สืบคดีปริศนา หมอยาตำรับโคมแดง

สืบคดีปริศนา หมอยาตำรับโคมแดง
ปกไลต์โนเวลเล่มแรกฉบับภาษาไทย
薬屋のひとりごと (Kusuriya no Hitorigoto)
ชื่อภาษาอังกฤษ	The Apothecary Diaries
แนว	นาฏกรรม, รหัสคดี, วีรคติ
นวนิยายชุด
เขียนโดย	นัตสึ ฮีวงะ
สำนักพิมพ์	โชเซ็ตสึกะ นิ นาโร
ตีพิมพ์ตั้งแต่	27 ตุลาคม พ.ศ. 2554 – ปัจจุบัน
นวนิยาย
เขียนโดย	นัตสึ ฮีวงะ
วาดภาพโดย	เมงูมิ มัตสึดะ
สำนักพิมพ์	ชูฟูโนโตโมะ
ในเครือ	เรย์บุ๊กส์
กลุ่มเป้าหมาย	หญิง
วางจำหน่าย	26 กันยายน พ.ศ. 2555
ไลต์โนเวล
เขียนโดย	นัตสึ ฮีวงะ
วาดภาพโดย	โทโกะ ชิโนะ
สำนักพิมพ์	ชูฟูโนโตโมะ
สำนักพิมพ์ภาคภาษาไทย	ฟีนิกซ์
ในเครือ	ฮีโรบุงโกะ
กลุ่มเป้าหมาย	ชาย
ตีพิมพ์ตั้งแต่	29 สิงหาคม พ.ศ. 2557 – ปัจจุบัน
จำนวนเล่ม	15 (ญี่ปุ่น) 9 (ไทย)
มังงะ
ตำรับปริศนา หมอยาแห่งวังหลัง
เขียนโดย	นัตสึ ฮีวงะ อิตสิกิ นานาโอะ
วาดภาพโดย	เนโกกูราเงะ
สำนักพิมพ์	สแควร์เอนิกซ์
สำนักพิมพ์ภาคภาษาไทย	อนิแม็ก
นิตยสาร	บิกกังกังรายเดือน
กลุ่มเป้าหมาย	เซเน็ง
ตีพิมพ์ตั้งแต่	25 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 – ปัจจุบัน
จำนวนเล่ม	10 (ญี่ปุ่น) 9 (ไทย)
มังงะ
เสียงรำพึงจากหมอยา -บันทึกไขปริศนาแห่งวังหลังของเหมาเหมา-
เขียนโดย	นัตสึ ฮีวงะ
วาดภาพโดย	มิโนจิ คูราตะ
สำนักพิมพ์	โชงากูกัง
สำนักพิมพ์ภาคภาษาไทย	รักพิมพ์
นิตยสาร	ซันเดย์จีนเอ็กซ์รายเดือน
กลุ่มเป้าหมาย	เซเน็ง
ตีพิมพ์ตั้งแต่	19 สิงหาคม พ.ศ. 2560 – ปัจจุบัน
จำนวนเล่ม	18 16
อนิเมะโทรทัศน์
กำกับโดย	โนริฮิโระ นางานูมะ
เขียนบทโดย	โนริฮิโระ นางานูมะ
ดนตรีโดย	ซาโตรุ โคซากิ เควิน เพ็นคิน อลิซา โอเกฮาซามะ
สตูดิโอ	โตโฮแอนิเมชันสตูดิโอ โอแอลเอ็ม
ถือสิทธิ์โดย	เน็ตฟลิกซ์
ฉาย	22 ตุลาคม พ.ศ. 2566 – ปัจจุบัน
ตอน	48

สืบคดีปริศนา หมอยาตำรับโคมแดง (ญี่ปุ่น: 薬屋のひとりごと; โรมาจิ: Kusuriya no Hitorigoto) เป็นซีรีส์ไลต์โนเวลญี่ปุ่น เขียนโดยนัตสึ ฮีวงะ และวาดภาพประกอบโดยโทโกะ ชิโนะ เผยแพร่ออนไลน์ผ่านเว็บไซต์นิยายออนไลน์สร้างโดยผู้ใช้โชเซ็ตสึกะ นิ นาโรตั้งแต่ปี พ.ศ. 2554 ในปีถัดมาสำนักพิมพ์ชูฟูโนโมโตะได้ลิขสิทธิ์ตีพิมพ์ โดยเริ่มจากการตีพิมพ์ในฐานะหนังสือนวนิยาย 1 เล่มในปี พ.ศ. 2555 จากนั้นจึงเริ่มตีพิมพ์ในฐานะไลต์โนเวลในปี พ.ศ. 2557 ซีรีส์มีฉากเป็นประเทศจีนยุคโบราณ

