Enhanced Interior Gateway Routing Protocol
Enhanced Interior Gateway Routing Protocol (EIGRP), yönlendirme kararlarını ve yapılandırmasını otomatikleştirmek için bir bilgisayar ağında kullanılan gelişmiş bir mesafe vektörü yönlendirme protokolüdür. Protokol, Cisco Systems tarafından yalnızca Cisco yönlendiricilerinde kullanılabilen tescilli bir protokol olarak tasarlanmıştır. 2013 yılında Cisco, diğer satıcıların EIGRP'nin sınırlı bir sürümünü Yüksek Kullanılabilirlik (HA) gibi bazı ilişkili özellikleriyle birlikte serbestçe uygulamalarına izin verirken, DMVPN ve büyük ölçekli kampüs dağıtımı için gerekli olan EIGRP saplaması gibi diğer EIGRP özelliklerini sınırlandırdı.[1][2]
EIGRP, aynı otonom sistem içindeki diğer yönlendiricilerle rotaları paylaşmak için bir yönlendiricide kullanılır. RIP gibi iyi bilinen diğer yönlendirme protokollerinin aksine, EIGRP yalnızca artımlı güncellemeler göndererek yönlendirici üzerindeki iş yükünü ve iletilmesi gereken veri miktarını azaltır.
EIGRP, 1993 yılında İç Ağ Geçidi Yönlendirme Protokolü'nün (IGRP) yerini almıştır. Bunun en önemli nedenlerinden biri, IGRP'nin destekleyemediği İnternet Protokolünde sınıfsız IPv4 adreslerine geçilmesidir.
İlgili Bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- IGRP
- Intermediate system to intermediate system
- Shortest Path Bridging
- MPLS
- OSPF
- Yöneltme iletişim kuralı
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Enhanced Interior Gateway Routing Protocol (EIGRP)". Cisco (İngilizce). 21 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2022.
- ^ Burke, Anthony (31 Ocak 2013). "Why Is Cisco Bothering with "Open" EIGRP? - Packet Pushers". packetpushers.net. 3 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2024.
