Гэнічэск

Горад
Гэнічэск
укр.: Генічеськ
Сцяг Герб
46°10′37″ пн. ш. 34°47′56″ у. д.
Краіна	Украіна
Вобласць	Херсонская вобласць
Раён	Гэнічэскі раён
Гісторыя і геаграфія
Заснаваны	1784
Першае згадванне	1474
Горад з	1938
Вышыня цэнтра	18 ± 1 м
Часавы пояс	UTC+2, летам UTC+3
Насельніцтва
Насельніцтва	19 253 чал. (2017)
Нацыянальны склад	украінцы — 69,5%, рускія — 26%, крымскія татары — 2%
Афіцыйная мова	украінская
Лічбавыя ідэнтыфікатары
Тэлефонны код	5534
Паштовы індэкс	75500
genich-rada.gov.ua
Паказаць/схаваць карты
Гэнічэск
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Генічэск ці Гэнічэск (укр.: Гені́чеськ) — горад у Херсонскай вобласці Украіны.

Геаграфія

Размешчаны на беразе Утлюцкага лімана і Генічэскага праліва. Разам з Арабацкай стрэлкай з’яўляецца марскім, кліматычным, часткова гразевым курортам.

Горад размешчаны на Прычарнаморскай нізіне ў паўночна-заходняй частцы ўзбярэжжа Азоўскага мора ў месцы зліцця паўночнага заканчэння Арабацкай стрэлкі з Тонкім пралівам, які злучае Утлюкскі ліман з Сівашам.

Горад абслугоўваецца двумя чыгуначнымі станцыямі — Новааляксееўка (вузлавая) і Генічэск (канцавая), паміж якімі курсуюць прыгарадныя электрацягнікі.

Гісторыя

Назва «Генічэск» па змесце бліжэй за ўсё да цюркскага «тонкая вада». На тэрыторыі горада раней існавала ваеннае ўмацаванне часоў Крымскага ханства. Знакаміты турэцкі падарожнік Эвлія Чэлебі прысвяціў крэпасці Генічэска ў сваёй кнізе цэлы раздзел пад назвай «Пахвала прыгожаму замку Чэнішкэ», прысвечаную пабудаваным крымскім ханам у 1640 г. на паўночнай частцы Арабацкай стрэлкі ўмацаваных збудаванням з дашчатым дахам і металічнай брамай. У розных месцах ён называе крэпасць вежай. Лагічна выказаць здагадку, што і «замак Чэнішкэ» (перакладзена як «Генічэск») быў крэпасцю-вежай. На мацерыковым беразе праліва знаходзілася аднайменнае з крэпасцю і пралівам паселішча. Гэта пацвярджаецца картай Крыма, выдадзенай Я. Сандрартам ў 1687 г.

На мяжы XIX—XX ст. казённае сяло, пасёлак, мястэчка (з 1837 г.) і горад (з 1903 г.) Генічэск Мелітопальскага павета Таўрычаскай губерні славіўся рыбным, солевым і хлебным гандлем. У яго ваколіцах, у асноўным на паўвостраве Чонгар, вырошчвалася знакамітая пшаніца «арнаутка». Зерне ішло на экспарт. У порце швартаваліся суда з Англіі, Францыі і іншых краін.

З 30 сакавіка 1944 года ў складзе Херсонскай вобласці УССР. З 1991 года ў незалежнай Украіне.

27 лютага 2022 года Узброеныя сілы Расіі ўзялі Генічэск пад кантроль. Ад 5 кастрычніка горад афіцыйна ў складзе Расійскай Федэрацыі. Пасля адыходу расійскіх сіл з правабярэжжа Дняпра ў лістападзе 2022 года тут знаходзяцца асноўныя органы ўлады Херсонскай вобласці.

Насельніцтва

Насельніцтва

1923	1959	1970	1979	1989	2001	2017
8 615	14 420	20 031	21 990	23 289	21 793	19 869

Гарады-пабрацімы

•  Азургеці, Грузія

Вядомыя асобы

• Ісай Паўлавіч Казінец (1910—1942) — Герой Савецкага Саюза (1965).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Гэнічэск