Аляксандр Іванавіч Каральчук
| Каральчук Аляксандр Іванавіч | |
|---|---|
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 12 снежня 1883 |
| Месца нараджэння | Вялічкавічы, Гродзенская губерня |
| Дата смерці | 3 сакавіка 1925 |
| Месца смерці | Запарожжа, Украіна |
| Месца працы | Трупа Міколы Садоўскага, Нацыянальны акадэмічны ўкраінскі драматычны тэатр імя Марыі Занькавецкай. |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | тэатральны дзеяч, акцёр, рэжысёр |
| Кірунак | тэатр |
Аляксандр Іванавіч Каральчук, укр. Олександр Іванович Корольчук (12 снежня 1883, Вялічкавічы Гродзенская губерня — 3 сакавіка 1925, Запарожжа, Украіна) — украінскі тэатральны дзеяч, акцёр, рэжысёр. Адзін з заснавальнікаў Нацыянальнага акадэмічнага ўкраінскага драматычнага тэатра імя Марыі Занькавецкай.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Скончыў рэальнае павятовае вучылішча ў Кобрыне, працаваў пісарам у Брэст-Літоўскім вайсковым гарнізоне. Удзельнічаў у стварэнні аматарскага польска-ўкраінскага тэатральнага гуртка, які складаўся з афіцэраў і супрацоўнікаў гарнізона. Для рэпетыцый група абсталявала адзін з прасторных складоў каля Холмскай брамы на тэрыторыі Брэсцкай крэпасці.
На кар’еру Каральчука паўплывалі гастролі ўкраінскай трупы Івана Сагатоўскага ў Брэсце на працягу снежня 1906 — студзеня 1907 гг. са спектаклем «Наталка-Палтаўка» паводле Івана Катлярэўскага. Імаверна, мясцовыя акцёры таксама ўдзельнічалі ў спектаклі. У выніку кіраўнік трупы Іван Сагатоўскі скіраваў Каральчука ў Пінск, дзе ў верасні-кастрычніку 1907 года гастралявала ўкраінская трупа Міколы Садоўскага. Каральчук выступаў з тэатрам да 1920 года: спачатку ў хоры (барытон), потым якау штаце акцёраў. З 1916 года фактычна мастацкі кіраўнік тэатра Міколы Садоўскага[1].
Сучаснікі ўспаміналі: “Меў добрыя знешнія і ўнутраныя дадзеныя: высокі рост, развітую міміку, пластычную выразнасць, добры голас, музычны слых, а таксама ўмеў добра танцаваць”[2].
У 1912–1914 гадах — кіраўнік рэдкалегіі часопіса «Сяйво».
У 1917 годзе ініцыяваў стварэнне і ўзначаліў прафсаюз украінскага тэатру.
У 1920—1921 гадах — галоўны рэжысёр і акцёр украінскай трупы пры аддзяленне Таварыства товариства «Просвіта» ў горадзе Рамны Палтаўскай губерні (цяпер Сумская вобласць).
У 1922–25 гадах — акцёр і галоўны рэжысёр Тэатра імя Марыі Занькавецкай[3].
Памёр у 1925 годзе ў Запарожжы ад сыпнога тыфу.
Творчасць
[правіць | правіць зыходнік]Дэбютаваў як прафесійны артыст з эпізадычнай роляй Акілы Акілавіча ў п'есе «Суєта» (1907) паводле І. Карпенкі-Карага, якую трупа Садоўскага сыграла ў Палтаве ў 1907 годзе. З гэтай нагоды імя Аляксандра Каральчука ўпершыню згадваецца ў друку. Надалей сыграў дзясяткі роляў шырокага дыяпазону.
Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Оксана Палій Життєпис та творча діяльність Олександра Корольчука в контексті культурного життя Берестейщини // Справа : часопіс. — Мінск, 2018. — Т. Выпуск 5. — С. 202—210.
- ↑ Василько В. Микола Садовський і його театр / Василько [Миляєв] Василь. — Київ: Державне вид-во образотворчого мистецтва та музичної літератури, 1962. — С. 191.
- ↑ О. С. Палій Корольчук Олександр Іванович(укр.) // Енциклопедія Сучасної України. — 2014-12-12.