สมเด็จพระราชาธิบดีอับดุล ระฮ์มัน
| อับดุล ระฮ์มัน عبدالرحمن | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 อับดุล ระฮ์มัน, ป. คริสต์ทศวรรษ 1950 | |||||||||
| ยังดีเปอร์ตวนอากง | |||||||||
| ครองราชย์ | 31 สิงหาคม 1957 – 1 เมษายน 1960 | ||||||||
| ราชาภิเษก | 2 กันยายน 1957 | ||||||||
| ก่อนหน้า | สถาปนาตำแหน่ง เอลิซาเบธที่ 2 (ในฐานะ สมเด็จพระราชินีนาถ) | ||||||||
| ถัดไป | ฮีซามุดดิน | ||||||||
| ยังดีเปอร์ตวนเบอซาร์แห่งรัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน | |||||||||
| ครองราชย์ | 3 สิงหาคม 1933 – 1 เมษายน 1960 | ||||||||
| แต่งตั้ง | 25 เมษายน 1934 | ||||||||
| ก่อนหน้า | มูฮัมมัด | ||||||||
| ถัดไป | มูนาวีร์ | ||||||||
| พระราชสมภพ | 24 สิงหาคม 1895 อิซตานาลามาเซอรีเมอนันตี เซอรีเมอนันตี รัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน สหพันธรัฐมลายู | ||||||||
| สวรรคต | 1 เมษายน ค.ศ. 1960 (64 ปี) อิซตานาเนอการา กัวลาลัมเปอร์ สหพันธรัฐมาลายา | ||||||||
| ฝังพระศพ | 5 เมษายน ค.ศ. 1960 สุสานหลวงเซอรีเมอนันตี เซอรีเมอนันตี รัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน สหพันธรัฐมาลายา | ||||||||
| คู่อภิเษก | จิก เอิงกู ไมมูนะฮ์ บินตี อับดุลละฮ์ (ดัลซี แคมป์เบลล์) ตุนกู มาฮารุน บินตี เติงกู มัมบัง ตุนกู กูร์ชียะฮ์ บินตี ตุนกู เบอซาร์ บูร์ฮานุดดิน (สมรส 1929–1960) ตุนกู ไซดะฮ์ บินตี ตุนกู ซารารียา | ||||||||
| พระราชบุตร รายละเอียด | ตุนกู ไอดา ตุนกู จาอ์ฟาร์ Tunku Sheilah ตุนกู อับดุลละฮ์ ตุนกู มูนาวีร์ ตุนกู บาฮียะฮ์ ตุนกู ชาฮารียะฮ์ ตุนกู โนไรดา ซากียะฮ์ | ||||||||
| |||||||||
| ราชวงศ์ | ปาการูยุง (ราชวงศ์ยัมตวนราเดิน) | ||||||||
| พระราชบิดา | ตวนกู มูฮัมมัด อิบนี อัลมาร์ฮุม ตวนกู อันตะฮ์ | ||||||||
| พระราชมารดา | ตุนกู ฮาลีจา บินตี ตุนกู มูดา จิก | ||||||||
| ศาสนา | อิสลามนิกายซุนนี | ||||||||
สมเด็จพระราชาธิบดีตวนกู อับดุล ระห์มัน อิบนี อัลมาร์ฮุม ตวนกู มูฮัมมัด (มลายู: Tuanku Abdul Rahman ibni Almarhum Tuanku Muhammad, توانكو عبدالرحمن ابن المرحوم توانكو محمد; 24 สิงหาคม ค.ศ. 1895 – 1 เมษายน ค.ศ. 1960) เป็นยังดีเปอร์ตวนเบอซาร์แห่งรัฐเนอเกอรีเซิมบีลันใน ค.ศ. 1933 และเป็นยังดีเปอร์ตวนอากงพระองค์แรกแห่งสหพันธรัฐมาลายา ตั้งแต่ ค.ศ. 1957 จนกระทั่งสวรรคตใน ค.ศ. 1960
พระชนม์ชีพช่วงต้น
[แก้].jpg?lang=th)
