Перайсці да зместу

Зяновічы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Зяновічы
Герб Зяновічаў «Дэспат»
Герб Зяновічаў «Дэспат»
Частка радаводу кнігі Мінская
Часткі радаводу кнігі VI
Месца паходжання Сербія
Падданства

 Вялікае Княства Літоўскае
Рэч Паспалітая,

Расійская імперыя
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Зяновічы або Дэспаты-Зяновічывялікалітоўскі арыстакратычны род, у XV—XVII ст. займалі дзяржаўныя ўрады ў Вялікім княстве Літоўскім і былі буйнымі землеўладальнікамі. Герба ўласнага «Дэспат». Прыдомак «Дэспат» з'явіўся ў канцы XVII ст., разам з паданнем пра паходжанне Зяновічаў ад сербскіх дэспатаў.

Паданне канца XVII ст. звязвае паходжанне Зяновічаў з сербскім дэспатам, уцёклым ад асманаў у Вялікае Княства Літоўскае ў канцы XІV ст. Першы вядомы прадстаўнік роду ў ВКЛ — Братоша, згадваецца з 1370-х гадоў як баярын з рады полацкага князя Андрэя Альгердавіча.

  • Барэйша Ю. Пра скарб з-пад вёскі Літва, паходжанне і вотчыну Брáташычаў-Зяновічаў. — Мінск: «Энэргапрэс», 2025. — 408 с., іл. ISBN 978-985-7298-77-8
  • Насевіч В. Л. Зяновічы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т / Рэдкал.: Г.П.Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 7: Застаўка — Кантата. — С. 134. — ISBN 985-11-0130-3.
  • Чагадаева С.М. Смаргонь і яе ўладары // Памяць: Гісторыка-дакументальная хроніка Смаргонскага раена / Рэдкал.: Г.П.Пашкоў і інш.. — Мінск: БелЭн, 2004. — С. 53—60.
  • Деспот-Зенович // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.