เฮอร์เบิร์ต คิตชิเนอร์ เอิร์ลคิตชิเนอร์ที่ 1

เอิร์ลคิตชิเนอร์
จอมพล; ฮิสเอ็กเซิลเลนซี เดอะไรต์ออนะระเบิล เอิร์ลคิตชิเนอร์; KG, KP, GCB, OM, GCSI, จีซีเอ็มจี, GCIE, PC
	คิตชิเนอร์ในเครื่องแบบเต็มยศ; (กรกฎาคม ค.ศ. 1910)
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสงคราม
	ดำรงตำแหน่ง; 5 สิงหาคม ค.ศ. 1914 – 5 มิถุนายน ค.ศ. 1916
กษัตริย์	สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5 แห่งสหราชอาณาจักร
นายกรัฐมนตรี	เอช. เอช. แอสควิธ
ก่อนหน้า	เอช. เอช. แอสควิธ
ถัดไป	เดวิด ลอยด์ จอร์จ
กงสุลใหญ่อียิปต์
	ดำรงตำแหน่ง; ค.ศ. 1911 – 1914
สมาชิกสภาขุนนาง; ขุนนางฝ่ายอาณาจักร
	ดำรงตำแหน่ง; 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1898 – 5 มิถุนายน ค.ศ. 1916; ขุนนางสืบตระกูล
ก่อนหน้า	ตำแหน่งขุนนางถูกแต่งตั้ง
ถัดไป	เอิร์ลคิตชิเนอร์ที่ 2
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	24 มิถุนายน ค.ศ. 1850; บอลลีลองฟอร์ด, เคาตีเคอร์รี, ไอร์แลนด์
เสียชีวิต	5 มิถุนายน ค.ศ. 1916 (65 ปี); เรือหลวงแฮมป์เชียร์, ตะวันตกของออร์กนีย์, สกอตแลนด์
สาเหตุการเสียชีวิต	เสียชีวิตในการปฏิบัติหน้าที่ (การจมน้ำ)
ญาติ	เอิร์ลคิตชิเนอร์ที่ 2 (พี่ชาย); เซอร์ วอลเตอร์ คิตชิเนอร์ (น้องชาย)
รางวัล	รายการสมบูรณ์
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้	สหราชอาณาจักร
สังกัด	กองทัพบกสหราชอาณาจักร
ประจำการ	ค.ศ. 1871–1916
ยศ	จอมพล
บังคับบัญชา	ผู้บัญชาการสูงสุดอินเดีย (ค.ศ. 1902–1909); กองทัพบริเตนในแอฟริกาใต้ (ค.ศ. 1900–1902); กองทัพอียิปต์ (ค.ศ. 1892–1899)
ผ่านศึก	สงครามฝรั่งเศส-ปรัสเซีย; สงครามมะฮ์ดี; สงครามบูร์ครั้งที่สอง; สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

โฮราชิโอ เฮอร์เบิร์ต คิตชิเนอร์ เอิร์ลคิตชิเนอร์ที่ 1 (อังกฤษ: Horatio Herbert Kitchener, 1st Earl Kitchener, 24 มิถุนายน ค.ศ. 1850 – 5 มิถุนายน ค.ศ. 1916) เป็นนายทหารอาวุโสของกองทัพบกสหราชอาณาจักรและผู้ปกครองอาณานิคมชาวแองโกล-ไอริช คิตชิเนอร์โดดเด่นจากการณรงค์ของจักรวรรดิบริติช การใช้กลยุทธ์ผลาญภพกับชาวบัวร์ การขยายค่ายกักกันของลอร์ดรอเบิตส์ระหว่างสงครามบูร์ครั้งที่สอง^[1]^[2] และมีบทบาทสำคัญช่วงต้นสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

คิตชิเนอร์เกิดในค.ศ. 1850 ที่เมืองบอลลีลองฟอร์ดในไอร์แลนด์ เป็นบุตรของเฮนรี โฮราชิโอ คิตชิเนอร์กับฟรานเชส แอนน์ เชวาลเลียร์^[3] ต่อมาครอบครัวย้ายไปอยู่ที่สวิตเซอร์แลนด์ คิตชิเนอร์เรียนที่โรงเรียนในเมืองมงเทรอและวิทยาลัยทหารที่เมืองวูลิช^[4]^[5] ก่อนจะเข้าร่วมหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ของฝ่ายฝรั่งเศสในสงครามฝรั่งเศส-ปรัสเซีย แต่พ่อของเขาพาตัวกลับบริเตนหลังคิตชิเนอร์ล้มป่วยด้วยโรคปอดบวม^[5] ต่อมาในค.ศ. 1871 คิตชิเนอร์ร่วมสังกัดเหล่าทหารช่างและถูกส่งไปทำงานสำรวจในตะวันออกกลาง^[3] ระหว่างค.ศ. 1874–1878 คิตชิเนอร์สำรวจปาเลสไตน์เพื่อทำแผนที่ก่อนจะย้ายไปไซปรัสเพื่อสำรวจทำแผนที่เช่นกัน^[5]

