Вінцэнт

Вінцэнт
Вінцэнт
	лацінскае
Род	мужчынскае
Імя па бацьку	Вінцэ́нтавіч; Вінцэ́нтаўна
Вытворныя формы	Вінцу́к, Вінько́, Вінко́, Вінцу́сь, Вінцэ́сь
Іншамоўныя аналогі	англ.: Vincent; балг.: Викенти; венг.: Vince, Bence; італ.: Vincenzo, Cencio, Enzio, Enzo; літ.: Vincentas, Vincas, Vinca; ням.: Vinzenz, Vincenz, Vincent; польск.: Wincenty; руск.: Вике́нтий; славацк.: Vincent; славенск.: Vincencij, Vin- сепс, Vinko; укр.: Віке́нтій, Віке́нт; фр.: Vincent; чэшск.: Vincenc, Čenek;
Звязаныя артыкулы	якія пачынаюцца з «Вінцэнт» ; усе артыкулы з «Вінцэнт»
	* Вызначэнне Вінцэнт у Вікіслоўніку.

Вінцэ́нт (лац.: Vincentius ад лац.: vincens — «які перамагае») — мужчынскае асабовае імя лацінскага паходжання.

Вядома на Беларусі з XVI стагоддзя як Виценты (1540), Винценты (1670), Винаш (1540). Вытворныя імёны: Вінцу́к, Вінько́, Вінко́, Вінцу́сь, Вінцэ́сь^[1].

Ад імя ўтвораны прозвішчы: Вінцуке́віч, Віньке́віч, Вінчо́нак, Вінко́віч^[1].

Імяніны: 22 студзеня, 8 сакавіка, 19 ліпеня^[1].

Вядомыя носьбіты

Вінцэнт ван Гог (1853—1890) — нідэрландскі мастак.
Вінцэнт Гадлеўскі (1888—1942) — беларускі святар рыма-каталіцкай царквы, палітык, публіцыст.
Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч (1808—1884) — беларускі паэт, драматург, тэатральны дзеяч.

Гл. таксама

Вікенцій

Крыніцы

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п ^р Усціновіч, А. К. Вінцэнт // Слоўнік асабовых уласных імён / А. К. Усціновіч; навук. рэд. А. А. Лукашанец. — Мінск: Літаратура і Мастацтва, 2011. — 24 с. — 1 200 экз. — ISBN 978-985-6941-10-1.

Літаратура

Усціновіч, А. К. Вінцэнт // Слоўнік асабовых уласных імён / А. К. Усціновіч; навук. рэд. А. А. Лукашанец. — Мінск: Літаратура і Мастацтва, 2011. — 24 с. — 1 200 экз. — ISBN 978-985-6941-10-1.

[СЛ-1] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п ^р Усціновіч, А. К. Вінцэнт // Слоўнік асабовых уласных імён / А. К. Усціновіч; навук. рэд. А. А. Лукашанец. — Мінск: Літаратура і Мастацтва, 2011. — 24 с. — 1 200 экз. — ISBN 978-985-6941-10-1.

[1]