ข้ามไปเนื้อหา

รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Yellow Line
รถไฟฟ้าที่สถานีฮันติงตัน
ข้อมูลทั่วไป
ที่ตั้งวอชิงตัน ดี.ซี.
ปลายทาง
จำนวนสถานี17
การดำเนินงาน
รูปแบบรถไฟใต้ดิน
ระบบรถไฟใต้ดินวอชิงตัน
ผู้ดำเนินงานองค์การขนส่งมวลชนวอชิงตัน
ประวัติ
เปิดเมื่อApril 30, 1983; 42 ปีก่อน (April 30, 1983)[1]
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง15.07 mi (24.3 km)
ลักษณะทางวิ่งใต้ดิน, เสมอดิน, ยกระดับ
รางกว้าง4 ft 8 12 in (1,435 mm)
ระบบจ่ายไฟรางที่สาม

รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. มีจำนวน 17 สถานี จาก สถานีฮันติงตัน ถึง สถานีฟอร์ตโทตเทน หรือสถานีกรีนเบลต์ในชั่วโมงเร่งด่วน รถไฟส่วนใหญ่จะเริ่มวิ่งที่ สถานีเมาต์เวอร์นันสแควร์ ในชั่วโมงเร่งด่วน[note 1]

รายชื่อสถานี

[แก้]
สถานี รหัส เปิดให้บริการ เชื่อมต่อ หมายเหตุ ภาพ
สถานีฮันติงตันC151983สถานีปลายทาง
สถานีอีเซนโฮเวอร์อีฟนูC141983
สถานีคิงสตรีท–โอลด์ทาวน์C131983
สถานีแบรดด็อคโรดC121983
สถานีโพโทแม็คยาร์ดC112016ถูกยกเลิก
สถานีท่าอากาศยานโรนัลด์เรแกนวอชิงตันเนชันเนลC101977
สถานีคริสตันซิตีC091977
สถานีเพนตากอนซิตีC081977
สถานีเพนตากอนC071977
สถานีลีเอ็นแฟนต์พลาซาF031977 *
สถานีอาร์คิฟส์F021983
สถานีแกลเลอรีเพลซF011976
สถานีเมาต์เวอร์นันสแควร์E011991
สถานีชาว–โฮวาร์ตยูนิเวอร์ซิตีE021991
สถานียูตรีทE031991
สถานีโคลัมเบียเฮจต์E041999
สถานีจอร์จอีฟนู–เพ็ตเวิร์ทE051999
สถานีฟอร์ตโทตเทนE061993 สถานีปลายทางในสถานการณ์ปกติ
สถานีเวสต์ฮแยทวิลE071993 (ชั่วโมงเร่งด่วน)
สถานีปรินส์จอร์จพลาซาE081993 (ชั่วโมงเร่งด่วน)
สถานีคอลเลจปร์ค–ยูนิเวอร์ซิตีออฟแมรีแลนด์E091993 (ชั่วโมงเร่งด่วน)
สถานีกรีนเบลต์E101993 (ชั่วโมงเร่งด่วน)สถานีปลายทางในชั่วโมงเร่งด่วน

ดูเพิ่ม

[แก้]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. Peak hours are 5 a.m. to 9:30 a.m. and 3 p.m. to 7 p.m."Metro Pocket Guide 50.532 (REV.3/11)" (PDF). Washington Metropolitan Area Transit Authority. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2010-12-02. สืบค้นเมื่อ March 30, 2011.

อ้างอิง

[แก้]
  1. "WMATA History" (PDF). WMATA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-06-02. สืบค้นเมื่อ March 30, 2011.

บรรณานุกรม

[แก้]
  • Schrag, Zachary (2006). The Great Society Subway: A History of the Washington Metro. Baltimore, MD: Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-8246-X.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]