ค.ศ. 1883 คิตชิเนอร์ถูกส่งไปอียิปต์ ที่นั่นเขามีส่วนในการพัฒนากองทัพอียิปต์ซึ่งในขณะนั้นเป็นรัฐหุ่นเชิดของบริเตนและสนับสนุนการสู้รบกับกลุ่มมะฮ์ดีในซูดาน^[6] ค.ศ. 1898 คิตชิเนอร์มีชื่อเสียงหลังได้รับชัยชนะในยุทธการที่ออมเดอร์มาน ส่งผลให้การปกครองซูดานมั่นคงขึ้นและเขาได้รับแต่งตั้งเป็นบารอนคิตชิเนอร์แห่งคาร์ทูม คิตชิเนอร์เป็นเสนาธิการในสงครามบูร์ครั้งที่สอง^[4] มีส่วนสำคัญในการช่วยลอร์ดรอเบิตส์พิชิตสาธารณรัฐบัวร์ เขาดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการสูงสุดต่อจากรอเบิตส์ในช่วงเวลาที่ชาวบัวร์ทำสงครามกองโจรและกองทัพบริติชคุมขังชาวบัวร์ในค่ายกักกัน ต่อมาคิตชิเนอร์ดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการสูงสุดในอินเดีย ก่อนจะกลับไปอียิปต์เพื่อดำรงตำแหน่งกงสุลใหญ่

เมื่อสงครามโลกครั้งที่หนึ่งอุบัติขึ้นใน ค.ศ. 1914 คิตชิเนอร์ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสงคราม เขาเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่คาดการณ์ว่าสงครามจะยืดเยื้ออย่างน้อยสามปี จึงจัดตั้งกองทัพอาสาสมัครที่เรียกว่ากองทัพของคิตชิเนอร์ขึ้น^[7] ในค.ศ. 1915 คิตชิเนอร์ถูกกล่าวโทษเรื่องการขาดแคลนกระสุนปืนใหญ่ ส่งผลให้เขาถูกปลดจากหน้าที่ดูแลยุทโธปกรณ์และกลยุทธ^[8] เรื่องอื้อฉาวนี้ร่วมกับความล้มเหลวในการทัพกัลลิโพลีส่งผลเสียต่อชื่อเสียงของคิตชิเนอร์ในช่วงบั้นปลายอย่างมาก^[9] วันที่ 5 มิถุนายน ค.ศ. 1916 คิตชิเนอร์เดินทางไปเจรจากับจักรพรรดินิโคลัสที่ 2 แห่งรัสเซียด้วยเรือหลวงแฮมป์เชียร์ ก่อนเรือจะอับปางเมื่อชนทุ่นระเบิดของเยอรมันทางตะวันตกของกลุ่มเกาะออร์กนีย์ ตอนเหนือของสกอตแลนด์ ส่งผลให้ผู้โดยสาร 737 คนรวมทั้งคิตชิเนอร์เสียชีวิต^[10]

อ้างอิง

↑ Pakenham 1979, pp. 51, 573.
↑ "BBC – History – The Boer Wars". www.bbc.co.uk.
1 2 "Herbert Kitchener, 1st Earl Kitchener". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press. 2004. doi:10.1093/ref:odnb/34341. (ต้องรับบริการหรือเป็นสมาชิกหอสมุดสาธารณะสหราชอาณาจักร)
1 2 (Kidd 1903, p. 528)
1 2 3 (Heathcote 1999, p. 192)
↑ Faught 2016, p. 33.
↑ Doyle, Peter. "'Kitchener's Mob' on the Somme". The History Press. สืบค้นเมื่อ April 8, 2022.
↑ "First World War.com - Encyclopedia - The Shell Scandal, 1915". www.firstworldwar.com. สืบค้นเมื่อ 2021-09-22.
↑ "Gallipoli Campaign 1915". Anzac Portal. February 1, 2022. สืบค้นเมื่อ April 8, 2022.
↑ Irvine, James; และคณะ (2016). HMS Hampshire: A Century of Myths and Mysteries Unravelled. Kirkwall, Orkney, UK: Orkney Heritage Society. ISBN 0-9535945-7-2.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เฮอร์เบิร์ต คิตชิเนอร์ เอิร์ลคิตชิเนอร์ที่ 1
วิกิซอร์ซมีงานที่เกี่ยวข้องกับ เฮอร์เบิร์ต คิตชิเนอร์ เอิร์ลคิตชิเนอร์ที่ 1

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[FOOTNOTEPakenham197951,_573-1] Pakenham 1979, pp. 51, 573.

[2] "BBC – History – The Boer Wars". www.bbc.co.uk.

[odnb-3] 1 2 "Herbert Kitchener, 1st Earl Kitchener". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press. 2004. doi:10.1093/ref:odnb/34341. (ต้องรับบริการหรือเป็นสมาชิกหอสมุดสาธารณะสหราชอาณาจักร)

[Debrett-4] 1 2 (Kidd 1903, p. 528)

[heath192-5] 1 2 3 (Heathcote 1999, p. 192)

[FOOTNOTEFaught201633-6] Faught 2016, p. 33.

[7] Doyle, Peter. "'Kitchener's Mob' on the Somme". The History Press. สืบค้นเมื่อ April 8, 2022.

[8] "First World War.com - Encyclopedia - The Shell Scandal, 1915". www.firstworldwar.com. สืบค้นเมื่อ 2021-09-22.

[9] "Gallipoli Campaign 1915". Anzac Portal. February 1, 2022. สืบค้นเมื่อ April 8, 2022.

[10] Irvine, James; และคณะ (2016). HMS Hampshire: A Century of Myths and Mysteries Unravelled. Kirkwall, Orkney, UK: Orkney Heritage Society. ISBN 0-9535945-7-2.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]