Мюльгайм-на-Руры
Выгляд
Населены пункт | |||||
Мюльгайм-на-Руры | |||||
---|---|---|---|---|---|
Mülheim an der Ruhr | |||||
|
|||||
51°25′42″ пн. ш. 6°52′44″ у. д.HGЯO | |||||
Краіна |
![]() |
||||
Зямля | Паўночны Рэйн — Вестфалія | ||||
Адміністрацыйная акруга | Дзюсельдорф | ||||
Унутраны падзел | 9 гарадскіх раёнаў | ||||
Обер-бургамістр |
Дагмар Мюленфельд (СДПГ) |
||||
Гісторыя і геаграфія | |||||
Плошча | 91,29 км² | ||||
Вышыня цэнтра | 26,0 да 152,7 м | ||||
Водныя аб’екты | Рур | ||||
Часавы пояс | UTC+1, летам UTC+2 | ||||
Насельніцтва | |||||
Насельніцтва | 167344 чалавекі (2010) | ||||
Лічбавыя ідэнтыфікатары | |||||
Тэлефонны код | 0208 | ||||
Паштовы індэкс | 45468-45481 | ||||
Аўтамабільны код | MH | ||||
Афіцыйны код | 05 1 17 000 | ||||
|
|||||
muelheim-ruhr.de (ням.) | |||||
Паказаць/схаваць карты | |||||
Мюльгайм-ан-дэр-Рур[1] (ням.: Mülheim an der Ruhr, н.-ням.: Mölm) — горад у Германіі, у зямлі Паўночны Рэйн — Вестфалія.
Насельніцтва — 168,3 тыс. жыхароў (2009); у 2000 г. — 173,9 тысяч.
Эканоміка
[правіць | правіць зыходнік]У горадзе працуюць вытворчасці кампаній Siemens AG (паравыя турбіны), Turck (датчыкі і сістэмы прамысловай аўтаматызацыі). Таксама тут размешчана штаб-кватэра буйнога гандлёвага холдынгу Tengelmann Group.
Славутасці
[правіць | правіць зыходнік]- Замак Бройх
- Замак Штюрум
- Цыстэрцыянскі кляштар Саарн
- Камера-Обскура
- Музей вады Aquarius
- Вежа Бісмарка
- Віла Іозефа Тысена
- Мюльгаймскі шлюз
Міжнародныя адносіны
[правіць | правіць зыходнік]Гарады-пабрацімы
[правіць | правіць зыходнік]Дарлінгтан, Вялікабрытанія (1953)
Тур, Францыя (1962)
Аполе, Польшча (1989)
Кфар-Сава, Ізраіль (1993)
Бейказ, Турцыя (2007)
Коўвала, Фінляндыя (2009)
Гарады-партнёры
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ Варыянт напісання Мюльгайм у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.12., Мн., 2001: Карта Паўночнага Рэйна-Вестфаліі да асноўнага артыкула
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Мюльгайм-на-Руры
- Мюльгейм на Руре // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.