เหตุเพลิงไหม้โรงแรมรอยัล จอมเทียน รีสอร์ต

เหตุเพลิงไหม้โรงแรมรอยัล จอมเทียน รีสอร์ต
	โรงแรมและรีสอร์ทจอมเทียนปาล์มบีช, เดิมชื่อโรงแรมรอยัล จอมเทียน; สถานที่เกิดเพลิงไหม้
วันที่	11 กรกฎาคม 2540
เวลา	10:20 น.
ที่ตั้ง	หาดจอมเทียน จังหวัดชลบุรี ประเทศไทย
พิกัด	12°53′54.0″N 100°52′06.9″E / 12.898333°N 100.868583°E
สาเหตุ	การติดไฟของถังแก๊สโพรเพนเหลวที่ชำรุด
เสียชีวิต	รวม 102 คน ; — 91 จากเพลิงไหม้ที่หาดจอมเทียน ; — อาสาสมัคร 11 คนในอุบัติเหตุทางถนนที่จังหวัดฉะเชิงเทรา
บาดเจ็บไม่ถึงตาย	63+
ทรัพย์สินเสียหาย	40 ล้านดอลลาร์สหรัฐ โดยประมาณ

โรงแรมรอยัล จอมเทียน รีสอร์ตเป็นโรงแรมหรู 450 ห้องในอาคารสูง 17 ชั้นที่ทางเหนือสุดของหาดจอมเทียน ซึ่งอยู่ทางใต้ของกรุงเทพมหานคร 110 กิโลเมตร (68 ไมล์)^[1]^[2] เมื่อเวลาประมาณ 10:20 นาฬิกาของวันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2540 เกิดเพลิงไหม้จากถังแก๊สโพรเพนเหลวที่ชำรุดในห้องบุฟเฟ่ต์ชั้นล่างของโรงแรม^[3] ไฟเผาไหม้เป็นเวลา 8 ถึง 12 ชั่วโมงทั่วทุกชั้นโดยทำให้มีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 91 คนและบาดเจ็บอีก 63 คน^[4]^[5]

สมาคมป้องกันอัคคีภัยแห่งชาติรายงานว่า การติดไฟเกิดจากความผิดพลาดของมนุษย์ โดยคนงานพบชุดวาล์วชำรุดในถังแก๊สในห้องบุฟเฟ่ต์ชั้นล่าง ในขณะพยายามปิดวาล์ว คนงานเพิ่มการไหลของแก๊สโดยไม่ได้ตั้งใจและทำให้เกิดการระเบิดขึ้น^[3] เฟอร์นิเจอร์ไม้และไวนิลที่ติดไฟได้ในสถานประกอบการทำให้ไฟลุกลามอย่างรวดเร็ว เช่นเดียวกับการขาดระบบแยกไฟ ระบบแบ่งส่วน และระบบดับเพลิงที่ใช้งานอยู่ ขณะที่ควันฉุนรุนแรงลอยฟุ้งไปทั่วทั้งอาคาร มีรายงานว่าเหยื่อหลายรายกระโดดลงมาจากหน้าต่างชั้นบนจนเสียชีวิต^[4]

ตอนเกิดเหตุเพลิงไหม้ ตัวอาคารมีการใช้งาน 8 ปี และสร้างขึ้นก่อนกฎหมายใน พ.ศ. 2535 ที่กำหนดให้ติดตั้งระบบแจ้งเตือนเหตุเพลิงไหม้และเครื่องตรวจจับควันในโรงแรมสูงของไทย^[6] เหตุเพลิงไหม้ครั้งนี้ทำให้มีการตรวจสอบมาตรฐานความปลอดภัยของอาคารสูงหลังอื่น ๆ ในเทศบาลเมืองชลบุรี และพบอาคารอื่น ๆ ในพื้นที่พัทยาอย่างน้อย 200 หลังที่ไม่ปฏิบัติตามมาตรฐานความปลอดภัยจากอัคคีภัยที่โรงแรมรอยัล จอมเทียน รีสอร์ตละเมิดก่อนเกิดเหตุเพลิงไหม้^[7]

ภูมิหลัง

โครงการโรงแรมรอยัล จอมเทียน รีสอร์ทสร้างขึ้นในช่วง พ.ศ. 2531 ถึง 2533 บนที่ดินที่ถือครองโดยบริษัท เกียรติพล จำกัด ในอำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรี^[8] ที่ตั้งของโครงการโรงแรมตั้งอยู่ตรงข้าม ซอยจอมเทียนสาย 1 ที่หาดจอมเทียน นั้นหมายความว่าโรงแรมอ่อนไหวต่อลมทะเลที่พัดแรงจากมหาสมุทร เหมือนกับในวันที่เกิดไฟไหม้