ซีรีส์ไลต์โนเวลได้รับการดัดแปลงเป็นซีรีส์มังงะสองชุดในปี พ.ศ. 2560 ชุดหนึ่งมีชื่อภาษาไทยว่า ตำรับปริศนา หมอยาแห่งวังหลัง ตีพิมพ์โดยบริษัทสแควร์เอนิกซ์ในนิตยสารบิกกังกังรายเดือน อีกชุดหนึ่งมีชื่อภาษาไทยว่า เสียงรำพึงจากหมอยา -บันทึกไขปริศนาแห่งวังหลังของเหมาเหมา- ตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์โชงากูกังในนิตยสารซันเดย์จีนเอ็กซ์รายเดือน

ซีรีส์ไลต์โนเวลมีลิขสิทธิ์ในประเทศไทยโดยสำนักพิมพ์ฟีนิกซ์ ซีรีส์มังงะ ตำรับปริศนา หมอยาแห่งวังหลัง มีลิขสิทธิ์ในประเทศไทยโดยสำนักพิมพ์อนิแม็ก และซีรีส์มังงะ เสียงรำพึงจากหมอยา -บันทึกไขปริศนาแห่งวังหลังของเหมาเหมา- มีลิขสิทธิ์ในประเทศไทยโดยสำนักพิมพ์รักพิมพ์

ซีรีส์อนิเมะดัดแปลงในชื่อเดียวกัน ผลิตโดยโทโฮแอนิเมชันสตูดิโอและโอแอลเอ็ม ฤดูกาลแรกออกอากาศตั้งแต่เดือนตุลาคม พ.ศ. 2566 ถึงเดือนมีนาคม พ.ศ. 2567 และฤดูกาลที่สองได้เริ่มออกอากาศตั้งแต่เดือนมกราคม พ.ศ. 2568

ตัวละคร

เมาเมา / เหมาเหมา (猫猫, Maomao)

ให้เสียงโดย: อาโออิ ยูกิ (ญี่ปุ่น) / สิษฐารัตน์ ปี่ทอง(ไทย)

สาวตกกระที่แสนจะธรรมดาของเภสัชกรไส้แห้งที่อาศัยอยู่ชานเมืองของหอนางโลม วันหนึ่งขณะที่เก็บสมุนไพร เธอถูกลักพาตัวโดยกลุ่มโจรที่ขายเธอให้กับวังของจักรพรรรดิ ด้วยนิสัยรักความยุติธรรมและอยากรู้อยากเห็นของตน จึงไปช่วยเหลือท่านหญิงเกียคุโยแบบลับ ๆ โดยการเขียนแล้วผูกผ้ากับกุหลาบ แต่ถูกจินชิจับได้เพราะรู้ว่าอ่านออกเขียนได้ เกียคุโยจึงชวนมาทำงานเป็นผู้ทดสอบพิษนับแต่นั้น เมาเมามีพรสวรรค์เรื่องยามาก ๆ และที่แขนด้านซ้ายของเธอมีแต่แผลเป็นที่มาจากความพิเรนทร์ที่จะทดสอบยา เลยทำให้เมาเมาต้านทานพิษได้ทุกชนิด ไม่ถูกชะตากับจินชิเท่าไหร่ และมักจะมองเขาด้วยความรังเกียจประจำ แต่ก็สนิทพอที่เมาเมาจะขอความช่วยเหลือจากเขาได้

จินชิ / เหรินซื่อ (壬氏)

ให้เสียงโดย: ทาเกโอะ โอตสึกะ(ญี่ปุ่น) / ไชยยงค์ กนกคุณ(ไทย)

