Езупіль
| Пасёлак гарадскога тыпу | |||
| Езупіль | |||
|---|---|---|---|
| укр.: Єзупіль | |||
 | |||
|
|||
| 49°02′30″ пн. ш. 24°46′49″ у. д.HGЯO | |||
| Краіна |
 Украіна |
||
| Вобласць | Івана-Франкоўская вобласць | ||
| Раён | Івана-Франкоўскі раён[d] | ||
| Гісторыя і геаграфія | |||
| Заснаваны | 1435 | ||
| Першае згадванне | 1435 | ||
| Ранейшыя назвы | Чэшыбісы, Жоўтэнь | ||
| ПГТ з | 1940 | ||
| Плошча | 28,22 км² | ||
| Вышыня цэнтра | 260 ± 1 м | ||
| Водныя аб’екты | Bystrytsia River[d] | ||
| Часавы пояс | UTC+2, летам UTC+3 | ||
| Насельніцтва | |||
| Насельніцтва | 2800 чалавек (2018) | ||
| Шчыльнасць | 105,5 чал./км² | ||
| Лічбавыя ідэнтыфікатары | |||
| Тэлефонны код | +380-3436 | ||
| Паштовы індэкс | 77411 | ||
| КААТУУ | 2625855300 | ||
| gska2.rada.gov.ua/pls/z7… | |||
| Паказаць/схаваць карты | |||
  Езупіль |
|||
Езупіль[1] (укр.: Єзупіль) — пасёлак гарадскога тыпу ў Івана-Франкоўскай вобласці Украіны ў складзе Тысмэныцкага раёна у месцы зліцця Быстрыцы і Днястра.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Уладальнікам паселішча пад назвай Чэшыбісы быў шляхціц Ян Разумэк з Клечава, які разам з жонкай Ганнай прадалі ў 1435 г. маёнтак шляхцічу, кракаўскаму харунжаму Паўлу з Вроцімовіч герба Пулкозіц, ад якога маёнтак у 1437 г. атрымаў Міхаіл Бучацкий. 7 лістапада 1435 г. — першае вядомае пісьмовае ўпамінанне аб паселішчы, якое тады называлася Чэшыбісы (Чэшыбіш). У час валадарання тут Бучацкіх паселішча стала, па сведчанні гісторыка Яна Длугаша, мястэчкам, якое было ўмацавана драўляна-землянымі ўмацаваннямі.
Пасля замужжа Ганны з Бучацкіх, дачкі Пятра, унучкі Міхала, як пасаг мястэчка перайшло да Яна Камянецкага. Ад яго маёнтак атрымаў у спадчыну сын Мікалай, потым - старэйшая дачка кракаўскага ваяводы Мікалая Камянецкага Ганна. Аўдавеўшы, каля 1530 г. яна паўторна выйшла замуж за графа Яна Тэнчынскага. Мясцовы маёнтка атрымалі ў спадчыну яе сыны ад першага шлюбу. Пасля ўладальнікам мястэчка стаў Марцін Збароўскі, затым - Патоцкія. У 1594 г. татары спалілі горад падчас нападу на Галічыну з-за пралікаў кароннага камандавання.
Пазней, у XVI-XVII ст., тут пабудавалі замак. Цяпер на яго месцы стаіць былы дамініканскі касцёл. Ёсць дадзеныя, што тут быў таксама абаронны дамініканскі манастыр, заснаваны Якубам Патоцкім,у якім той быў пахаваны. У будаўніцтве каменнага замка (на месцы драўлянага) і касцёла, верагодна, удзельнічаў львоўскі дойлід Павел Рымлянін.
У XIX ст. Езупіль лічыўся мястэчкам Станіслаўскага павета. На той час яно мела ўласную пячатку са складаным сімвалам: бычыная галава, пад якой колавы плуг; з абодвух бакоў плуга сякера і цэп, ніжэй перакрыжаваныя граблі і каса. Падчас Першай сусветнай вайны Езупіль апынуўся на тэатры ваенных дзеянняў. 23 ліпеня 1917 г. мястэчка было канчаткова вызвалена з расійскай акупацыі. Пасля акупацыі Заходнеўкраінскай Народнай Рэспублікі палякамі ў 1919 г. у мястэчку была ячэйка гміны Езупіль і пастарунак паліцыі.
У савецкія часы пасёлак называўся Жоўтэнь (укр. Кастрычнік). Рашэннем Вярхоўнай Рады Украіны ад 9 ліпеня 2003 г. яму афіцыйна вернута гістарычная назва Езупіль.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 177-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Украіны на беларускую мову»
