Пуціўль

Горад
Пуціўль
Путивль
Сцяг Герб
51°20′05″ пн. ш. 33°52′07″ у. д.
Краіна	Украіна
Вобласць	Сумская
Гісторыя і геаграфія
Першае згадванне	1146
Плошча	10,51 км²
Вышыня цэнтра	177 ± 1 м
Часавы пояс	UTC+2 і UTC+03:00
Насельніцтва
Насельніцтва	17 274 чалавек (2001)
Лічбавыя ідэнтыфікатары
Тэлефонны код	05442
Паштовы індэкс	41500
Аўтамабільны код	BM і НМ / 19
Паказаць/схаваць карты
Пуціўль Пуціўль
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пуці́ўль (укр.: Путивль) — горад у Сумскай вобласці Украіны на рацэ Сейм (басейн Дняпра), за 24 км ад чыгуначнай станцыі Пуціўль. Цэнтр Пуціўльскага раёна. Насельніцтва 19,5 тыс. ж. (1991).

Гісторыя

Упершыню згадваецца ў Іпацьеўскім летапісе пад 1146 годзе; крэпасць для абароны Кіеўскай дзяржавы ад набегаў полаўцаў. У 2-й палавіне XII ст. цэнтр аднайменнага княства, згадваецца «Слове аб палку Ігаравым». У 1240 разбураны мангола-татарамі.

З 1356 года ў складзе ВКЛ. У ходзе маскоўска-вялікалітоўскай вайны 1500-1503 гадоў заняты маскоўскімі войскамі ў 1500 годзе і паводле мірнага дагавора далучаныў да Маскоўскай дзяржавы.

Падча рэчыпаспалітаўска-маскоўскай вайны 1609-1618 гадоў заняты войскамі Рэчы Паспалітай, паводле Дэулінскага перамір’я 1618 года вярнуўся да Маскоўскай дзяржавы.

У XVIII — пачатку XX ст. павятовы горад, з 1769 года ў Курскай губерні.

З 1926 года ў складзе Украінскай ССР, з 1932 у Чарнігаўскай, з 1939 у Сумскай абласцях.

У Вялікую Айчынную вайну акупіраваны нямецкімі войскамі ў 1941—1943 гадах. Каля Пуціўля створаны Пуціўльскі партызанскі атрад пад камандаваннем С. А. Каўпака.

Інфраструктура

У горадзе працуюць харчовыя прадпрыемствы.

Пуціўльскі краязнаўчы музей.

Славутасці

Архітэктурныя помнікі 16—18 ст.:

• Малчанскі манастыр (16—19 ст.),
• Спаскі манастыр (17 — пач. 18 ст.),
• царква Міколы Казацкага (18 ст.).

Літаратура

• Пуціўль // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. С. 135.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Пуціўль