ขันทีรูปงาม คนสนิทของพระจักรพรรดิ มีใบหน้าที่งดงามราวกับหญิงสาว ที่ล่วงรู้ว่าเมาเมาแอบเขียนแล้วผูกกับกุหลาบ ซึ่งเขามักจะขอให้เมาเมาไขคดีในพระราชวังเพื่อแลกกับยาหายาก เขาพบว่าเมาเมานั้นเกลียดขี้หน้าเขา จึงมักทำหน้าสดชื่นและแอบหัวเราะประจำ หลังจากเมาเมาใช้หนี้คืนพวกที่ลักพาตัวจนหมด เขาจ๋อยและเหงาหงอยไปพักนึง ก่อนที่ต่อมาเขาพบเมาเมาอีกครั้งที่หอโคมแดง จึงยอมจ่ายเงินจำนวนมากพร้อมซื้อใจเมาเมาด้วยถั่งเช่า ทำให้เมาเมาเป็นคนรับใช้ส่วนตัวของเขาในที่สุด แม้ว่าเขาจะดูเป็นขันทีที่สุขุม แต่เขากลับขาดความมั่นใจในตนเอง แม้ว่าเขาจะฉลาดและขยันตามที่เมาเมากล่าวไว้ แต่เขาไม่ใช่นักปราญ์ผู้ยิ่งใหญ่หรือแม่ทัพที่เก่งกาจ และเชื่อว่าเขาเจ็บใจทุกครั้งเมื่อเปรียบเทียบกับเงาขนาดใหญ่ที่เป็น "น้องชาย" ของเขาซึ่งก็คือพระจักรพรรดิ อย่างไรก็ตาม เขาตระหนักดีว่ารูปลักษณ์ของเขานั้นพิเศษ จึงใช้รูปลักษณ์และเสน่ห์ตามธรรมชาติของเขาเป็นอาวุธเพื่อชดเชยความธรรมดาของเขา อนึ่ง จินชิเป็นคนที่ขยันอดทนมาก ทำให้บ่อยครั้งมักจะพบเขาในสภาพอดนอนประจำ

