อุทยานแห่งชาติหีนหนามหน่อ
| อุทยานแห่งชาติหีนหนามหน่อ ຫີນໜາມໜໍ່ Hin Namno National Park | |
|---|---|
  ที่ตั้งของอุทยานแห่งชาติในประเทศลาว | |
| ที่ตั้ง | แขวงคำม่วน ประเทศลาว |
| พิกัด | 17°23′38″N 105°53′13″E / 17.394000°N 105.886906°E |
| พื้นที่ | 941.21 ตารางกิโลเมตร (588,260 ไร่) |
| สมญานาม | อุทยานแห่งชาติ |
| หน่วยราชการ | กระทรวงเกษตรและป่าไม้ |
| บางส่วน | อุทยานแห่งชาติฟ็องญา-แก๋บ่าง และอุทยานแห่งชาติหีนหนามหน่อ |
| เกณฑ์พิจารณา | ธรรมชาติ: (viii), (ix), (x) |
| อ้างอิง | 951bis |
| ขึ้นทะเบียน | 2003 (สมัยที่ 27) |
| เพิ่มเติม | 2015, 2025 |
| พื้นที่ | 217,447 ha (839.57 sq mi) |
| พื้นที่กันชน | 295,889 ha (1,142.43 sq mi) |
อุทยานแห่งชาติหีนหนามหน่อ (ลาว: ຫີນໜາມໜໍ່) อยู่ในเมืองบัวละพา แขวงคำม่วน ประเทศลาว อุทยานแห่งนี้ติดกับอุทยานแห่งชาติฟ็องญา-แก๋บ่างของประเทศเวียดนามทางทิศตะวันออก และอุทยานแห่งชาตินากาย-น้ำเทินของประเทศลาวทางทิศเหนือ อุทยานแห่งชาติหีนหนามหน่อถูกบริหารจัดการโดยกระทรวงเกษตรและป่าไม้ โดยพระราชกฤษฎีกาของนายกรัฐมนตรี เมื่อเดือนมกราคม พ.ศ. 2563
จุดเด่นของหีนหนามหน่อคือ การก่อตัวของหินปูนหรือคาสต์ เนื่องจากอุทยานแห่งนี้ตั้งอยู่ระหว่างแนวหินปูนคำม่วนและเทือกเขาอันนัม จึงมีถ้ำและหน้าผาหินปูนหลายแห่ง รวมถึงถ้ำแม่น้ำเซบั้งไฟซึ่งเชื่อกันว่าเป็นหนึ่งในถ้ำแม่น้ำที่ใหญ่ที่สุดในโลก ด้วยทางเดินสูงประมาณ 120 เมตร กว้าง 200 เมตร และมีร่องน้ำใต้ดินยาว 7 กิโลเมตร[2]
ในช่วงต้นปี พ.ศ. 2564 อุทยานแห่งนี้ได้รับการเสนอชื่อให้รวมอยู่ในบัญชีรายชื่อพื้นที่อนุรักษ์และคุ้มครองขององค์การระหว่างประเทศเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ (IUCN) บัญชีรายชื่อพื้นที่อนุรักษ์เป็นมาตรฐานระดับโลกสำหรับประสิทธิภาพการจัดการพื้นที่คุ้มครอง ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกในปี พ.ศ. 2568 โดยเป็นการขยายขอบเขตของอุทยานแห่งชาติฟ็องญา-แก๋บ่างในเวียดนาม[3]
พืชและสัตว์
[แก้]อุทยานแห่งชาติตั้งอยู่ในพื้นที่ป่าฝนเขตร้อนในบริเวณเทือกเขาอันนัมตอนเหนือ มีพื้นที่ 721.9 ตารางกิโลเมตร หรือ 77.5% ของพื้นที่อุทยานปกคลุมไปด้วยป่าไม้ ชุมชนพืชในเขตอนุรักษ์ประกอบด้วยป่าดิบชื้น ป่าเบญจพรรณ และป่าเต็งรัง อุทยานแห่งนี้ประกอบด้วยพื้นที่ป่า หินปูน และคาสต์บริเวณอินโดจีนตอนกลาง ซึ่งเป็นกลุ่มของพืชพรรณที่โดดเด่น พบได้ในเขตอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพแห่งชาติภูหินปูนและในเวียดนาม ซึ่งเป็นถิ่นอาศัยของพืชเฉพาะถิ่นหลายชนิด อุทยานแห่งนี้เป็นที่อยู่อาศัยของไพรเมตที่หากินเวลากลางวัน 7 ชนิด ซึ่งล้วนเป็นสัตว์อนุรักษ์
อุทยานแห่งนี้ยังเป็นที่อยู่อาศัยของพืชมีท่อลำเลียง 1,520 ชนิด และสัตว์มีกระดูกสันหลัง 536 ชนิด สัตว์สำคัญที่อาศัยอยู่ในเขตอนุรักษ์ ได้แก่ ค่างห้าสี (Red-shanked douc) ค่างหัวมงกุฎ (Francois’s langur) เก้งยักษ์ (giant muntjac) ค้างคาวผลไม้ (fruit bat) ค้างคาวหลังลายขาว (Harlequin bat) ค้างคาวอีอาอีโอ (great evening bat) นกกก (great hornbills) และนกกินแมลงหัวสีคล้ำ (sooty babbler)[4]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ [UNEP-WCMC (2023). from the World Database on Protected Areas. Retrieved 31 May 2023.
- ↑ Tham Khoun Xe Cave amusingplanet.com
- ↑ World Heritage List whc.unesco.org
- ↑ Hin Namno web.archive.org