ข้ามไปเนื้อหา

อสัญกรรมและรัฐพิธีศพของคิม อิล-ซ็อง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อสัญกรรมและรัฐพิธีศพของคิม อิล-ซ็อง
ภาพวาดของคิมที่กำลังยิ้ม
วันที่8–17 กรกฎาคม ค.ศ. 1994
ที่ตั้งเปียงยาง เกาหลีเหนือ
ผู้เข้าร่วมคิม จ็อง-อิลและกองทัพเกาหลีเหนือ รัฐบาลและกลุ่มชนชั้นนำของพรรคแรงงานเกาหลี

คิม อิล-ซ็อง ถึงแก่อสัญกรรมด้วยอาการหัวใจวายในเช้าตรู่ของวันที่ 8 กรกฎาคม ค.ศ. 1994 ขณะมีอายุ 82 ปี รัฐบาลเกาหลีเหนือไม่ได้รายงานการถึงแก่อสัญกรรมเป็นเวลานานกว่า 34 ชั่วโมงหลังจากเกิดขึ้น มีการประกาศช่วงเวลาไว้ทุกข์อย่างเป็นทางการตั้งแต่วันที่ 8–17 กรกฎาคม ซึ่งในระหว่างนั้นมีการลดธงชาติลงครึ่งเสาทั่วประเทศ และห้ามกิจกรรมบันเทิงและการเต้นรำทุกรูปแบบ[1]

วิทยุเปียงยางรายงานว่าคิมถึงแก่อสัญกรรมจากโรคหลอดเลือดสมอง[2] ในวันเดียวกันนั้น คิม จ็อง-อิล บุตรชายได้รับการประกาศให้เป็นผู้นำคนต่อไปของเกาหลีเหนือโดยมีตำแหน่งเป็น "ผู้สืบทอดผู้ยิ่งใหญ่" (เกาหลี: 위대한 계승자) ถือเป็นการเริ่มต้นราชวงศ์ผู้ปกครองประเทศ 17 ปีต่อมา เขาถึงแก่อสัญกรรมในวันที่ 17 ธันวาคม ค.ศ. 2011 ด้วยสาเหตุเดียวกับบิดาและอสัญกรรมของเขาถูกประกาศหลังจากนั้น 51 ชั่วโมง

ภูมิหลัง

[แก้]

ในช่วงสายใกล้เที่ยงของวันที่ 7 กรกฎาคม ค.ศ. 1994 คิม อิล-ซ็องล้มลงที่บ้านพักของเขาในฮยังซันจากอาการหัวใจวายเฉียบพลัน คิม จ็อง-อิล บุตรชาย สั่งปลดคณะแพทย์ที่ดูแลบิดาของเขาอยู่ตลอดเวลาและจัดให้แพทย์ที่ดีที่สุดของประเทศบินมาจากเปียงยาง หลังผ่านไปหลายชั่วโมง แพทย์จากเปียงยางก็เดินทางมาถึง แต่แม้พวกเขาจะพยายามช่วยชีวิต คิม อิล-ซ็องก็ถึงแก่อสัญกรรมในเวลาประมาณ 02:00 น. ตามเวลาท้องถิ่นของวันที่ 8 กรกฎาคม ค.ศ. 1994[3] อสัญกรรมของเขาได้รับการประกาศหลังจากนั้น 34 ชั่วโมง

การประกาศอสัญกรรมของผู้นำสูงสุดได้รับการถ่ายทอดสดทางสถานีวิทยุโทรทัศน์กลางแห่งเกาหลีในช่วงเที่ยงโดยช็อน ฮย็อง-กยู ผู้ประกาศข่าวของช่องในวันที่ 9 กรกฎาคม ค.ศ. 1994[4]

อสัญกรรมของคิม อิล-ซ็องส่งผลให้เกิดการไว้ทุกข์ทั่วประเทศและคิม จ็อง-อิลประกาศช่วงเวลาไว้ทุกข์สิบวัน พิธีศพของเขาในเปียงยางมีประชาชนจากทั่วเกาหลีเหนือเข้าร่วมหลายแสนคน ร่างของคิม อิล-ซ็องถูกนำไปตั้งไว้ในสุสานสาธารณะที่วังอนุสรณ์คึมซูซัน ที่ซึ่งร่างที่ถูกเก็บรักษาและอาบน้ำยาของเขาถูกบรรจุไว้ใต้โลงแก้วเพื่อให้ผู้คนได้เข้าชม ศีรษะของเขาหนุนหมอนแบบเกาหลีและเขาถูกคลุมด้วยธงพรรคแรงงานเกาหลี วิดีโอข่าวเหตุการณ์พิธีศพที่เปียงยางถูกออกอากาศทางหลายเครือข่าย และตอนนี้สามารถรับชมได้บนเว็บไซต์ต่าง ๆ ช่วงเวลาไว้ทุกข์เพิ่มเติมดำเนินไปจนถึงวาระครบรอบสามปีของการถึงแก่อสัญกรรมของเขาใน ค.ศ. 1997[5]