ราชวงศ์

เชื้อพระวงศ์

ตัวละคร	ผู้ให้เสียงพากย์	รายละเอียด
จักรพรรดิ(皇帝)	เอ็นโด ไดจิ(ญี่ปุ่น)	องค์ชาย > รัชทายาท > จักรพรรดิ องค์ชายในอดีตจักรพรรดิและพระพันปีอันชิ พระนาม: ฮั่วเสี่ยวหยาง (華曉陽) อายุ: 34 ปี ลักษณะนิสัยและรูปลักษณ์: บุคลิก: เป็นผู้ปกครองสูงสุดของแคว้นลี่ มีหนวดเคราที่ดูน่าเกรงขามและรูปร่างแข็งแรง นิสัย: ชอบผู้หญิงที่มีหน้าอกอวบอิ่มจนเมาเมาถึงกับวิจารณ์ว่าเป็น “ลุงแก่ลามก” แต่เมื่อเทียบกับจักรพรรดิองค์ก่อนแล้ว ถือว่ามีรสนิยมที่ค่อนข้างปกติ ความรัก: เป็นคนอ่อนไหวและให้ความสำคัญกับความรู้สึกส่วนตัว แม้ว่าตามธรรมเนียมแล้วพระสนมที่ไม่สามารถอยู่ในวังหลังได้จะต้องถูกขังไว้ในตำหนักเย็นเพื่อเฝ้าระวังอย่างเข้มงวด แต่สำหรับสนมอากว๋อที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กของเขา เขาได้จัดให้เธอไปอยู่ที่ตำหนักนอกวังแทน และสำหรับสนมหลี่ซู่ ซึ่งเป็นสนมในนาม เขาปฏิบัติต่อเธอเหมือนลูกสาวและตั้งใจที่จะหาคู่ครองที่ดีให้เธอ ชีวิตส่วนตัวและครอบครัว: ครอบครัว: มีพระสนมเพียงคนเดียวคือสนมอาตัวในสมัยที่ยังเป็นรัชทายาท มีบุตรธิดารวม 7 คน (ชาย 4 คน, หญิง 3 คน) แต่เนื่องจากปัญหาทางการแพทย์และสุขอนามัยในวังหลัง ทำให้เหลือเพียงองค์ชายจินชิ องค์หญิงหลิงลี่ และพระโอรสอีก 2 คนที่รอดชีวิต ทายาท: แม้จะยังอยู่ในวัยหนุ่ม แต่ด้วยคำแนะนำของขุนนาง เขาจึงวางแผนที่จะแต่งตั้งรัชทายาท เนื่องจากโอรสของเขายังเด็กเกินไป จักรพรรดิจึงตั้งใจจะแต่งตั้งองค์ชายจินชิเป็นรัชทายาท แต่ถูกองค์ชายจินชิปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนถึงขั้นทำร้ายตัวเองเพื่อแสดงความจริงใจ การปฏิรูปและนโยบาย: การปกครอง: กำลังดำเนินการปฏิรูประบบต่าง ๆ อย่างจริงจัง เพื่อแก้ไขนิสัยที่ไม่ดีที่หลงเหลือมาจากยุคของจักรพรรดิองค์ก่อนและราชวงศ์ก่อนหน้านี้ เช่น ห้ามการลักพาตัวและค้ามนุษย์: แต่ไม่จำกัดกรณีที่ผู้หญิงถูกขายเข้าวังหรือบ้านเศรษฐีโดยสมัครใจเนื่องจากความยากจน รวมถึงโสเภณีในหอนางโลม ห้ามการตอนขันที: ทำให้จำนวนขันทีในวังสูงอายุขึ้นเรื่อย ๆ จึงได้มอบหมายให้องค์ชายจินชิปลอมตัวเป็นหัวหน้าขันทีเพื่อจัดการดูแลวังหลัง การศึกษาและอาชีพ: ได้รับคำแนะนำจากองค์ชายจินชิและเมาเมา จึงได้จัดตั้งโรงเรียนสำหรับนางกำนัลที่อ่านหนังสือไม่ออก และเปิดสอบให้สตรีที่มีความรู้ด้านการแพทย์สามารถเข้าทำงานในสำนักแพทย์หลวงได้ (ลักษณะงานคล้ายผู้ช่วยพยาบาล) เพื่อให้นางกำนัลและข้าราชการหญิงเข้ามาแทนที่ขันทีในวังหลังในที่สุด ความสัมพันธ์กับเมาเมาและองค์ชายจินชิ: ทัศนคติ: สนับสนุนความสัมพันธ์ระหว่างเมาเมาและองค์ชายจินชิเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เมาเมาสามารถไขปริศนาของวิหารที่ใช้คัดเลือกทายาทได้ เขารู้สึกว่าหญิงสาวผู้สืบทอดสติปัญญาของรากันและความรู้ทางการแพทย์ของหลัวเหมินควรถูกรวมเข้าไว้ในราชวงศ์ ซึ่งหมายความว่าเขาสนับสนุนให้องค์ชายจินชิไล่ตามความรักกับเธอ
