Перайсці да зместу

Васіль Пятровіч Вінаградаў (бальшавік)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Васіль Пятровіч Вінаградаў
Род дзейнасці палітык, ваенны
Дата нараджэння 26 снежня 1894 (7 студзеня 1895)
Месца нараджэння
Дата смерці 19 студзеня 1985(1985-01-19) (90 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Альма-матар
Партыя
Прыналежнасць СССР
Узнагароды і прэміі
медаль «Серп і Молат» медаль «Серп і Молат» Герой Сацыялістычнай Працы Герой Сацыялістычнай Працы
ордэн Леніна ордэн Леніна ордэн Леніна ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі Ордэн Айчыннай вайны II ступені Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга Ордэн Чырвонай Зоркі ордэн «Знак Пашаны»

Васіль Пятровіч Вінаградаў (26 снежня 1894 (7 студзеня 1895), Кашынскі павет[d], Цвярская губерня19 студзеня 1985(1985-01-19), Ленінград) — удзельнік рэвалюцыйнага руху, партыйны і дзяржаўны дзеяч, двойчы Герой Сацыялістычнай Працы (1975, 1985).

Нарадзіўся 7 студзеня 1895 года ў вёсцы Гусакі Кашынскага павета Цвярской губерні (цяпер — Кашынскі раён Цвярскай вобласці Расіі) у сялянскай сям’і.

У 1908—1916 гадах — рабочы на заводах Пецярбурга і Рэвеля. Член РСДРП — РКП (б) — УКП (б) — КПСС з 1915 года. У 1915—1916 гадах — член Выбаргскага РК РСДРП у Петраградзе. У 1916 годзе быў арыштаваны, адпраўлены салдатам у Фінляндыю.

Пасля Лютаўскай рэвалюцыі — член палкавога камітэта, дэпутат Петрасавета, сакратар партыйнай арганізацыі Металічнага завода ў Петраградзе. У кастрычніку 1917 года накіраваны ЦК РСДРП (б) агітатарам ў Калужскую губерню. З лістапада 1917 года — сакратар партыйнай арганізацыі Металічнага завода. У 1918—1920 гадах — на палітрабоце ў Чырвонай Арміі, затым — член Петраградскага рэўтрыбунала, камісар Петраградскай акругі пагранвойскаў.

Затым знаходзіўся на адказнай савецкай, партыйнай і гаспадарчай рабоце. У 1922—1923 гадах — старшыня Бранскага губвыканкама. У 1929—1930 гадах — адказны сакратар Ладзейнапольскага акружкама ВКП (б). Па заканчэнні Прамакадэміі ў 1933 годзе — на адміністрацыйна-гаспадарчай рабоце ў Ленінградзе. Быў дырэктарам Металічнага завода імя Камінтэрна, дырэктарам Інстытута радыё і акустыкі ў Ленінградзе.

Падчас абароны Ленінграда 1941—1944 гадоў — палітработнік у Чырвонай Арміі. З 1959 года на пенсіі. Неаднаразова абіраўся членам Ленінградскага абкама КПСС. Старшыня Савета ветэранаў пры абкаме, дэпутат Ленгарвыканкама.

Памёр 19 студзеня 1985 года ў Ленінградзе. Пахаваны на Багаслоўскіх могілках.

  • Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. ISBN 5-85270-037-1