ជេនបុន
| ជេនបុន ဇိတ်ပွန် | |
|---|---|
| ក្សត្រនៃហង្សាវត្តី | |
| រជ្ជកាល | រ. ខែមេសា ១៣៣០ (៧ ថ្ងៃ) |
| អង្គមុន | ចៅជេន |
| អង្គក្រោយ | ចៅឯ |
| ប្រសូត | ២៦ ឧសភា ១២៩៥ [១] |
| សុគត | រ. ខែមេសា ១៣៣០ (៣៤ វស្សា) មី.ស. ៦៩២ មុំហ៍ (មោត្តមៈ) |
| សាសនា | ពុទ្ធសាសនាថេរវាទ |
ជេនបុន (ភូមា: ဇိတ်ပွန် [zeɪʔ pʊ̀ɴ]; ១២៩៥–១៣៣០) ជាក្សត្រទីប្រាំនៃនគរហង្សាវត្តីនៅភូមា។ ជាមន្ត្រីវាំងមួយរូបក្នុងរាជវាំងមុំហ៍ លោកបានដណ្ដើមរាជ្យបាន ប្រាំពីរថ្ងៃក្នុងឆ្នាំ១៣៣០ បន្ទាប់ពីការសោយទិវង្គតនៃព្រះបាទចៅជេននៅសមរភូមិនៅឯប្រមុំ។[២] រជ្ជកាលរបស់ជេនបុនជារជ្ជកាលដ៏ខ្លី។ ព្រះអគ្គមហេសីរបស់ចៅជេន ចន្ទាមិនលុបានរៀបចំរាជ្យប្រហារមួយ ហើយបានប្រគល់រាជបល្លង្កថ្វាយព្រះចៅឯ បុត្រានៃចៅអ និងព្រះនាងនៃសុខោទ័យ។
ឯកសារយោង
[កែប្រែ]គន្ថនិទ្ទេសន៍
[កែប្រែ]- Pan Hla, Nai (1968) (ជាBurmese). Razadarit Ayedawbon (8th printing, 2004 រ.រ.). Yangon: Armanthit Sarpay.
- Phayre, Lt. Gen. Sir Arthur P. (1883). History of Burma (1967 រ.រ.). London: Susil Gupta.
ជេនបុន ប្រសូត/កើត: ២៦ ឧសភា ១២៩៥ សុគត/ស្លាប់: រ. មេសា ១៣៣០
| ||
| គោរម្យងារសំរាប់រាជ្យ | ||
|---|---|---|
| មុនដោយ ចៅជេន |
ក្សត្រហង្សាវត្តី ១៣៣០ |
តដោយ ចៅឯ |