อดีตจักรพรรดิ(先帝)	โอสึกะ ทาเคโอะ(ญี่ปุ่น)	จักรพรรดิ องค์ชายในจักรพรรดินีนาถ สถานะ: เสียชีวิตไปแล้วเมื่อห้าปีก่อนหน้าเรื่องราวในปัจจุบัน แต่การกระทำของเขายังคงส่งผลกระทบต่อราชวงศ์และวังหลังจนถึงทุกวันนี้ ประวัติ: หลังจากที่พี่น้องชายหลายคนเสียชีวิตจากโรคระบาด เขาก็เป็นพระโอรสเพียงคนเดียวที่ยังมีชีวิตรอดและได้ขึ้นครองบัลลังก์ในที่สุด ด้วยนิสัยที่เก็บตัวอย่างมากและสติปัญญาที่ไม่เพียงพอ เขาจึงกลายเป็นหุ่นเชิดของพระมารดาที่โลกภายนอกเรียกว่า "จักรพรรดินีนาถ" ขุนนางและประชาชนจำนวนไม่น้อยจึงเรียกเขาว่า "ทรราช" อย่างลับ ๆ "จักรพรรดินีนาถ" รู้ดีว่าโอรสของตนไม่มีความสามารถทางการเมืองเลย จึงเลือกที่จะปกครองแทนเขาไปตลอดชีวิต และมอบเครื่องมือวาดภาพให้เขาเป็นของเล่นเพื่อเป็นการปกป้อง ในขณะเดียวกัน เธอยังช่วยเขากับอันชิ (ซึ่งในขณะนั้นยังเด็กเกินไป) ในการเลี้ยงดูและให้การศึกษาแก่รัชทายาท (จักรพรรดิองค์ปัจจุบัน) เพื่อให้เป็นผู้สืบทอดที่เหมาะสม วังหลังและลูกหลาน: เนื่องจากการปกป้องที่มากเกินไปของ "จักรพรรดินีนาถ" ทำให้เขาไม่สามารถเข้าหาผู้หญิงที่เป็นผู้ใหญ่ได้ตามปกติ และรู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่ใกล้ผู้หญิงที่อายุน้อยกว่ามากเท่านั้น ด้วยเหตุนี้ "จักรพรรดินีนาถ" จึงต้องขยายวังหลังและรับเด็กสาวจำนวนมากเข้ามาเป็นนางกำนัลและนางสนมในวัง เนื่องจากผู้หญิงส่วนใหญ่ในวังหลังยังไม่เคยมีประจำเดือน แม้แต่สนมที่พัฒนาการทางร่างกายเร็วก็ยังอายุน้อยเกินไปเมื่อตั้งครรภ์ ทำให้มีเพียงลูกหลานสองคนเท่านั้นที่เติบโตเป็นผู้ใหญ่ได้สำเร็จ ได้แก่ จักรพรรดิองค์ปัจจุบัน และ ลูกสาวคนหนึ่ง (แม่ของซุยเร) หลังจากที่ "จักรพรรดินีนาถ" สิ้นพระชนม์ไม่นาน เขาก็เสียชีวิตตามไปด้วยเนื่องจาก การได้รับสารพิษจากโลหะหนักจากการใช้สีวาดรูปมาเป็นเวลานาน ความสัมพันธ์กับอันชิ: ครั้งหนึ่งอันชินเคยใช้รอยแผลเป็นจากการผ่าท้องคลอดข่มขู่จักรพรรดิองค์ก่อนเพื่อให้เขาหลับนอนกับเธอในวัยผู้ใหญ่ (การที่เขาหลับนอนกับผู้หญิงที่เป็นผู้ใหญ่ถือเป็นเรื่องที่หาได้ยาก) ทำให้เธอตั้งครรภ์และให้กำเนิด องค์ชาย ได้สำเร็จ จากภาพวาดของผู้หญิงที่จักรพรรดิองค์ก่อนทิ้งไว้ อันชิได้เติบโตจากเด็กสาวที่เขาเคยชอบ กลายเป็นหญิงผู้สง่างามราวกับ "จักรพรรดินีนาถ" อันชิเชื่อว่าเขาไม่เคยรักผู้หญิงคนไหนอย่างแท้จริง และมีเพียง "จักรพรรดินีนาถ" ผู้เป็นที่หวาดกลัวเท่านั้นที่ทิ้งความประทับใจที่ลึกซึ้งไว้ในตัวเขา

