Інэса Драбышэўская

Інэса Драбышэўская
	Інэса Драбышэўская
Міністар аховы здароўя Рэспублікі Беларусь
	15 жніўня 1994 — 13 студзеня 1997
Прэзыдэнт	Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар	Міхаіл Чыгір; Сяргей Лінг
Папярэднік	Васіль Казакоў
Наступнік	Ігар Зелянкевіч
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася	23 жніўня 1947 (77 гадоў)
Адукацыя	Віцебскі мэдычны інстытут
Узнагароды

Інэ́са Міха́йлаўна Драбышэ́ўская (нар. 23 жніўня 1947 году) — беларуская дзяржаўная дзяячка, міністар аховы здароўя Беларусі з 1994 па 1997 год, доктар мэдычных навук, прафэсар (2001).

Жыцьцяпіс

У 1971 годзе скончыла Віцебскі мэдычны інстытут.

Працавала ўрачом-гінэколягам паліклінікі, з 8 лютага 1973 — урачом-кардыёлягам гінэкалягічнага аддзяленьня ГААД. З 17 верасьня 1984 году — намесьніца галоўнага лекара дыспансэру, з 15 студзеня 1986 году па 1994 — галоўны ўрач ГАКАД. За час яе працы быў пабудаваны паліклінічны будынак анкадыспансэру і праведзены праектныя працы па будаўніцтве новага корпусу дыспансэру, будаўніцтва якога працягвалася з 1988 па 1994 гады.

З 1990 году — дэпутат Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь, чалец камісіі па ахове здароўя, фізычнай культуры і сацыяльнаму забесьпячэньню.

У 1994^[1]—1997^[2] гг. — Міністар аховы здароўя Рэспублікі Беларусь.

Сябра Савету Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь 1-га скліканьня.

Дадатковыя зьвесткі

25 жніўня 1994 году разам з Аляксандрам Лукашэнкам была асыстэнткай уносу бел-чырвона-белага сьцягу касманаўтам Уладзімерам Кавалёнкам у залю Вярхоўнага Савету Беларусі^[3].

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

І. В. Пантюк. «Камісары і міністры аховы здароўя Беларусі: гісторыка-біяграфічныя звесткі» (рас.)

[1] Указ Прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь ад 15 жніўня 1994 г №51 «Аб прызначэньні Міністра аховы здароўя Рэспублікі Беларусь» (рас.)

[2] Указ Прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь ад 13 студзеня 1997 года №45 «Аб прызначэньні І. М. Драбышэўскай чальцом Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь» (рас.)

[3] Приходит Лукашенко во фракцию БНФ и говорит: «Хлопцы, вам нужен лидер? Я могу им быть!», «Товарищ.online»

[1]

[2]

[3]