อับดุล ระฮ์มันเสด็จพระราชสมภพที่เซอรีเมอนันตีในวันที่ 24 สิงหาคม ค.ศ. 1895[1] โดยเป้นพระราชโอรสองค์ที่สองในตวนกู มูฮัมมัด อิบนี ตวนกู อันตะฮ์ ยังดีเปอร์ตวนเบอซาร์องค์แรกแห่งรัฐเนอเกอรีเซิมบีลันสมัยใหม่ และยังดีเปอร์ตวนเบอซาร์องค์ที่ 7 แห่งเซอรีเมอนันตี (1888–1933) กับตุนกู ปวน จิก พระมเหสีองค์ที่สอง[ต้องการอ้างอิง]
พระองค์เข้ารับการศึกษาระดับประถมที่โรงเรียนมลายูเจิมโปล แล้วเข้าวิทยาลัยมลายูในช่วง ค.ศ. 1907 ถึง 1914 พระองค์ทรงงานที่สำนักงานเลขาธิการสหพันธ์ในกัวลาลัมเปอร์เป็นเวลา 1 ปี ก่อนที่จะได้รับแต่งตั้งเป็นผู้ช่วยเจ้าหน้าที่กรมสรรพากรในเซเริมบัน พระองค์รับราชการในกองทหารอาสาสมัครทหารราบมาลายาในตำแหน่งร้อยตรี และได้รับการเลื่อนยศเป็นร้อยโทใน ค.ศ. 1918[2]
ได้รับเลือกเป็นยังดีเปอร์ตวนอากง
[แก้]อับดุล ระฮ์มันได้รับเลือกเป็นยังดีเปอร์ตวนอากงองค์แรกของมาลายาที่เป็นเอกราชในวันที่ 31 สิงหาคม ค.ศ. 1957 ด้วยผลโหวต 8 ต่อ 1 เอาชนะสุลต่านอาบู บาการ์แห่งรัฐปะหัง[3]
พระองค์เป็นผู้ปกครองรัฐเนอเกอรีเซิมบีลันเป็นเวลา 24 ปีก่อนได้รับเลือกเป็นยังดีเปอร์ตวนอากงองค์แรก
สวรรคตและพิธีศพ
[แก้]อับดุล ระฮ์มันสวรรคตขณะบรรทมที่อิซตานาเนอการา กัวลาลัมเปอร์ ในช่วงเช้าวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1960 จากนั้นในวันต่อมา มีการจัดขบวนแห่พระศพแบบรัฐพิธีที่กรุงกัวลาลัมเปอร์ จากนั้นโลงศพไม้สักของอับดุล ระฮ์มันจึงถูกเคลื่อนย้ายด้วยรถไฟไปยังเซอเริมบัน และต่อด้วยรถม้าพระศพไปยังอิซตานาเบอซาร์ เซอรีเมอนันตี พระองค์ถูกฝังที่สุสานหลวงที่เซอรีเมอนันตี รัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน ในวันที่ 5 เมษายน ค.ศ. 1960[4]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Hoiberg, Dale H., บ.ก. (2010). "Abdul Rahman, Tuanku". Encyclopædia Britannica. Vol. I: A-ak Bayes (15th ed.). Chicago, Illinois: Encyclopædia Britannica Inc. pp. 21. ISBN 978-1-59339-837-8.
- ↑ Abdul Samad Idris (1961) Takhta Kerajaan Negeri Sembilan Utusan Printcorp Sdn Bhd
- ↑ (4 August 1957) Sunday Times, Singapore
- ↑ Mubin Sheppard (1960) The Death and Funeral of His Late Majesty Tuanku Abdul Rahman Malaya in History Vol 6 No. 1 Malayan Historical Society, Kuala Lumpur
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- Malaysia National Library's Tuanku Abdul Rahman biography.
- Council of Rulers' Tuanku Abdul Rahman biography (in Malay).
- Yang di-Pertuan Agong (Malaysian Monarchy)