UCSD Pascal
| UCSD Pascal | |
|---|---|
 | |
|
Instancia de
| |
|
Linguas
| |
| Persoas e organizacións | |
|
Desenvolvedor
| |
| Características | |
| Wikidata |
UCSD Pascal é un dialecto da linguaxe de programación Pascal desenvolvida polo The Institute for Information Systems («Instituto de Sistemas de Información») da Universidade de California, San Diego (UCSD) e publicada en 1978.[1][2]
UCSD Pascal e P-System
[editar | editar a fonte]A linguaxe Pascal foi desenvolvida por Niklaus Wirth e publicada en 1970. Era unha linguaxe compilada e, como tal, cada microprocesador requiría un compilador dedicado, xa que a linguaxe máquina variaba dunha CPU a outra: así naceron versións para o MOS 6502, Zilog Z80, Intel 8080, etc.[3]
Así naceu a idea de crear un sistema de software baseado nunha máquina virtual que puidese executar o bytecode xerado, chamado P-Code. Deste xeito, podíase distribuír unha única versión do programa compilado, utilizable en todos os sistemas para os que a máquina virtual estivese dispoñible: só era necesario escribir a máquina virtual para a CPU na que se ía executar, para transformar o P-Code na súa propia linguaxe máquina.[2][3] O proxecto foi desenvolvido inicialmente polo grupo de Wirth e despois levouse a cabo no Instituto de Sistemas de Información da Universidade de California, onde tiñan un PDP-11 no que executaban Pascal, pero tamén estaban a chegar outros ordenadores: cada ordenador tería hardware diferente e cada un tería que ter o seu propio compilador.[2]
Non obstante, na Universidade de California foron máis alá, estendendo o concepto a todo o sistema operativo e creando o UCSD P-System, un sistema baseado en máquinas virtuais que interpretaban o bytecode xerado polos compiladores de UCSD. A linguaxe máis popular no UCSD P-System foi UCSD Pascal, porque o propio P-System estaba escrito en UCSD Pascal.[3]
A versión máis coñecida de UCSD Pascal foi Apple Pascal, desenvolvida por Apple para os seus ordenadores persoais Apple II e lanzada a partir de 1979.[2]
Rendemento
[editar | editar a fonte]En comparación cos programas compilados, un programa escrito en bytecode e logo interpretado en tempo de execución era máis lento, pero tiña a vantaxe de ser máis compacto, xa que todo o necesario para a súa execución estaba contido na máquina virtual subxacente, o que era unha vantaxe dado o hardware informático limitado da época. O concepto foi adoptado posteriormente por algunhas linguaxes modernas, como Java, onde un único código fonte pode executarse en todas as plataformas de hardware para as que está dispoñible a máquina virtual correspondente.[2]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "DOS 3.3, ProDOS & Beyond". Apple2history (en inglés). Consultado o 2015-01-04.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 "UCSD P-System". Hans Otten (en inglés). 2010. Arquivado dende o orixinal o 2014-05-06. Consultado o 2015-01-04.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 "The UCSD P-System Museum". Jefferson Computer Museum (en inglés). Consultado o 2015-01-04.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- ucsd-psystem-vm 0.11(en inglés) (O paquete ucsd-psystem-vm é unha máquina virtual portátil para o UCSD P-System.)
- "UCSD P-System en Pascal for Small Machines" (en inglés).
