Дружба (нафтаправод)
| «Дружба» | |
 | |
| Месцазнаходжаньне | |
|---|---|
| Краіна | Расея, Беларусь, Украіна, Славаччына, Польшча, Вугоршчына, Чэхія |
| Вобласьць | Гомельская і Берасьцейская (у Беларусі) |
| Агульны кірунак | з усходу на захад |
| Пачатак | Альмецьеўск (Татарстан) |
| Канец | Швэт (Нямеччына) на поўначы, Сасхаломбата (Вугоршчына) на поўдні |
| Агульныя зьвесткі | |
| Від | нафтаправод |
| Стан | дзейны |
| Уласьнік | «Транснафта» (Расея), «Гомельтранснафта Дружба» (Беларусь), «Укртранснафта», «Транспэтрол» (Славаччына), «ПЭНТ» (Польшча), «ВНП», «Мэро» (Чэхія) |
| Падраднік | «Ленгазспэцбуд» |
| Трубаўкладнік | «Ленгазспэцбуд» |
| Пачатак пракладкі | 1 сьнежня 1960 (64 гады таму) |
| Кошт | 400 млн рублёў |
| Дата пуску | 15 кастрычніка 1964 (60 гадоў таму) |
| Тэхнічныя зьвесткі | |
| Даўжыня | 8900 км |
| Прамер трубы | 102 см |
| Перапамповачныя станцыі | 46 (2025 год) |
| Адводы | «Гомель — Горкі», «Адэса — Броды» |
«Дру́жба» — найбуйнейшая ў сьвеце сыстэма магістральных нафтаправодаў. Пабудаваная ў 1960-я прадпрыемствам Ленгазспэцбуд для транспартоўкі нафты з Волгаўральскай нафтагазаноснай правінцыі ў краіны народнай дэмакратыі Ўсходняй Эўропы.
Маршрут нафтаправода праходзіць ад Альмецьеўску праз Самару, Бранск да Мазыру, затым разгаліноўваецца на 2 участкі: паўночны (па тэрыторыі Беларусі, Польшчы, Нямеччыны, Латвіі і Летувы) і паўднёвы (па тэрыторыі Ўкраіны, Чэхіі, Славаччыны і Вугоршчыны).
У сыстэму ўваходзіць 8900 км трубаправодаў, 45 помпавых станцыяў, 38 прамежкавых помпавых станцыяў, рэзэрвуарныя паркі якіх месьцяць 1,5 млн м³ нафты. Па нафтаправодзе ў краіны «далёкага замежжа» штогод экспартуецца 66,5 млн тон, у тым ліку па паўночнай галіне — 49,8 млн т.
Расейскі адрэзак трубаправода эксплюатуецца кампаніяй «Транснафта», беларускі — «Гомельтранснафта Дружба», украінскі — «Укртранснафта», славацкі — кампаніяй «Транспэтрол», а польскі — «Прадпрыемства эксплюатацыі нафтавых трубаправодаў» («ПЭНТ»).
Закрыцьцё прыбалтыйскага напрамку
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У ліпені 2006 году на ўчастках Унеча — Полацак-1 і 2 у Бранскай вобласьці адбылося здарэньне. У выніку абсьледаваньня аварыйнага ўчастку трубы было вырашанае зьнізіць ціск з 4 да 0,7 МПа і цалкам спыніць прапампоўку па паўночным напрамку «Дружба».[1] Існуе меркаваньне, што сапраўдным чыньнікам прыпынку паўночнай галінкі зьяўляецца продаж урадам Летувы завода «Мажэйкаўская нафта» Польскаму нафтаканцэрну «Орлен». У выніку аварыі, нафта на Mažeikių nafta дастаўляецца танкерамі з порту Прыморск.[2]
У сувязі з плянамі будаўніцтва БТС-II, якая дазваляе абыйсьці аварыйны ўчастак, паўночная галінка хутчэй за ўсё ніколі ня будзе выкарыстоўвацца, ва ўсякім разе як частка «Дружба». У той жа час, існуюць 2 праекты па выкарыстаньні галінкі:
- у якасьці працягу нафтаправода Адэса-Броды для экспарту нафты праз балтыйскія парты;
- у рэвэрсным рэжыме для паставак нафты ў Беларусь праз тэрміналы Бутынге і Вэнтсьпілс.
14 траўня 2008 году віцэ-прэм’ер ураду Расеі па прамысловасьці Ігар Сечын пракамэнтаваў просьбу летувіскага ўраду аб аднаўленьні паставак нафты з Расеі на НПЗ наступным чынам: «Якія да нас могуць быць патрабаваньні і прэтэнзіі? Чаму мы павінны аддаваць нашы рэсурсы?»[3].
Адводы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]12 жніўня 2022 году старшыня канцэрну «Белнафтахім» Андрэй Рыбакоў паведаміў пра завяршэньне будаўніцтва нафтаправода «Гомель — Горкі», які служыў адводам ад нафтаправода «Дружба» ў Беларусі для паставак на «Нафтан» з Балтыйскага мора ў Польшчы (Гданьск) і Чорнага мора ва Ўкраіне (Адэса).
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ РБК Daily. «Дружба» скончылася
- ^ Расея можа хутка пабудаваць трубу ў абыход Беларусі і адмовіцца ад паставак нафты ў Летуву (рас.)
- ^ Анна Николаева, Алексей Баусин, Надежда Иваницкая. Сечин заговорил // Ведомости, № 87 (2109), 15 мая 2008
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |