Аблазныця
 | Нейтральнасць артыкула пад пытаннем |
| Вёска | |
| Аблазныця | |
|---|---|
| укр.: Облазниця | |
 Царква святога Яўстахія | |
| 49°16′12″ пн. ш. 24°07′49″ у. д.HGЯO | |
| Краіна |
 Украіна |
| Вобласць | Львоўская вобласць |
| Раён | Жыдачыўскі раён |
| Гісторыя і геаграфія | |
| Заснаваны | 1411 |
| Першае згадванне | 1411 г. |
| Плошча | 1,412 км² |
| Вышыня цэнтра | 269 м |
| Часавы пояс | UTC+2, летам UTC+3 |
| Насельніцтва | |
| Насельніцтва | 288 чалавек (2001) |
| Шчыльнасць | 204 чал./км² |
| Лічбавыя ідэнтыфікатары | |
| Тэлефонны код | 3239 |
| Паштовы індэкс | 81774 |
| Аўтамабільны код | BC / 14 |
| КААТУУ | 4621585601 |
| Паказаць/схаваць карты | |
  Аблазныця  Аблазныця |
|
Аблазныця (укр.: Облазниця) — вёска ў Жыдачыўскім раёне (Львоўская вобласць, Украіна). Падпарадкоўваецца Аблазныцкаму сельскаму савету.
Першая згадка пра сяло датуецца 1411 годам. У вёсцы знаходзіцца драўляная царква св. Еўстахія XVII ст. (перабудавана ў 1930 г.), у свой час наведвалі гетман Іван Выгоўскі са сваёй жонкай Аленай з роду Статкевіч і мітрапаліт Андрэй Шаптыцкі.[1] Жыхары вёскі былі ўдзельнікамі нацыянальна-вызваленчай барацьбы 1918-20 гг, ваявалі на франтах Другой сусветнай вайны, удзельнічалі ва ўзброенай барацьбе супраць савецкіх і нямецкіх акупантаў.[2]
Насельніцтва
[правіць | правіць зыходнік]| 1763 | 1880 | 1909 | 1935 | 1971 | 2001 |
|---|---|---|---|---|---|
| 193 | 445 | 735 | 702 | 511 | 288 |
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Дерев'яні церкви Львівщини Архівавана 3 верасня 2011. (укр.)
- ↑ Шість століть промайнуло, а дороги в Облазницю знову і знову нас кличуть (укр.)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Матвіїв Орест. Моє село над Любешкою-рікою. — Дрогобич: «Посвіт», 2011. — 112 с. — ISBN 978-966-2248-92-0 (укр.)