วังหลัง

พระชายา

ตัวละคร	ผู้ให้เสียงพากย์	รายละเอียด
พระพันปี
อันชิ/อันซื่อ(安氏)	มามิโกะ โนโตะ(ญี่ปุ่น)	นางกำนัล > พระสนม > พระพันปี พระมารดาของจักรพรรดิองค์ปัจจุบันและองค์ชายจินชิ เดิมทีเป็นนางกำนัล ที่ติดตามพี่สาวต่างมารดาซึ่งได้รับเลือกให้เป็นพระสนม (พระสนมระดับกลางในขณะนั้น ซึ่งต่อมาถูกส่งออกจากวังเพื่อแต่งงานใหม่) เข้ามาในวัง แต่แท้จริงแล้วนี่คือแผนการของตระกูล เพื่อให้เธอเป็นคนโปรดคนใหม่ของจักรพรรดิองค์ก่อนซึ่งไม่สามารถเข้ากับผู้หญิงที่เป็นผู้ใหญ่ได้ ในฐานะลูกสาวนอกสมรสที่เติบโตเร็วกว่าคนอื่น เธอจึงไม่มีทางเลือกนอกจากต้อง ทำตามแผนและจงใจเข้าหาจักรพรรดิ
พระชายา
เกียคุโย / อวี้เยว่ (玉葉)	อัตสึมิ ทาเนซากิ(ญี่ปุ่น) นันทนาพร ประสมศรี(ไทย)	เจ้าหญิงเมืองตะวันตก > กุ้ยเฟย > พระชายา หนี่งในสี่พระสนมของพระจักรพรรดิ มีนิสัยใจดีและอ่อนโยน เธอรู้เรื่องที่เมาเมาแอบช่วยบอกใบ้เรื่องพิษ จึงชวนเมาเมามา เป็นผู้ทดสอบพิษเพื่อเป็นการขอบคุณที่เตือนพระนางเรื่องพิษ ในเครื่องสำอาง ปัจจุบันมีลูกสาวหนึ่งคน ก่อนที่ต่อมามีลูกชายด้วย
พระสนมระดับสูง
หลีฮวา(梨花)	ยูอิ อิชิกาวะ(ญี่ปุ่น) นพวรรณ เหมะบุตร(ไทย)	เสียนเฟย หนี่งในสี่พระสนมของพระจักรพรรดิ มีรูปโฉมที่งดงาม และชาญชลาด แต่หลังสูญเสียลูกของเธอ เธอก็อยู่ในสภาพอิดโรย และใกล้ตายเต็มทน แต่หลังเมาเมาช่วยรักษาเธอ เธอก็ดูจะเอ็นดูเมาเมาขึ้น หลังอาการดีขึ้น เธอก็กลับมาดูแลตนเองอีกครั้ง ก่อนที่ต่อมาให้กำเนิดบุตรชายที่มีสุขภาพ แข็งแรงในเวลาต่อมา
อาตัว (阿多)	ยูโกะ คาอิดะ(ญี่ปุ่น) แพตรี ปราณีตพลกรัง(ไทย)	ลูกสาวนางข้าหลวง > สนมรัชทายาท > ซู่เฟย(ถูกปลดในภายหลัง) อดีตหนี่งในสี่พระสนมของพระจักรพรรดิ มีรูปร่างหน้าตาคล้ายกับผู้ชาย ถูกปลดตำแหน่งพระสนมแล้ว แต่ก่อนถูกปลดตนมาคุยปรับทุกข์กับเมาเมา มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับหลี่ชู่ และลือว่าเป็นพระมารดาของจินชิ
หลี่ชู่ (里樹)	ฮินะ คิโนะ(ญี่ปุ่น) กรรัตน์ วงศ์เวชสวัสดิ์(ไทย)	บุตรีตระกูลอุ > พระสนม(อดีตจักรพรรดิ) > แม่ชี > เต๋อเฟย(ถูกปลดในภายหลัง) หนี่งในสี่พระสนมของพระจักรพรรดิที่อายุน้อยที่สุดเพราะเหตุผลทางการเมือง ด้วยความไร้เดียงสาทำให้ตนถูกกลั่นแกล้งจากคนไกล้ตัวบ่อย ๆ จนเกือบตายจากอาการแพ้อาหารเพราะคนใช้มองว่าเธอเลือกกินมากเกินไป จนกลายเป็นอุบายกลั่นแกล้งเธอ แต่เมาเมาช่วยเธอไว้ ก่อนถูกขู่เรื่องแพ้อาหาร ทำให้เธอค่อนข้างกลัวเมาเมาทุกครั้งที่เจอหน้า
โหลวหลัน(楼蘭)	อาซามิ เซโตะ(ญี่ปุ่น)	บุตรีตระกูลชิ(จื่อ) > ซู่เฟย การแทนที่ พระนางอาตัว ในฐานะ ซู่เฟย ในแง่ของพฤติกรรม เธอเป็นคนแปลกและ ดูเหมือนจะไม่สนใจ เธอปลอมตัวเป็นเด็กผู้หญิงที่สวมเสื้อผ้าคนรับใช้และหลงใหลในพืชและแมลง
ชิซุย/จื่อชุ่ย(子翠)
พระสนมระดับกลาง
พระสนมระดับล่าง

ข้ารับใช้

ตัวละคร	ผู้ให้เสียงพากย์	รายละเอียด
ตำหนักมรกต
หงเหนียน(紅娘)		หัวหน้านางกำนัลของพระสนมเกียคุโย อายุ 30 ปีผู้ที่ทำงานเล็กและใหญ่ในตำหนักมรกต เธอได้เตือนเมาเมาให้ตระหนักถึงตําแหน่งของเธอ
อิงฮัว(桜花)		นางกำนัลพระสนมเกียคุโย สาวใช้อารมณ์ร้อนที่มักจะมีเรื่องกับนางกำนัลตำหนักผลึก เป็นเพื่อนกับเมาเมา
กุ้ยหยวน(貴園)		นางกำนัลพระสนมเกียคุโย
อ้ายหลัน(愛藍)		นางกำนัลพระสนมเกียคุโย คนที่ทำให้เมาเมารู้จักสถานพยาบาลในวังหลัง
ฮาอุคุ/ป๋ายอวี่(白羽)		นางกำนัลพระสนมเกียคุโย นางกำนัลใหม่ตำหนักมรกต
โคคุ/เฮยอวี่(黒羽)		นางกำนัลพระสนมเกียคุโย นางกำนัลใหม่ตำหนักมรกต
เซอิคุ/ชื่ออวี่(赤羽)		นางกำนัลพระสนมเกียคุโย นางกำนัลใหม่ตำหนักมรกต
ตำหนักผลึก
ชิง/ซิ่ง(杏)		หัวหน้านางกำนัลพระสนมหลีฮวา ลูกพี่ลูกน้องของพระสนมหลีฮวา *ถูกปลดในภายหลัง

