ពញាអភ័យភូបេគ្រ(រស់)
พระยาอภัยภูเบศร (รศ) | |
|---|---|
| អភិបាលខេត្តបាត់ដំបង | |
| ក្នុងការិយាល័យ ១៨១៤–១៨២៧ | |
| ព្រះមហាក្សត្រ | រាមាទី២ រាមាទី៣ |
| មុន | ពញាអភ័យភូបេគ្រ(ប៉ែន) |
| បន្ទាប់ | ពញាអភ័យភូបេគ្រ(ឆេត) |
| ព័ត៌មានលម្អិតផ្ទាល់ខ្លួន | |
| កើត | រស់ |
| ស្លាប់ | ១៨២៧ |
| កូន | ១០នាក់ |
ប្រាយ៉ាអៃភូបេត (រស) មានឈ្មោះដើមថា រស់ ជាកូនច្បងរបស់ ចៅពញាអភ័យភូបេគ្រ(ប៉ែន) ឪពុករបស់គាត់បានបញ្ជូនគាត់ទៅធ្វើជាទំព័ររាជវង្សនៅទីក្រុងបាងកក។ ក្រោយមកនៅពេលដែល ប៉ែន ត្រូវបានតែងតាំងជា ពញាអភ័យភូបេគ្រ (ប៉ែន) គាត់ជាអភិបាលខេត្តបាត់ដំបងទីពីរ។ ក្រោយពីឪពុក បានស្លាប់ គាត់បានក្លាយជាជំនួយការក្នុងរដ្ឋាភិបាលក្នុងខេត្តបាត់ដំបង រហូតដល់គាត់បានឡើងកាន់តំណែងជាអភិបាលខេត្តបាត់ដំបងនៅឆ្នាំ ១៨១៤។
ពេលលោកឡើងជាអភិបាល វៀតណាមបានប៉ុនប៉ងដណ្តើមយកខេត្តបាត់ដំបង ហើយប្រគល់ឱ្យកម្ពុជា ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ពួកគេបានស្នើសុំទ័ពពី នគររាជសីមា ដើម្បីបណ្ដេញទាហានវៀតណាមចេញ។ ក្រោយមក នៅឆ្នាំ១៨២៧ ព្រះអានុភ័ក្ដិ(ឆេត) និងមន្ត្រីក្រុងបានចោទប្រកាន់លោក រួចនាំគាត់មកបាងកក។
កូនប្រុសស្រី
[កែប្រែ]មានកូន១០នាក់ [១] ឈ្មោះ
- ព្រះភីថាក់សុរារៃ ខេត្តនគររាជសីមា
- លោក កែវ
- លោក មៀច
- លោក ជឹម
- លោក ពេជ្រ
- ឯម ភរិយាលោក ប្រាយ៉ានុប ត្រោប ខេត្តសៀមរាប
- ភរិយារបស់អភិបាលខេត្តនគររាជសីមា
- ផាន ភរិយារបស់ព្រះរាជា រាជសុផាវ៉ាឌី
- ថាប ជាភរិយារបស់ព្រះបាទយ៉ាម៉ា នៃខេត្តឧដុង្គ។
- លោកស្រី យ៉ែម
យោង
[កែប្រែ]- ↑ "ประชุมพงศาวดาร, เล่มที่ 12". p. 146–147.