Перайсці да зместу

Сярэя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Сейрыяй)
Мястэчка
Сярэя
літ.: Seirijai
Герб
Герб
Касцёл
Касцёл
Краіна
Павет
Раён
Сянюнія
Каардынаты
Першая згадка
1383
Вышыня цэнтра
140 м
Насельніцтва
  • 679 чал. (2021)
Часавы пояс
Паштовыя індэксы
LT-67010
Сярэя на карце Літвы
Сярэя (Літва)
Сярэя

Сярэя[1], таксама Сейры́яй[2] (літ.: Seirijai) — мястэчка ў Лаздзейскім раёне Аліцкага павета Літвы. Цэнтр Сярэйскай сянюніі. Месціцца за 20 км на ўсход ад Лаздзеі.

Вялікае Княства Літоўскае

[правіць | правіць зыходнік]

Упершыню Сярэя ўпамінаецца ў XVI ст. У гэты час яна ўваходзіла ў склад Троцкага павета Троцкага ваяводства.

У 1537 годзе ў Сярэі пабудавалі кальвінскі збор.

Пад уладай Расійскай імперыі

[правіць | правіць зыходнік]

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе Сярэя апынулася ў складзе Прусіі, у 1807 годзе згодна з Тыльзіцкім мірным дагаворам — у складзе Герцагства Варшаўскага, з 1815 года ў Царстве Польскім, залежным ад Расійскай імперыі, у Сейненскім павеце Сувалкаўскай губерні.

Станам на 1827 год у Сярэі 279 будынкаў, на 1880 год — 215.

За часамі Першай сусветнай вайны ў 1915 годзе Сярэю занялі войскі Германскай імперыі.

Пасля польска-літоўскіх баёў і падпісання пагаднення паміж Польшчай і Літвой у 1919 годзе Сярэя апынулася ў складзе Літвы. З 1940 года ў Літоўскай ССР. У часы Другой сусветнай вайны з чэрвеня 1941 да 1944 года мястэчка было пад акупацыяй Германіі.

З 1990 года ў складзе адноўленай незалежнай Літвы.

  • XIX стагоддзе: 1827 год — 1909 чал.; 1880 год — 1094 чал.[3]
  • XXI стагоддзе: 2011 год — 788 чал.
  • Касцёл Маці Божай Шкаплернай (1584)

Страчаная спадчына

[правіць | правіць зыходнік]
  • Сінагога (XIX ст.)

Вядомыя асобы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Мінск: Белкартаграфія. — Т. 2 / [складзены і падрыхтаваны да друку ў 2012 г. ; спецыяльны змест распрацавалі: Я. К. Анішчанка і інш.]. — 1 атлас (347, [4] с.) : каляр., карты, тэкст, іл., паказальнік с. — ISBN 978-985-508-245-4. С. 87.
  2. Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 187-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Літоўскай Рэспублікі на беларускую мову»
  3. Chlebowski B. Sereje // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom X: Rukszenice — Sochaczew (польск.). — Warszawa, 1889. S. 442.