ปฏิกิริยา

[แก้]

คาบสมุทรเกาหลี

[แก้]
รูปปั้นเดิมของคิม อิล-ซ็องบนเขามันซู (ค.ศ. 1972–2012)
  •  เกาหลีเหนือ – วันที่ 9 กรกฎาคม สำนักข่าวกลางเกาหลีรายงานว่าชาวเกาหลีเหนือ "ตั้งใจอย่างแน่วแน่ที่จะจงรักภักดีต่อการชี้นำของท่านผู้นำที่รัก คิม จ็อง-อิล" สำนักข่าวบรรยายถึงบุคคลที่เรียกว่าท่านผู้นำที่รักว่าเป็น "ทายาทที่เชื่อถือได้แห่งความสำเร็จในการปฏิวัติของท่านผู้นำผู้ยิ่งใหญ่ คิม อิล-ซ็อง"[6] ในอีกการออกอากาศหนึ่ง คิมถูกบรรยายว่าเป็น "ทายาทแห่งการปฏิวัติเกาหลีเหนือและผู้นำกำลังปฏิวัติ"[7] วันที่ 11 กรกฎาคม เอ็นเอชเค สถานีโทรทัศน์สาธารณะของญี่ปุ่นรายงานว่ารัฐบาลเกาหลีเหนือปิดกั้นการสัญจรของประชาชนและพาหนะอย่างสมบูรณ์ในถูเหมิน ซึ่งตั้งอยู่บริเวณเชิงแม่น้ำถูเหมิน บริเวณชายแดนจีน–เกาหลีเหนือ ซึ่งมีการค้าชายแดนอย่างคึกคัก[8]

ปฏิกิริยาจากนานาชาติ

[แก้]

พิธีศพ

[แก้]
วิดีโอหลายคลิปจากแหล่งข้อมูลภายนอก
video icon เคซีทีวี: พิธีศพของคิม อิล-ซ็องเมื่อ 8 กรกฎาคม 1994 – วิดีโอฉบับเต็ม ในยูทูบ

คิม จ็อง-อิลเป็นประธานคณะกรรมการจัดพิธีศพ คณะกรรมการยังประกอบด้วยโอ จิน-อู รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม และรองประธานาธิบดีคิม ย็อง-จู น้องชายของคิม อิล-ซ็อง[14]

คณะกรรมการจัดพิธีศพออกแถลงการณ์เกี่ยวกับพิธีศพ ความว่า:

คณะกรรมการจัดรัฐพิธีศพขอประกาศมติดังต่อไปนี้เพื่อให้พรรค ประชาชน และกองทัพทั้งมวลแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งต่อการถึงแก่อสัญกรรมของท่านผู้นำผู้ยิ่งใหญ่ สหายคิม อิล-ซ็อง และไว้ทุกข์ให้แก่ท่านด้วยความเคารพอย่างสุดซึ้ง:

ให้โลงศพของท่านผู้นำที่เคารพ สหายคิม อิล-ซ็อง ถูกตั้งไว้ที่หอประชุมคึมซูซัน

กำหนดช่วงเวลาตั้งแต่วันที่ 8 กรกฎาคม ถึง 17 กรกฎาคม ค.ศ. 1994 เป็นช่วงเวลาไว้ทุกข์ให้แก่ท่านผู้นำที่เคารพ สหายคิม อิล-ซ็อง ผู้ไว้ทุกข์จะเข้าเยี่ยมศพได้ตั้งแต่วันที่ 11 กรกฎาคม ถึง 16 กรกฎาคม ค.ศ. 1994

ใหจัดพิธีไว้ทุกข์เพื่อส่งท่านผู้นำที่เคารพ สหายคิม อิล-ซ็อง เป็นครั้งสุดท้ายอย่างสมเกียรติในกรุงเปียงยาง เมืองหลวงแห่งการปฏิวัติ ในวันที่ 17 กรกฎาคม ค.ศ. 1994

ในช่วงพิธีไว้ทุกข์ในกรุงเปียงยาง ให้ยิงสลุตปืนใหญ่ในกรุงเปียงยางและที่ตั้งของจังหวัด ให้ประชาชนทั่วประเทศยืนสงบนิ่งเป็นเวลาสามนาทีและรถไฟและเรือทั้งหมดส่งเสียงหวีดพร้อมกันเพื่อรำลึกถึงท่านผู้นำที่เคารพ สหายคิม อิล-ซ็อง

ในช่วงเวลาไว้ทุกข์ ให้จัดพิธีรำลึก ณ หน่วยงานและวิสาหกิจทั่วประเทศ รวมถึงทุกจังหวัด เมือง และอำเภอ

ในช่วงเวลาไว้ทุกข์ ให้หน่วยงานและวิสาหกิจลดธงลงครึ่งเสา และห้ามการร้องเพลง การเต้นรำ การละเล่น และความบันเทิงทุกชนิด

ไม่รับคณะผู้แทนจากต่างประเทศ
— สำนักข่าวกลางเกาหลี, 8 กรกฎาคม ค.ศ. 1994[15]

รัฐพิธีถูกกำหนดไว้ในวันที่ 17 กรกฎาคม[16] แต่ถูกเลื่อนออกไปเป็นวันที่ 19 กรกฎาคม[17] พิธีดังกล่าวรวมถึงการยืนสงบนิ่งเป็นเวลาสามนาทีทั่วประเทศ มีผู้เข้าร่วมพิธีศพสองล้านคน[18]

คณะกรรมการจัดพิธีศพ

[แก้]

คณะกรรมการจัดงานศพมีคิม จ็อง-อิลเป็นประธานและมีสมาชิก 273 คน[19] รวมถึง:[20]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ North Korea Quarterly (ภาษาอังกฤษ). Institute of Asian Affairs. 1994-01-01. p. 56.
  2. ↑ "Kim Il Sung, N. Korea's Longtime Leader, Dies : Asia: Death of Communist dictator at 82 comes weeks before North-South meeting. Experts expect instability". Los Angeles Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 1994-07-09. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 April 2020. สืบค้นเมื่อ 2021-11-07.
  3. ↑ "KIM IL SUNG DEAD AT AGE 82; LED NORTH KOREA 5 DECADES; WAS NEAR TALKS WITH SOUTH". The New York Times. 9 July 1994.
  4. ↑ Archived at Ghostarchive and the "North Korean TV Kim Il Sung death announcement July 8th, 1994". YouTube. 4 June 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-06-12. สืบค้นเมื่อ 2025-03-31.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์): "North Korean TV Kim Il Sung death announcement July 8th, 1994". YouTube. 4 June 2020.
  5. ↑ "North Korea ends mourning for Kim Il Sung". CNN. 8 July 1997. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 May 2015. สืบค้นเมื่อ 9 May 2015.
  6. ↑ The Independent, 11 July 1994, Monday, "The Korean Succession: Fears of power struggle in North Korea"
  7. ↑ "South Korea assumes "for now" that Kim Il-sung died of natural causes", South Korean news agency, Seoul, in English, 11 July 1994, Monday
  8. ↑ "Pyongyang prevents foreigners from entering until after 17th July", KBS Radio, Seoul, 11 July 1994
  9. ↑ Jameson, Sam (1994-07-10). "S. Korea Places Troops on Alert : Asia: A day after the death of Communist leader Kim Il Sung, Seoul says it is responding to similar action by North. But Pyongyang remains silent on its movements, and capitals appear calm". Los Angeles Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2024-01-24.
  10. ↑ "How South Korea and America wrecked chance for reconciliation with the North". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2014-07-11. ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2024-01-24.
  11. ↑ Jameson, Sam (1994-07-10). "S. Korea Places Troops on Alert : Asia: A day after the death of Communist leader Kim Il Sung, Seoul says it is responding to similar action by North. But Pyongyang remains silent on its movements, and capitals appear calm". Los Angeles Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2024-01-24.
  12. ↑ Eugene Bazhanov and Natasha Bazhanov, "The Evolution of Russian-Korea Relations", Asian Survey, vol. 34, no. 9 (1994).
  13. ↑ "North Korean President Kim Il Sung Dies at 82". The Washington Post. 9 July 1994.
  14. ↑ The Washington Times, 10 July 1994, Sunday, Final Edition, "The son takes charge in Pyongyang"
  15. ↑ "State funeral committee issues communique: foreign delegations not allowed". Korean Central News Agency, Pyongyang, in English. 9 July 1994.
  16. ↑ "Kim Il Sung dies of heart attack". The Straits Times. 10 July 1994.
  17. ↑ "North Korea postpones Kim's funeral". The Straits Times. 17 July 1994.
  18. ↑ Gall, Timothy L; Gall, Susan B (1999). Worldmark Chronology of the Nations: Asia. Vol. 3. Farmington Hills: Gale Group. p. 316. ISBN 0-7876-0521-2.
  19. ↑ "Kim Il Sung". Cold War Reference Library. The Gale Group Inc. 2004. สืบค้นเมื่อ 7 February 2019 – โดยทาง Encyclopedia.com.[ลิงก์เสีย]
  20. ↑ 금수산 의사당서 10일장/김일성 장례 어떻게 치르나. Seoul Shinmun (ภาษาเกาหลี). 10 July 1994. p. 5. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 August 2020. Alt URL เก็บถาวร 9 กุมภาพันธ์ 2019 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

หนังสืออ่านเพิ่ม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อสัญกรรมและรัฐพิธีศพของคิม_อิล-ซ็อง&oldid=12327894"