Перайсці да зместу

Андрэй Юр’евіч Паўлючэнка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Андрэй Юр’евіч Паўлючэнка
Начальнік Службы бяспекі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь[d]
21 снежня 2016 — 11 снежня 2017
Папярэднік Віктар Мікалаевіч Шынкевіч
Пераемнік Дзмітрый Васілевіч Шахраеў[d]
Начальнік Аператыўна-аналітычнага цэнтра пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь[d]
з 11 снежня 2017
Папярэднік Сяргей Шпягун[d]

Нараджэнне 8 лютага 1975(1975-02-08) (50 гадоў)
Адукацыя
Месца працы

Андрэй Юр’евіч Паўлючэнка (нар. 8 лютага 1975, г. Мінск) — беларускі дзяржаўны службовец.

Нарадзіўся 8 лютага 1975[1] года ў Мінску[2].

У адкрытых крыніцах біяграфія Паўлючэнкі не публікавалася[3]. Вядома, што ён працаваў у ахове Аляксандра Лукашэнкі ажно з 2001 года, менш за год, са снежня 2016 па снежань 2017 года, быў кіраўніком Служба бяспекі Прэзідэнта Беларусі[2].

У 2016 годзе Паўлючэнка быў слухачом факультэта падрыхтоўкі і перападрыхтоўкі Інстытута дзяржаўнай службы Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь па спецыяльнасці «Дзелавое адміністраванне»[2].

11 снежня 2017 года быў прызначаны кіраўніком Аператыўна-аналітычнага цэнтра пры Прэзідэнце Беларусі[3].

Удзел у выдварэнні Святланы Ціханоўскай з Беларусі

[правіць | правіць зыходнік]

Паводле сюжэта, які 6 жніўня 2025 быў паказаны на дзяржаўным тэлеканале АНТ, Андрэю Паўлючэнку належыць ключавая роля ў выдварэнні ў жніўні 2020 года Святланы Ціханоўскай з Беларусі пасля прэзідэнцкіх выбараў і пачатку шырокамаштабных пратэстаў. Згодна з фільмам, ён нібыта па просьбе самой Ціханоўскай дапамагаў ёй выехаць з краіны[4]. Паўлючэнка быў у мінскай кватэры Ціханоўскай перад яе ад’ездам, перадаў ёй канверт з грашыма і суправаджаў яе і кіраўніцу яе штаба Марыю Мароз ў машыне да беларуска-літоўскай мяжы[2].

Па словах Мароз, на ад’ездзе Ціханоўскай настойваў менавіта Паўлючэнка. Пад ціскам яна пагадзілася, але Мароз, якая асцерагалася, што з імі ў дарозе могуць расправіцца, як з іншымі апанентамі рэжыму Лукашэнкі, настаяла на там, каб з імі ў адной машыне знаходзіўся асабіста Паўлючэнка — высокапастаўлены сілавік служыў «жывым шчытом» ад магчымых правакацый[4].

Асабістае жыццё

[правіць | правіць зыходнік]

Станам на лета 2025 года меў двух дачок, 17-гадовую Паліну і 14-гадовую Марыю. Жонка, Ірына Паўлючэнка (Шарко), да нараджэння першай дачкі працавала эканамістам у ПУП «Прамснабтэхніка». Ва ўласнасці мае дзве кватэры ў Мінску — на вуліцах Скрыпнікава і Вясёлкавай. Таксама яму належыць зямельны ўчастак у садаводчым таварыстве «Мая ўцеха» пад Мінскам[2].