Ліляна Райчэвіч
| Ліліяна Райчэвіч | |
|---|---|
| Љиљана Раичевић | |
| Імя пры нараджэнні | Ліліяна Петровіч |
| Род дзейнасці | фемінізм |
| Дата нараджэння | 29 чэрвеня 1947 (78 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Мілован Петровіч |
| Маці | Любоў |
| Альма-матар | |
| Узнагароды і прэміі |
Ginetta Sagan Award[d] (2006) |
Ліляна Райчэвіч (сербск.: Љиљана Раичевић; нар. 29 чэрвеня 1947, Цітаград) — чарнагорская праваабаронца беларускага паходжання[1] і змагар за правы жанчын у Сербіі і Чарнагорыі.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзілася 29 чэрвеня 1947 года ў Цітаградзе (Югаславія). Яе бацька Мілаван Петравіч і маці Любоў, беларуска з Мінска, пазнаёміліся ў нямецкім канцлагеры, а пасля вайны пасяліліся ў Цітаградзе (цяпер — Падгорыца).
У 2006 годзе стала лаўрэатам прэміі Фонду Джынэты Саган ад Amnesty International. Райчэвіч стварыла ў Чарнагорыі SOS LINE, першую няўрадавую арганізацыю ў гэтай краіне, якая дапамагала жанчынам, прадстаўляючы рэсурсы жанчынам, якія знаходзяцца ў гвалтоўных адносінах. Заўважыўшы, што жанчыны, якія тэлефануюць на SOS LINE, маюць патрэбу ў дадатковай падтрымцы, такой як бяспечнае месца для пражывання, медыцынская, псіхалагічная і юрыдычная дапамога, Райчэвіч стварыла Women’s Safe House, першы ў Чарнагорыі прытулак для ахвяр дамашняга гвалту. З дапамогай «Бяспечнага дома» яна паспяхова лабіравала ў Скупшчыне Чарнагорыі прыняцце закона аб абароне сведкаў[2][3].
Сям’я
[правіць | правіць зыходнік]Са сваім будучым мужам Андрыяй Локай Райчэвічам, які пазней стаў намеснікам Міністра замежных спраў Чарнагорыі, яна пазнаёмілася ў 1966 годзе, калі была выпускніцай сярэдняй школы. Муж памёр у 1994 годзе, у іх трое дзяцей — дачка Оля і сыны Уладзімір і Нікола.
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]У 2003 годзе бялградская газета «Vreme» назвала яе «Чалавекам года»[1][4]. У 2006 годзе яна стала лаўрэатам прэміі Фонду Джынеты Саган
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б d.o.o, cubes. Demontiranje patrijarhalne države - Vreme(нявызн.). https://vreme.com/. Праверана 26 снежня 2024.
- ↑ Intervjui, razgovori sa fenomenalnim ženama - Autonomni ženski centar. www.womenngo.org.rs. Праверана 26 снежня 2024.
- ↑ The Ginetta Sagan Award (англ.). Amnesty International USA. Праверана 26 снежня 2024.
- ↑ vesti.rs — Coming Soon. www.vesti.rs. Праверана 26 снежня 2024.