เกาซุ่น (高順)

ให้เสียงโดย: คัตสึยูกิ โคนิชิ(ญี่ปุ่น) / คมสรร รัตนากรบดี(ไทย)

ผู้ช่วยของจินชิ เป็นทหารรักษาองค์จักรพรรดิที่มีรูปร่างกำยำ ก็เลยเป็นที่หมายปองของสาว ๆ แต่เขามีครอบครัวแล้วตั้งแต่อายุ 16 มักคอยห้ามปรามเมาเมาไม่ให้ทำอะไรแปลก ๆ หรืออันตรายเกินไป กับช่วยสืบคดีในวังหลังด้วย ชื่อของเขานั้นยืมชื่อมาจากโกซุ่น ขุนศึกผู้มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์จีนยุคสามก๊ก

รากัน/หลัวฮั่น (羅漢)

ให้เสียงโดย: ทากุยะ คิริโมโตะ(ญี่ปุ่น) / รัตนชัย เหลืองวงศ์งาม(ไทย)

พ่อแท้ๆของเมาเมา เป็นเจ้าแห่งกลยุทธ์ขององค์จักรพรรดิ ฉลาดและไหวพริบดี ในอดีตตนสัญญากับหญิงนางโลมคนนึง(แม่ของเมาเมา)ว่าเขาจะกลับมา แต่ด้วยสงครามยืดเยื้อ ประกอบกับปัญหาทางบ้าน ทำให้เขาลืมเลือนเรื่องสัญญา ก่อนจำได้ในภายหลัง แต่สายเกินไป เขาโดนเจ้าของหอขับไล่ ในระหว่างที่เสียใจ เขาพบกับเมาเมาในวัยเด็ก และรู้ดีว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกตน ในตอนหลังลากันใช้เงินจำนวนมากเพื่อซื้อนางโลมคนนั้น ถึงจะเป็นพ่อแท้ ๆ ของเมาเมา แต่เมาเมากลับไม่เคยนับเป็นพ่อแท้ ๆ เลย

ริฮาคุ/หลี่ไป๋ (李白)

ให้เสียงโดย: เค็นจิ อากาบาเนะ(ญี่ปุ่น) / รุจิระ ขจีเจริญ(ไทย)

ทหารที่ให้ปิ่นปักผมแก่เมาเมาในงานเลี้ยง มีร่างกายกำยำ ถูกเมาเมาชวนไปหอนางโลมเพื่อไป "ทำความรู้จัก" กับหนึ่งในสามสาวงามของหอนางโลม แต่ดันไปทำให้จินชิเข้าใจผิด ก่อนที่จินชิจะมาเข้าใจในภายหลัง ชื่อของเขานั้นยืมชื่อมาจากกวีชาวจีนชื่อเดียวกันซึ่งมีชีวิตอยู่ในประวัติศาสตร์จีนยุคราชวงศ์ถัง

ลกซุน/ลู่ซุน (陸孫)

ให้เสียงโดย: โคกิ อูจิยามะ

ลูกน้องของลากัน ส่งมาเป็นผู้ช่วยของเกียคุโย

แหล่งข้อมูลอื่น

• นวนิยายเว็บ ที่โชเซ็ตสึกะ นิ นาโร (ญี่ปุ่น)
• เว็บไซต์ทางการของไลต์โนเวล (ญี่ปุ่น)
• เว็บไซต์ทางการของมังงะ ที่บิกกังกังรายเดือน (ญี่ปุ่น)
• เว็บไซต์ทางการของมังงะ ที่ซันเดย์จีนเอ็กซ์รายเดือน (ญี่ปุ่น)
• เว็บไซต์ทางการของมังงะ ที่สแควร์เอนิกซ์มังงะ & บุ๊กส์
• เว็บไซต์ทางการของอนิเมะ (ญี่ปุ่น)
• สืบคดีปริศนา หมอยาตำรับโคมแดง (นิยาย) ที่เครือข่ายข่าวอนิเมะ