Сярэя
Мястэчка
| ||||||||||||||||||||||
Сярэя[1], таксама Сейры́яй[2] (літ.: Seirijai) — мястэчка ў Лаздзейскім раёне Аліцкага павета Літвы. Цэнтр Сярэйскай сянюніі. Месціцца за 20 км на ўсход ад Лаздзеі.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Вялікае Княства Літоўскае
[правіць | правіць зыходнік]Упершыню Сярэя ўпамінаецца ў XVI ст. У гэты час яна ўваходзіла ў склад Троцкага павета Троцкага ваяводства.
У 1537 годзе ў Сярэі пабудавалі кальвінскі збор.
Пад уладай Расійскай імперыі
[правіць | правіць зыходнік]У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе Сярэя апынулася ў складзе Прусіі, у 1807 годзе згодна з Тыльзіцкім мірным дагаворам — у складзе Герцагства Варшаўскага, з 1815 года ў Царстве Польскім, залежным ад Расійскай імперыі, у Сейненскім павеце Сувалкаўскай губерні.
Станам на 1827 год у Сярэі 279 будынкаў, на 1880 год — 215.
За часамі Першай сусветнай вайны ў 1915 годзе Сярэю занялі войскі Германскай імперыі.
Найноўшы час
[правіць | правіць зыходнік]Пасля польска-літоўскіх баёў і падпісання пагаднення паміж Польшчай і Літвой у 1919 годзе Сярэя апынулася ў складзе Літвы. З 1940 года ў Літоўскай ССР. У часы Другой сусветнай вайны з чэрвеня 1941 да 1944 года мястэчка было пад акупацыяй Германіі.
З 1990 года ў складзе адноўленай незалежнай Літвы.
Насельніцтва
[правіць | правіць зыходнік]- XIX стагоддзе: 1827 год — 1909 чал.; 1880 год — 1094 чал.[3]
- XXI стагоддзе: 2011 год — 788 чал.
Славутасці
[правіць | правіць зыходнік]- Касцёл Маці Божай Шкаплернай (1584)
Страчаная спадчына
[правіць | правіць зыходнік]- Сінагога (XIX ст.)
Вядомыя асобы
[правіць | правіць зыходнік]- Антанас Жмуйдзінавічус (1876—1996) — літоўскі мастак-жывапісец.
- Якаў Робінсан (1889—1977) — юрыст, спецыяліст па міжнародным праве, публіцыст.
- Бронюс Казіс Балуціс (1880—1967) — літоўскі дыпламат.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Мінск: Белкартаграфія. — Т. 2 / [складзены і падрыхтаваны да друку ў 2012 г. ; спецыяльны змест распрацавалі: Я. К. Анішчанка і інш.]. — 1 атлас (347, [4] с.) : каляр., карты, тэкст, іл., паказальнік с. — ISBN 978-985-508-245-4. С. 87.
- ↑ Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 187-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Літоўскай Рэспублікі на беларускую мову»
- ↑ Chlebowski B. Sereje // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom X: Rukszenice — Sochaczew (польск.). — Warszawa, 1889. S. 442.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Sereje // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom X: Rukszenice — Sochaczew (польск.). — Warszawa, 1889. — S. 442.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сярэя
- Сярэя на сайце Radzima.org