ
 อาร์เจนตินา
9
9
 โบกายูนิออร์ส, อินเดเปนดิเอนเต, เอสตูเดียนเตส, ริเบร์เปลต, ราซินกลุบ, เบเลซ ซาร์สฟิลด์ 1967, 1968, 1973, 1977, 1984, 1986, 1994, 2000, 2003
 อิตาลี
7
5
 เอซี มิลาน, ยูเวนตุส, อินเตอร์มิลาน 1964, 1965, 1969, 1985, 1989, 1990, 1996
 บราซิล
6
5
 ซังตุส, เซาเปาลู, อาแลเกร็งซี, ฟลาเม็งกู 1962, 1963, 1981, 1983, 1992, 1993
 อุรุกวัย
6
2
 เปญญาโรล, นาซิโอนัล 1961, 1966, 1971, 1980, 1982, 1988
 สเปน
4
3
 เรอัลมาดริด, อัตเลติโกเดมาดริด 1960, 1974, 1998, 2002
 เยอรมนี
3
2
 ไบเอิร์นมิวนิก, โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์ 1976, 1997, 2001
 เนเธอร์แลนด์
3
1
 อายักซ์, ไฟเยอโนร์ด 1970, 1972, 1995
 โปรตุเกส
2
2
 โปร์ตู 1987, 2004
 อังกฤษ
1
5
 แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด 1999
 ปารากวัย
1
2
 โอลิมเปีย 1979
 ยูโกสลาเวีย
1
—
 เรดสตาร์ เบลเกรด 1991
 โคลอมเบีย
—
2
 — —
 สกอตแลนด์
—
1
 — —
 กรีซ
—
1
 — —
 สวีเดน
—
1
 — —
 โรมาเนีย
—
1
 — —
 ชิลี
—
1
 — —

อ้างอิง

  1. ↑ "Legend – UEFA club competition" (PDF). Union des Associations Européennes de Football. 2009. p. 99. สืบค้นเมื่อ 23 August 2014.
  2. ↑ "Competencias oficiales de la CONMEBOL". Confederación Sudamericana de Fútbol (ภาษาสเปน). 2011. pp. 99, 107. สืบค้นเมื่อ 23 August 2014.
  3. ↑ - The winners of UEFA Champions League undertake to part in the following competitions: a) The UEFA Super cup, which is held at the start of each new season. b) Intercontinental competitions arranged by UEFA and other confederations. – Clubs are not authorised to represent UEFA or the UEFA Champions League without UEFA's prior written approval. cfr. "We care about football – Regulation of the UEFA Champions League 2003/04" (PDF). Union of European Football Associations. p. 2. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2018-08-16. สืบค้นเมื่อ 2019-10-10.
  4. ↑ "Intercontinental Club Cup 1960".
  5. ↑ "Intercontinental Club Cup 1961".
  6. ↑ "Intercontinental Club Cup 1962".
  7. ↑ "Intercontinental Club Cup 1963".
  8. ↑ "Intercontinental Club Cup 1964".
  9. ↑ "Intercontinental Club Cup 1965".
  10. ↑ "Intercontinental Club Cup 1966".
  11. ↑ "Intercontinental Club Cup 1967".
  12. ↑ "Intercontinental Club Cup 1968".
  13. ↑ "Intercontinental Club Cup 1969".
  14. ↑ "Intercontinental Club Cup 1970".
  15. ↑ "Intercontinental Club Cup 1971".
  16. ↑ "Intercontinental Club Cup 1972".
  17. ↑ "Intercontinental Club Cup 1973".
  18. ↑ "Intercontinental Club Cup 1974".
  19. 1 2 "Intercontinental Club Cup".
  20. ↑ "Intercontinental Club Cup 1976".
  21. ↑ "Intercontinental Club Cup 1977".
  22. ↑ "Intercontinental Club Cup 1979".
  23. ↑ "Intercontinental Club Cup 1980".
  24. ↑ "Intercontinental Club Cup 1981".
  25. ↑ "Intercontinental Club Cup 1982".
  26. ↑ "Intercontinental Club Cup 1983".
  27. ↑ "Intercontinental Club Cup 1984".
  28. ↑ "Intercontinental Club Cup 1985".
  29. ↑ "Intercontinental Club Cup 1986".
  30. ↑ "Intercontinental Club Cup 1987".
  31. ↑ "Intercontinental Club Cup 1988".
  32. ↑ "Intercontinental Club Cup 1989".
  33. ↑ "Intercontinental Club Cup 1990".
  34. ↑ "Intercontinental Club Cup 1991".
  35. ↑ "Intercontinental Club Cup 1992".
  36. ↑ "Intercontinental Club Cup 1993".
  37. ↑ "Intercontinental Club Cup 1994".
  38. ↑ "Intercontinental Club Cup 1995".
  39. ↑ "Intercontinental Club Cup 1996".
  40. ↑ "Intercontinental Club Cup 1997".
  41. ↑ "Intercontinental Club Cup 1998".
  42. ↑ "Intercontinental Club Cup 1999".
  43. ↑ "Intercontinental Club Cup 2000".
  44. ↑ "Intercontinental Club Cup 2001".
  45. ↑ "Intercontinental Club Cup 2002".
  46. ↑ "Intercontinental Club Cup 2003".
  47. ↑ "Intercontinental Club Cup 2004".

แหล่งข้อมูลอื่น

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรยุโรปและอเมริกาใต้&oldid=12317346"