Перайсці да зместу

Вадзім Габрыелевіч Шаршаневіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вадзім Габрыелевіч Шаршаневіч
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 25 студзеня (6 лютага) 1893[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 18 мая 1942(1942-05-18)[2] (49 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Бацька Gabriėl Feliksovič Šeršenevič[d]
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, паэт, сцэнарыст, перакладчык, драматург, рэжысёр
Мова твораў руская
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вадзім Габрыелевіч Шаршаневіч (6 лютага 1893, Казань, Расійская Імперыя — 18 мая 1942, Барнаул, РСФСР, СССР) — рускі паэт, перакладчык.

Прымыкаў да футурызму, у 1919—1924 г. адзін з прадстаўнікоў імажынізму. Тэарэтычныя погляды выклаў у працах «Футурызм без маскі» (1913), «Зялёная вуліца» (1916), «2 х 2 = 5. Лісты імажыніста» (1920) і інш.

Першая кніга паэзіі — «Вясновыя праталінкі» (1911). У паэтычных кнігах «Рамантычная пудра», «Экстравагантныя флаконы» (абедзве 1913), «Вечны жыд» (1916), «Крэматорый» (1919), «Залаты кіпень» (1921, з А. Марыенгофам і С. Ясеніным), «Адна суцэльная недарэчнасць» (1922) і інш. У яго творах назіраюцца ўрбаністычныя матывы, тэмы кахання і мастацтва.

У гады Грамадзянскай вайны разам з У. Маякоўскім пісаў тэксты для «Вокнаў РОСТА».

Аўтар інсцэніровак, лібрэта, мемуараў і інш.

Пераклаў «Кветкі зла» Ш. Бадлера, асобныя п’есы У. Шэкспіра, П. Карнеля, Б. Брэхта, вершы Т. Гацье, А. Рэмбо і інш.