สมเด็จพระจักรพรรดิหมิงเต๋อจู่
| สมเด็จพระจักรพรรดิเสวียนเต๋อจู่ 玄德祖皇帝 | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| จักรพรรดิราชวงศ์หมิง | |||||||||||||
| สถาปนา | หงอู่ 1 (ค.ศ. 1368) | ||||||||||||
| พระราชสมภพ | ค.ศ. 1205 | ||||||||||||
| สวรรคต | ค.ศ. 1275 (70 พรรษา) | ||||||||||||
| ฝังพระบรมศพ | พระราชสุสานหมิงจู่ | ||||||||||||
| |||||||||||||
| พระอัครมเหสี | สมเด็จพระจักรพรรดินีเสวียน | ||||||||||||
| พระบิดา | จูจ้งปา | ||||||||||||
| พระราชบุตร | [1]。 | ||||||||||||
| ราชวงศ์ | |||||||||||||
สมเด็จพระจักรพรรดิหมิงเต๋อจู่ (จีน: 明德祖皇帝[2]; พินอิน: Míng dé zǔ huángdì; ค.ศ. 1205 — ค.ศ. 1275) พระนามเดิมว่าจู ไป๋ลิ่ว (朱百六) ทรงเป็นสมเด็จพระบรมอรรคราชบรรพบุรุษแห่งราชวงศ์หมิง เนื่องด้วยทรงเป็นสมเด็จพระมหาปัยกาธิบดีในสมเด็จพระจักรพรรดิหมิงไท่จู่
พระองค์มีพระอัครมเหสีคือสมเด็จพระจักรพรรดินีเสวียนจากราชินีกุลหู
ในสมัยราชวงศ์หมิง รัชศกหงอู่ปีที่ 1 (ค.ศ. 1368) สมเด็จพระจักรพรรดิหมิงไท่จู่มีพระราชโองการเฉลิมพระเกียรติยศ สมเด็จพระมหาปัยกาธิบดีขึ้นเป็นจักรพรรดิ โปรดให้เฉลิมพระอารามนามว่าเต๋อจู่ (德祖) [3]และพระบรมราชสมัญญาว่าเสวียนฮ่องเต้ (玄皇帝)