Елісей Лаўрышаўскі
Елісей Лаўрышаўскі | |
---|---|
![]() Помнік Елісею Лаўрышаўскаму ў Навагрудку | |
Дата нараджэння | XIII стагоддзе |
Дата смерці | кастрычнік 1250 |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
У ліку | прападобны |
Дзень памяці | 5 лістапада (23 кастрычніка) |
Елісей Лаўрышаўскі (? — ноч на 23 кастрычніка каля 1250) — праваслаўны святы.
Паводле Жыція, сын князя Трайдзеня і займаў высокае месца пры двары вялікага князя літоўскага Міндоўга. Стаўшы хрысціянінам, ён пакінуў двор і адышоў у пустынь, дзе яго знайшоў нейкі праваслаўны манах, разам з якім Елісей заснаваў Лаўрышаўскі манастыр. Сярод братоў манастыра быў і князь Войшалк.
Елісей забіты сваім выхаванцам, юнаком-служкай у ноч на 23 кастрычніка каля 1250 года. Пасля забойства мошчы прападобнага ўслаўлены як цудадзейныя.
Кананізацыя
[правіць | правіць зыходнік]У 1505 годзе татары спусташалі ваколіцы Наваградка, наблізіліся да Лаўрышаўскага манастыра і ім падалося, што манастырскі двор запоўнены конніцай, татары адступілі. Гэта цуд, напэўна, быў грунтам для кананізацыі прападобнага Елісея мітрапалітам Іосіфам Солтанам на саборы, які адбыўся ў Вільні(?) ў 1514 годзе.