Шматгадовыя вечназялёныя расліны з ізатамічна галінаванымі парасткамі. Карэнне звычайна фарміруецца толькі ў ніжняй частцы сцябла, прыдаткавыя карані прарастаюць праз кару амаль паралельна сцяблу. Філаглосум мае клубнепадобнае сцябло з разеткай лісця на верхавінцы. Лісце адмірае падчас засухі. Спарафілы і вегетатыўнае лісце аднолькавыя (за выключэннем філаглосуму). Калі спарафілы меншыя, то яны захоўваюцца і афарбаваны ў зялёны колер. Спарангіі пазушныя, не прымацаваны да спарафілаў; споры ямістыя або баразнавата-ямістыя. Гаметафіты цыліндрычнай або рэменепадобнай формы, мікагетэратрофныя падземныя або напаўпадземныя з верхняй зялёнай фотасінтэзіруючай часткай, якая выступае на паверхню глебы.
Паводле даных малекулярнай сістэматыкі, з’яўленне сямейства адносіцца да часавага прамежку (223-) 199,5 (-175) млн гадоў таму мезазойскай эратэмы. Разыходжанне трох экалагічна непадобных родаў супала з распадам Пангеі, і гэтыя тры роды падзяліліся ў ніжнім і сярэднім аддзелах юрскай сістэмы.
Сямейства аб’ядноўвае каля 275—375 відаў раслін. Род філаглосум раней вылучаўся ў асобнае сямейства праз рэзкія адрозненні ў марфалогіі і экалогіі, аднак у цяперашні час уключаны ў сямейства Баранцовыя на падставе малекулярных даных, тыпу спор і анатоміі спарангію. Віды роду баранец (30-75 відаў) распаўсюджаны пераважна ва ўмераных і субтрапічных рэгіёнах Паўночнага паўшар’я з адносна невялікай колькасцю відаў у тропіках і Паўднёвым паўшар’і. Віды роду флегмарыўрус (250—300 відаў) з’яўляюцца пераважна трапічнымі эпіфітамі і растуць на дрэвах. Род філаглосум з адзіным відам філаглосум Драмонда (Phylloglossum drummondii) з’яўляецца пірафітам і расце на тэрыторыі Аўстраліі, Тасманіі і Новай Зеландыі ў супольнасцях, схільных да перыядычных пажараў.
У артыкуле або раздзеле ёсць спіс крыніц або спасылак, але крыніцы асобных сцвярждэнняў няясныя праз неўжыванне зносак.
Сцвярджэнні, не падмацаваныя крыніцамі, могуць быць пастаўлены пад сумненне і выдалены. Вы можаце палепшыць артыкул, дадаўшы дакладнейшыя спасылкі на крыніцы.
