Зялёна Гура
Горад | |||||
Зялёна Гура | |||||
---|---|---|---|---|---|
польск.: Zielona Góra | |||||
|
|||||
51°56′23″ пн. ш. 15°30′18″ у. д.HGЯO | |||||
Краіна |
![]() |
||||
Ваяводства | Любушскае | ||||
Павет | Горад на правах павета | ||||
Прэзідэнт горада | Януш Кубіцкі (Janusz Kubicki) | ||||
Гісторыя і геаграфія | |||||
Ранейшыя назвы | Grünberg in Schlesien | ||||
Горад з | 1323 | ||||
Плошча | 58,34 км² | ||||
Вышыня цэнтра | 70,6–210,8 м | ||||
Часавы пояс | UTC+1, летам UTC+2 | ||||
Насельніцтва | |||||
Насельніцтва | 118 405 чалавек (2014) [1] | ||||
Шчыльнасць | 2030 чал./км² | ||||
Лічбавыя ідэнтыфікатары | |||||
Тэлефонны код | +48 68 | ||||
Паштовыя індэксы | 65-001 да 65-950 | ||||
Аўтамабільны код | FZ | ||||
TERC | 0862011 | ||||
Іншае | |||||
0988313 | |||||
|
|||||
zielona-gora.pl/UMZG/ (польск.) | |||||
Паказаць/схаваць карты | |||||
Зялёна Гура[2] (польск.: Zielona Góra, нямецкая назва Grunberg in Schlesien) — горад на правах павета ў Польшчы, адзін з двух адміністрацыйных цэнтраў Любушскага ваяводства. Адлегласць па прамой паміж гарадамі Зялёна Гура — Мінск 819 км, да Варшавы — 376 км[3].
Насельніцтва — 118 533 жыхароў (2014 год)[4].
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]У XIII стагоддзі ўмацаванае паселішча на скрыжаванні гандлёвых шляхоў. Гарадскія правы з 1323 года (нямецкая назва Грунберг). З 1331 васал Чэхіі. З 1490 належала польскім каралям. З 1506 года ў складзе Чэхіі. У XV—XVI стагоддзях хутка развівалася эканоміка горада (сукнаробства, вінаградарства, вінаробства), існавалі манетны двор і вадаправод. З 1742 года ў складзе Прускай дзяржавы, вялася планамерная германізацыя. З 1945 года ў складзе Польшчы пад сучаснай назвай, у 1950—1998 гадах цэнтр ваяводства.
Насельніцтва
[правіць | правіць зыходнік]
|
Гарады-пабрацімы
[правіць | правіць зыходнік]Soltau[d], Германія[7]
Verden[d], Германія (15 жніўня 1993)[8]
Івана-Франкоўск, Украіна (7 мая 2016)[9][10]
Арора, ЗША
Бістрыца, Румынія (22 ліпеня 2001)[11]
Віцебск, Беларусь (сакавік 2002)[12]
Котбус, Германія (24 студзеня 1992)[13]
Кралева[d], Сербія (10 верасня 2009)[14]
Л’Акуіла, Італія (16 студзеня 1996)[15]
/
Нітра, Славакія / Каралеўства Венгрыя (18 верасня 1992)[16]
Труа, Францыя (6 чэрвеня 1970)[17]
Усі, Кітай (кастрычнік 2008)[18]
Хелманд, Нідэрланды (27 верасня 1996)[19]
Цытау, Германія (6 красавіка 2010)[20]
Зноскі
- ↑ Główny Urząd Statystyczny, dane za rok 2014, stan na 01.01.2014
- ↑ Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 236-2010 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Рэспублікі Польшча на беларускую мову». Гл. польска-беларускую практычную транскрыпцыю.
- ↑ Адлегласці паміж гарадамі
- ↑ Główny Urząd Statystyczny. Baza Demografia. Ludność. Stan, ruch naturalny i wędrówki ludności w I kwartale 2014 r., stan na 31.03.2014. [1] Архівавана 26 снежня 2018.
- ↑ http://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/ludnosc/ludnosc/powierzchnia-i-ludnosc-w-przekroju-terytorialnym-w-2017-r-,7,14.html Праверана 13 лістапада 2017.
- ↑ https://bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/020811462011-0988313?var-id=1639616&format=jsonapi Праверана 4 кастрычніка 2022.
- ↑ http://www.zielona-gora.pl/PL/1111/3561/Soltau__Niemcy/
- ↑ http://www.zielona-gora.pl/PL/1111/3534/Verden__Niemcy/
- ↑ http://www.zielona-gora.pl/PL/1111/3563/Iwano-Frankowsk__Ukraina/
- ↑ http://www.mvk.if.ua/news/4114/
- ↑ http://www.zielona-gora.pl/PL/1111/3549/Bistrita__Rumunia/
- ↑ http://www.zielona-gora.pl/PL/1111/3562/Witebsk__Bialorus/
- ↑ http://www.zielona-gora.pl/PL/1111/3533/Cottbus__Niemcy/
- ↑ http://www.zielona-gora.pl/PL/1111/541/Kraljevo__Serbia/
- ↑ http://www.zielona-gora.pl/PL/1111/4113/L_Aquila__Wlochy/
- ↑ http://www.zielona-gora.pl/PL/1111/3559/Nitra__Slowacja/
- ↑ http://www.zielona-gora.pl/PL/1111/3552/Troyes__Francja/
- ↑ http://www.zielona-gora.pl/PL/1111/3564/Wuxi__Chiny/
- ↑ http://www.zielona-gora.pl/PL/1111/3548/Helmond__Holandia/
- ↑ http://www.zielona-gora.pl/PL/1111/4035/Zittau__Niemcy/
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Белэн, 1999. — 608 с.: іл. ISBN 985-11-0279-2