Віргінія Кульвінскайце
Віргінія Кульвінскайце | |
лет. Virginija Kulvinskaitė, Virginija Kulvinskaitė-Cibarauskė | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | 1983 Вільня |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | Паэтка, пісьменьніца, літаратуразнаўца, літаратурная крытыка |
Гады творчасьці | З 2017 |
Мова | летувіская |
Дэбют | 2017 |
Значныя творы | Antrininkė (2017), kai aš buvau malalietka (2019) |
Віргíнія Кульвінскáйце часам Кульвінскáйце-Цыбарáўске (па-летувіску: Virginija Kulvinskaitė альбо Virginija Kulvinskaitė-Cibarauskė; нар. 1983, Вільня, Летува) — летувіская паэтка, пісьменьніца, літаратуразнаўца і крытыца[1].
Жыцьцяпіс
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Віргінія Кульвінскайце нарадзілася ў Вільні ў 1983 годзе, вучылася ў Віленскай сярэдняй школе Міндоўга, скончыла Віленскі ўнівэрсытэт па спэцыяльнасьці "летувіская філялёгія".
Вершы друкаваліся ў «Literatūras ir mene», «Šiaurės Atėnais», «Nemune»[2].
Аўтарка абараніла доктарскую дысэртацыю на тэму сувязі біяграфіі пісьменьніка, пісьменьніцы і творчасьці[3].
Жыве і працуе ў Вільні.
Творчасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Мастацкую прозу — вершы, празаічныя фрагмэнты, апавяданьні, мастацкія дзёньнікі — Віргінія пачала пісаць яшчэ ў падлеткавым веку. На думку аўтаркі, пісьменства — гэта "спосаб спазнаць сябе і сьвет, а таксама гэта вельмі асабісты, зьмястоўны, незабруджаны занятак, бо пішаш толькі тады, калі вельмі хочаш і менавіта так, як хочаш"[4].
Ейная першая паэтычная кніга «Antrininkė» (Двайніца) пабачыла сьвет у 2017 годзе ў крыху незвычайнай форме: зборнік вершаў зьявіўся ў выглядзе бясплатнай электроннай кнігі, якая свабодна распаўсюджваецца, і толькі пазьней кніга зьявілася надзвычай малым накладам на паперы[5].
У 2019 годзе кніга прозы «як я была малалеткай» увайшла ў пяцёрку лепшых па выніках выбару «Кніга году» ў катэгорыі дарослай літаратуры[6].
У 2024 годзе ў выдавецтве «Пфляўмбаўм» ў перакладзе Сюзанны Паўкштэлы зьявіўся беларускі пераклад кнігі "як я была малалеткай"[7].
Творы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]• Antrininkė [Elektroninis išteklius]: poezija. - Vilnius, 2017.
• Kai aš buvau malalietka. – Vilnius: Kitos knygos, 2019.
• Keturi. – Vilnius: Kitos knygos, 2023.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Virginija Kulvinskaitė, Lietuvos kultūros gidas, Proza, Lietuvos kultūros institutas, https://lithuanianculture.lt/lietuvos-kulturos-gidas/2021/01/06/virginija-kulvinskaite/
- ^ Virginija Kulvinskaitė. Eilėraščiai, Metai, 2011 m. Nr. 6, https://www.zurnalasmetai.lt/?p=18672
- ^ Virginija Kulvinskaitė, Lietuvos kultūros gidas, Proza, Lietuvos kultūros institutas, https://lithuanianculture.lt/lietuvos-kulturos-gidas/2021/01/06/virginija-kulvinskaite/
- ^ Virginija Kulvinskaitė-Cibarauskė, Alytaus Jurgio Kunčino viešoji biblioteka, https://www.alytus.mvb.lt/Imbieras2020/index.php/8-dalyviai/60-virginija-kulvinskaite-cibarauske
- ^ irginija Kulvinskaitė-Cibarauskė, Alytaus Jurgio Kunčino viešoji biblioteka, https://www.alytus.mvb.lt/Imbieras2020/index.php/8-dalyviai/60-virginija-kulvinskaite-cibarauske
- ^ Virginija Kulvinskaitė, kai aš buvau malalietka, Leidykla „kitos knygos“, https://www.kitosknygos.lt/kk/malalietka/
- ^ Пра кнігу «Як я была малалеткай» Віргініі Кульвінскайтэ расказвае галоўная рэдактарка выдавецтва «Пфляўмбаўм» Алена Казлова, Instagram, 17.12.2024, https://www.instagram.com/pflaumbaum_publishing/reel/DDr-AwiooaJ/