ข้ามไปเนื้อหา

พระเจ้าเฮนรีที่ 5 แห่งอังกฤษ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าเฮนรีที่ 5 แห่งอังกฤษ
สุสานของพระเจ้าเฮนรีที่ 5 ที่เวสต์มินสเตอร์แอบบี
พระมหากษัตริย์อังกฤษ
รัชสมัยค.ศ. 1413 – ค.ศ. 1422
รัชกาลก่อนหน้าสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 4 แห่งอังกฤษ
รัชกาลถัดไปสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 6 แห่งอังกฤษ
พระราชสมภพ16 กันยายน ค.ศ. 1386
มอนมัธ เวลส์
สวรรคต31 สิงหาคม ค.ศ. 1422 (35 ปี)
บอยส์ เดอ แวงเซนส์ ฝรั่งเศส
พระอัครมเหสีแคทเธอรินแห่งวาลัวส์ สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ
พระราชบุตรสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 6 แห่งอังกฤษ
สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 5 แห่งอังกฤษ
ราชวงศ์แลงคาสเตอร์
พระราชบิดาสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 4 แห่งอังกฤษ
พระราชมารดาแมรี เดอ โบฮุน
ลายพระอภิไธย

พระเจ้าเฮนรีที่ 5 แห่งอังกฤษ (16 กันยายน ค.ศ. 1386 – 31 สิงหาคม ค.ศ. 1422) หรือที่รู้จักในชื่อ เฮนรีแห่งมอนมัธ เป็นกษัตริย์แห่งอังกฤษ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1413 จนเสด็จสวรรคตในปี ค.ศ. 1422 แม้จะครองราชย์ในระยะเวลาอันสั้น แต่พระองค์ประสบความสำเร็จอย่างโดดเด่นทางการทหารในสงครามร้อยปีกับฝรั่งเศส ทำให้อังกฤษกลายเป็นหนึ่งในมหาอำนาจทางการทหารของยุโรป พระองค์ยังถูกทำให้เป็นอมตะในบทละคร Henriad ของวิลเลียม เชกสเปียร์ และได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในกษัตริย์นักรบผู้ยิ่งใหญ่แห่งอังกฤษในยุคกลาง

พระเจ้าเฮนรีที่ 5 ประสูติเมื่อวันที่ 16 กันยายน ค.ศ. 1387 ณ หอประตู (Gatehouse) ภายในปราสาทมอนมอธ เวลส์ เป็นพระราชโอรสของเฮนรีแห่งโบลิงบรุก (ต่อมาคือพระเจ้าเฮนรีที่ 4 แห่งอังกฤษ) และแมรี เดอ โบฮุน ผู้สิ้นพระชนม์จากการคลอดบุตรเมื่อพระชนมายุได้ 26 พรรษา พระองค์ทรงเสกสมรสกับแคเธอรินแห่งวาลัว

พระเจ้าเฮนรีที่ 5 ขึ้นครองราชย์เมื่อวันที่ 21 มีนาคม ค.ศ. 1413 และเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม ค.ศ. 1422 ณ บัวส์-เดอ-แวงเซนส์ ฝรั่งเศส พระบรมศพถูกอัญเชิญไปฝังที่เวสต์มินสเตอร์แอบบี กรุงลอนดอน

พระองค์เป็นหนึ่งในกษัตริย์นักรบที่สำคัญที่สุดของยุคกลาง แม้จะประสูติในสมัยพระเจ้าริชาร์ดที่ 2 ซึ่งขณะนั้นมิได้มีสิทธิใกล้ชิดต่อราชบัลลังก์ อีกทั้งวันและปีที่แท้จริงในการประสูติก็มิได้บันทึกไว้อย่างแน่ชัด นักประวัติศาสตร์สันนิษฐานว่าอยู่ระหว่างวันที่ 9 สิงหาคม ถึง 16 กันยายน ในปี ค.ศ. 1386 หรือ 1387[1]

เมื่อพระเจ้าเฮนรีที่ 5 เสด็จสวรรคต พระองค์ไม่เพียงแต่ทรงรวบรวมอำนาจของพระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรอังกฤษไว้ได้สำเร็จ หากยังทำในสิ่งที่กษัตริย์พระองค์ก่อน ๆ พยายามแล้วไม่บรรลุผลในสงครามร้อยปี คือการวางรากฐานเพื่อรวมราชบัลลังก์อังกฤษและฝรั่งเศสภายใต้พระมหากษัตริย์องค์เดียว

การวิเคราะห์รัชสมัยของพระเจ้าเฮนรีมีความหลากหลาย ชาร์ลส์ รอสส์ (Charles Ross) เห็นว่าพระองค์ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางในด้านความเคร่งศาสนา ความกล้าหาญ และพรสวรรค์ทางการทหาร ถึงกับได้รับการชื่นชมจากพงศาวดารชาวฝรั่งเศสร่วมสมัย แม้จะเป็นฝ่ายอริราชศัตรู อย่างไรก็ตาม พระอุปนิสัยที่บางครั้งโหดร้าย และการขาดความใส่ใจต่อกิจการภายในประเทศ ทำให้พระองค์ตกเป็นเป้าของคำวิจารณ์ ถึงกระนั้น เอเดรียน เฮสติงส์ เห็นว่าการดำเนินนโยบายทางการทหารในช่วงสงครามร้อยปีได้ช่วยปลูกฝังชาตินิยมอังกฤษ และปูทางสู่การผงาดขึ้นของอังกฤษ (ต่อมาเป็นสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์) ในฐานะมหาอำนาจระดับโลก

อ้างอิง

[แก้]
  1. Allmand, C. (1992). Henry V. English Monarchs series (new ed.). Yale University Press (ตีพิมพ์ 1997). ISBN 978-0-300-07369-0. pp. 7–8

ดูเพิ่ม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
ก่อนหน้า พระเจ้าเฮนรีที่ 5 แห่งอังกฤษ ถัดไป
พระเจ้าเฮนรีที่ 4
พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ
(ราชวงศ์แลงคาสเตอร์)
สาขาหนึ่งของราชวงศ์แพลนทาเจเน็ท

(ค.ศ. 1413ค.ศ. 1422)
พระเจ้าเฮนรีที่ 6