ไฟไหม้

การสืบสวน

ถาวร อุชชิน กรรมการผู้จัดการของโรงแรม ถูกตั้งข้อหาเมื่อวันที่ 16 กรกฎาคมในข้อหาก่อให้เกิดการเสียชีวิตและบาดเจ็บด้วยความประมาทเลินเล่อ และดัดแปลงอาคารโดยผิดกฎหมาย^[9] Intra Thamrongvittavaspong ประธานบริษัท เกียรติพล จำกัด (Kiatphol Co. Ltd.) และผู้ถือหุ้นรายใหญ่ในโรงแรม ถูกตั้งข้อหาเดียวกันในวันที่ 23 กรกฎาคม^[10]^[11]

ผลที่ตามมา

โรงแรมเปลี่ยนชื่อเป็นโรงแรมจอมเทียนปาล์มบีช

อ้างอิง

↑ "81 Killed in Blaze at Thai Resort Hotel". Los Angeles Times. Associated Press. 12 July 1997. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.
↑ Wongpaithoon, Jiraporn (12 July 1997). "Hotel blamed as fire kills 78 at Thai beach resort". The Independent. Associated Press. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.
1 2 Craighead, Geoff (2009). High-Rise Security and Fire Life Safety (3rd ed.). Butterworth-Heinemann. p. 139. ISBN 9780080877853. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.
1 2 Wongpaithoon, Jiraporn (12 July 1997). "81 Die in Fire at Resort Hotel in Thailand". Washington Post. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.
↑ "Coffee Shop Manager Accused in Thai Hotel Fire". The New York Times. 13 July 1997. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.
↑ Wongpaithoon, Jiraporn (12 July 1997). "At least 82 dead in Thai hotel fire; rescuers end search for victims". Associated Press. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.
↑ C. Henderson, John (2007). Managing Tourism Crises. Routledge. p. 133. ISBN 9781136381416. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.
↑ Paengnoi, Anan; Panapoon, Prakobpong (22 July 1997). "Intra's first gains came from the motel business". The Nation. สืบค้นเมื่อ 6 October 2015.
↑ "Police targeting Pattaya officials over hotel blaze". The Nation. 18 July 1997. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.
↑ Paengnoi, Anan; Panapoon, Prakobpong (22 July 1997). "Hotel president faces questioning over fire". The Nation. สืบค้นเมื่อ 6 October 2015.
↑ Bajaj, Vikas (16 July 1997). "Thailand hotel executives charged in fire". Associated Press. สืบค้นเมื่อ 6 October 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น

ไทยรัฐผลิตสารคดีเกี่ยวกับไฟไหม้ในภาษาไทย: ตอนแรก; ตอนที่สอง; ตอนที่สาม

[lajom-1] "81 Killed in Blaze at Thai Resort Hotel". Los Angeles Times. Associated Press. 12 July 1997. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.

[indjom-2] Wongpaithoon, Jiraporn (12 July 1997). "Hotel blamed as fire kills 78 at Thai beach resort". The Independent. Associated Press. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.

[bookjom-3] 1 2 Craighead, Geoff (2009). High-Rise Security and Fire Life Safety (3rd ed.). Butterworth-Heinemann. p. 139. ISBN 9780080877853. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.

[wpjom-4] 1 2 Wongpaithoon, Jiraporn (12 July 1997). "81 Die in Fire at Resort Hotel in Thailand". Washington Post. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.

[nytjom-5] "Coffee Shop Manager Accused in Thai Hotel Fire". The New York Times. 13 July 1997. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.

[apjom-6] Wongpaithoon, Jiraporn (12 July 1997). "At least 82 dead in Thai hotel fire; rescuers end search for victims". Associated Press. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.

[henjom-7] C. Henderson, John (2007). Managing Tourism Crises. Routledge. p. 133. ISBN 9781136381416. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.

[nat22jom-8] Paengnoi, Anan; Panapoon, Prakobpong (22 July 1997). "Intra's first gains came from the motel business". The Nation. สืบค้นเมื่อ 6 October 2015.

[nat18jom-9] "Police targeting Pattaya officials over hotel blaze". The Nation. 18 July 1997. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.

[10] Paengnoi, Anan; Panapoon, Prakobpong (22 July 1997). "Hotel president faces questioning over fire". The Nation. สืบค้นเมื่อ 6 October 2015.

[11] Bajaj, Vikas (16 July 1997). "Thailand hotel executives charged in fire". Associated Press. สืบค้นเมื่อ 6 October 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]