Ларынгальная тэорыя

Ларынга́льная тэо́рыя — тэорыя ў індаеўрапеістыцы, якая пастуліруе, што ў праіндаеўрапейскай мове існавала некалькі зычных, умоўна называемых «ларынгальнымі». У рэканструюемых праформах гэтыя гукі звычайна пазначаюцца як *h₁, *h₂, *h₃, ці *H₁, *H₂, *H₃, ці *ǝ₁, *ǝ₂, *ǝ₃^[1].

Якасць ларынгалаў

	h₁	h₂	h₃	h₄
Э. Сцёртэвант	ʔ	x	ɣ	h
Э. Сэпір (1938)^[2]	ʔ	x	ɣ	ʔ.
М. Д. Андрэеў (1957)^[3]	x’	x	xʷ
У. І. Георгіеў (1975)^[4]	ʔ	h	ʕ
М. Меер-Бругер^[5]	h	χ	ɣ, ɣʷ
Р. Бекес^[6]	ʔ	ʕ	ʕʷ
Б. Фортсан^[7]	ʔ	ħ	ʢ
Д. Адамс^[8]	ʔ	χ	xʷ	x
М. Капавіч^[9]	ʔ	x	xʷ	ɣʷ
Я. Бічаўскі^[10]	h	x	χ

Заўвагі

↑ Fortson B. Indo-European language and culture. An Introduction. — Padstow: Blackwell Publishing, 2004. — P. 57.
↑ Sapir E. Glottalized Continuants in Navaho, Nootka, and Kwakiutl (With a Note on Indo-European)(англ.) // Language. — 1938. — Т. 14. — № 4. — С. 269.
↑ Андреев Н. Д. Периодизация истории индоевропейского праязыка // Вопросы языкознания. — 1957. — № 2. — С. 5.
↑ Георгиев В. И. Индоевропейское языкознание сегодня // Вопросы языкознания. — 1975. — № 5. — С. 5.
↑ Meier-Brügger M. Indo-European Linguistics. — Berlin — New York: Walter de Gruyter, 2003. — P. 107.
↑ Beekes R. S. P. Comparative Indo-European linguistics: an introduction.. — Amsterdam — Philadelphia: John Benjamin’s Publishing Company, 2011. — P. 147.
↑ Fortson B. Indo-European language and culture. An Introduction. — Padstow: Blackwell Publishing, 2004. — P. 58.
↑ Adams D. Q., Mallory J. P. Encyclopedia of Indo-European culture. — London: Fitzroy Dearborn Publishers, 1997. — P. 462. — ISBN 9781884964985.
↑ Kapović M. Uvod u indoeuropsku lingvistiku. — Zagreb: Matica hrvatska, 2008. — С. 179. — ISBN 978-953-150-847-6.
↑ Bičovský J. Vademecum starými indoevropskými jazyky. — Praha: Nakladatelství Univerzity Karlovy, 2009. — С. 21. — ISBN 978-80-7308-287-1.

[Fortson57-1] Fortson B. Indo-European language and culture. An Introduction. — Padstow: Blackwell Publishing, 2004. — P. 57.

[2] Sapir E. Glottalized Continuants in Navaho, Nootka, and Kwakiutl (With a Note on Indo-European)(англ.) // Language. — 1938. — Т. 14. — № 4. — С. 269.

[3] Андреев Н. Д. Периодизация истории индоевропейского праязыка // Вопросы языкознания. — 1957. — № 2. — С. 5.

[4] Георгиев В. И. Индоевропейское языкознание сегодня // Вопросы языкознания. — 1975. — № 5. — С. 5.

[5] Meier-Brügger M. Indo-European Linguistics. — Berlin — New York: Walter de Gruyter, 2003. — P. 107.

[6] Beekes R. S. P. Comparative Indo-European linguistics: an introduction.. — Amsterdam — Philadelphia: John Benjamin’s Publishing Company, 2011. — P. 147.

[7] Fortson B. Indo-European language and culture. An Introduction. — Padstow: Blackwell Publishing, 2004. — P. 58.

[8] Adams D. Q., Mallory J. P. Encyclopedia of Indo-European culture. — London: Fitzroy Dearborn Publishers, 1997. — P. 462. — ISBN 9781884964985.

[9] Kapović M. Uvod u indoeuropsku lingvistiku. — Zagreb: Matica hrvatska, 2008. — С. 179. — ISBN 978-953-150-847-6.

[10] Bičovský J. Vademecum starými indoevropskými jazyky. — Praha: Nakladatelství Univerzity Karlovy, 2009. — С. 21. — ISBN 978-80-7308-287-1.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]