Васіль Лявонцьевіч Качубей
Выгляд
	
	
| Васіль Лявонцьевіч Качубей | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| укр.: Василь Леонтійович Кочубей | |||||||
|   | |||||||
|  Герб Качубея | |||||||
|  | |||||||
| 
 | |||||||
| 
 | |||||||
|  | |||||||
| Нараджэнне | 1640 | ||||||
| Смерць | 25 ліпеня 1708 Баршчагіўка (цяпер Вінніцкая вобласць, Украіна) | ||||||
| Месца пахавання | Кіева-Пячэрская лаўра | ||||||
| Род | House of Kochubey[d] | ||||||
| Бацька | Лявонцій Андрэевіч Качубей | ||||||
| Жонка | Любоў Фёдараўна Жучэнка | ||||||
| Дзеці | Матрона, Васіль | ||||||
|  Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Васіль Лявонцьевіч Качубей (укр.: Василь Леонтійович Кочубей; 1640 — 25 ліпеня 1708) — украінскі ваенны і дзяржаўны дзеяч.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Пры гетмане Мазепе Качубей быў на вышэйшых пасадах у Гетманскім урадзе: генеральны пісар (1687–1699), генеральны суддзя (1699–1708). Удзельнік Азоўскіх паходаў (1695–1696).
Паведаміў Пятру І пра тайныя перагаворы Мазепы са шведскім каралём Карлам ХІІ і польскім каралём Станіславам Ляшчынскім. Уцёк у Расію, але Пётр І, давяраючы гетману, выдаў яго Мазепе разам з палкоўнікам І. І. Іскрай. Пасля катаванняў пакараны смерцю. Калі стала вядома аб здрадзе Мазепы, Качубей і Іскра былі пахаваны ў Кіева-Пячэрскай лаўры.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Качубей Васіль Лявонцьевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — С. 197. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).
 
	
