ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ
ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ | |
|---|---|
 ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ (1938) ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ | |
| ਜਨਮ | ਰਤਨ ਪੇਡਨੇਕਰ 11 ਅਕਤੂਬਰ 1916 |
| ਮੌਤ | 3 ਜੂਨ 1997 (ਉਮਰ 80) ਬੰਬਈ, ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰਾ, ਭਾਰਤ |
| ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਭਾਰਤੀ |
| ਪੇਸ਼ਾ | ਅਦਾਕਾਰਾ |
| ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ | ਬ੍ਰਹਮਾਚਾਰੀ |
| ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ | ਨਮਰਤਾ ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ, ਸ਼ਿਲਪਾ ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ (ਪੋਤੀਆਂ) |
ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ (ਜਨਮ ਰਤਨ ਪੇਡਨੇਕਰ 11 ਅਕਤੂਬਰ 1916-3 ਜੂਨ 1997) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਮਰਾਠੀ ਫਿਲਮਾਂ, ਮਰਾਠੀ ਥੀਏਟਰ ਅਤੇ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ 1938 ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ 1970 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਰੰਭ ਤੱਕ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। ਮਰਾਠੀ ਫ਼ਿਲਮ ਬ੍ਰਹਮਾਚਾਰੀ (1938) ਵਿੱਚ ਮਾਸਟਰ ਵਿਨਾਇਕ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸਵਿਮਸੂਟ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਨੇ ਰਵਾਇਤੀ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਦੋ ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਅਭਿਨੇਤਰੀਆਂ, ਨਮਰਤਾ ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ ਅਤੇ ਸ਼ਿਲਪਾ ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ ਦੀ ਦਾਦੀ ਹੈ।
ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ
[ਸੋਧੋ]ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ ਦਾ ਜਨਮ 11 ਅਕਤੂਬਰ 1916 ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਭਾਰਤੀ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੰਗੀਤ ਸਿੱਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
1936 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਡਾ. ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦਾ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਮਰਾਠੀ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਗੰਗੂ ਬਾਈ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਫਿਲਮ ਅਭਿਨੇਤਰੀਆਂ ਨਮਰਤਾ ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ ਅਤੇ ਸ਼ਿਲਪਾ ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ ਦੇ ਮਾਪੇ ਬਣ ਗਏ।[1] ਨਮਰਤਾ ਨੂੰ 1993 ਵਿੱਚ ਮਿਸ ਇੰਡੀਆ ਦਾ ਤਾਜ ਪਹਿਨਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਟਾਲੀਵੁੱਡ ਅਦਾਕਾਰ ਮਹੇਸ਼ ਬਾਬੂ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਦੋ ਬੱਚੇ ਹਨ।[2]
4 ਜੂਨ 1997 ਨੂੰ, ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ ਦੀ 80 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਮੁੰਬਈ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।[3]
ਕੈਰੀਅਰ
[ਸੋਧੋ]1935 ਵਿੱਚ, ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਰੇਡੀਓ (ਏ. ਆਈ. ਆਰ.) ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੇ ਰੇਡੀਓ ਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। 1936 ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੂੰ ਪਾਂਡੁਰੰਗ ਨਾਇਕ ਤੋਂ ਇੱਕ ਫਿਲਮ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਮਿਲੀ, ਜੋ ਹੰਸ ਪਿਕਚਰਜ਼ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਫ਼ਿਲਮ ਕੰਪਨੀ ਵਿੱਚ ਭਾਈਵਾਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ ਨੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਇਸ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਨਾਇਕ ਨੇ ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ ਦੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਇਆ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਫਿਲਮ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ ਨੇ 1938 ਵਿੱਚ ਮਰਾਠੀ ਫਿਲਮ ਬ੍ਰਹਮਾਚਾਰੀ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਮਾਸਟਰ ਵਿਨਾਇਕ ਦੇ ਨਾਲ ਸਨ। ਫਿਲਮ ਦੇ ਲੇਖਕ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦ ਕੇਸ਼ਵ ਅਤ੍ਰੇ, ਜਿਸ ਨੂੰ "ਆਚਾਰੀਆ ਅਤ੍ਰੇ" ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ "ਰਤਨ" ਤੋਂ ਬਦਲ ਕੇ "ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ" ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਉਸ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋ ਸਕੇ। ਉਸ ਨੇ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ "ਯਮੁਨਾ ਜਾਲੀ ਖੇਲੂ ਖੇਲ" ਗੀਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਵਿਮਸੂਟ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਹਲਚਲ ਮਚਾ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਰਵਾਇਤੀ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।[4] ਉਹ ਆਪਣੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਦਲੇਰਾਨਾ ਕੰਮ, ਅਤੇ ਗਾਣੇ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਜੁੜਵਾਂ-ਪਲੇਅਟ ਵਾਲ ਸਟਾਈਲ ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਇਸ ਦੀ ਭਾਰੀ ਅਲੋਚਨਾ ਵੀ ਹੋਈ।[5] ਇਹ ਗੀਤ ਖੁਦ ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ ਨੇ ਗਾਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਹਿੱਟ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।[6] ਇਸ ਨੂੰ ਇਸੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਹੋਰ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਮਾਸਟਰ ਵਿਨਾਇਕ ਨਾਲ ਕਈ ਹੋਰ ਫਿਲਮਾਂ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬ੍ਰਾਂਡੀਚੀ ਬਟਲੀ (1939) ਘਰ ਕੀ ਰਾਣੀ (1940) ਅਮਰੁਤ (1941) ਅਤੇ ਮਾਝੇ ਬਾਲ (1943) ।[7]
1950 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਤੋਂ ਸੰਨਿਆਸ ਲੈਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸ਼ਿਰੋਡਕਰ ਨੇ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਛੋਟੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਈਆਂ ਅਤੇ "ਨੂਤਨ ਸੰਗੀਤ ਨਾਟਕ ਮੰਡਲੀ" ਨਾਲ ਮਰਾਠੀ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ।[8] 1950-75 ਦੇ ਅਰਸੇ ਦੌਰਾਨ, ਉਸ ਨੇ ਬਾਰਾਂ ਸੰਗੀਤ ਨਾਟਕ (ਸੰਗੀਤਕ ਨਾਟਕਾਂ) ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਰੂਛਾਕਟਿਕ, ਮਾਨਾਪਮਾਨ, ਏਕਾਚ ਪਿਆਲਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ "No full stops". The Hindu. 11 December 2004. Archived from the original on 16 February 2013. Retrieved 15 January 2013.
- ↑ "Miss India Winners 2010-1964". The Times of India. Archived from the original on 5 August 2012. Retrieved 15 January 2013.
- ↑ . Mumbai.
{{cite news}}: Missing or empty|title=(help) - ↑ . Mumbai.
{{cite news}}: Missing or empty|title=(help)"Veteran Marathi actress dead". The Indian Express. Mumbai. 4 June 1997. Archived from the original on 30 December 2012. Retrieved 15 January 2013. - ↑ "Gorgeous Ghatans: The southern belles have made way for Bollywood's new glam girls—the Mumbai bombshells". Outlook. 28 February 1996. Archived from the original on 16 February 2013. Retrieved 15 January 2013.
- ↑ "Meenakshi Shirodkar". Cineplot.com. Archived from the original on 2 April 2013. Retrieved 15 January 2013.
- ↑ "हिंदी सिनेमा का सफ़र -3 (पुराने जमाने में भी हिट थीं जोड़ियां)" [The journey of Hindi cinema - 3 (Hit pairs from golden era)] (in Hindi). Janokti. 13 October 2010. Archived from the original on 21 October 2010. Retrieved 15 January 2013.
{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ "ITC Awardee Shrimati Saraswatibai Rane passes away". ITC Sangeet Research Academy. Archived from the original on 16 May 2008. Retrieved 16 January 2013.