Пішчалаўскі замак
Славутасць | |
Пішчалаўскі замак | |
---|---|
![]() Пішчалаўскі замак у пачатку XX стагоддзя | |
53°53′56″ пн. ш. 27°32′52″ у. д.HGЯO | |
Краіна |
![]() |
Горад | Мінск |
Архітэктурны стыль | Ранні класіцызм |
Архітэктар | Казімір Хршчановіч |
Заснавальнік | Рудольф Пішчала |
Дата заснавання | 1825 |
Будаўніцтва | 1825 |
Статус |
![]() |
![]() |
Пішчалаўскі замак — адзін з нямногіх гістарычных будынкаў, якія захаваліся ў Мінску. Да 29 красавіка 2024 года тут размяшчаўся СІЗА-1 (гутарковае Валадарка)[1].
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]

Будынак у стылі ранняга класіцызму ўзведзены ў 1825 годзе на гары ў Раманаўскім прадмесці[2]. Падрадчыкам будаўніцтва быў Рудольф Пішчала, ад яго прозвішча турма атрымала неафіцыйную назву — Пішчалаўскі замак. Кіравалі ўзвядзеннем будынка Міхаіл Чахоўскі і Казімір Хршчановіч[3].
За 200 гадоў існавання будынак выкарыстоўваўся па прамым прызначэнні. У турме адбывалі пакаранне паўстанцы 1830—1831 і 1863—1864 гадоў, у тым ліку «бацька беларускай драматургіі» Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч, а пазней паэты-адраджэнцы Карусь Каганец, Алесь Гарун і Якуб Колас, у турме пакараны смерцю тэрарыст Іван Пуліхаў.
У красавіку 2008 года абвалілася адна з веж замка, ніхто не пацярпеў[4].
СІЗА-1 на Валадарскага быў адзінай папраўчай установай у Беларусі і сучаснай Еўропе, дзе здзяйснялі смяротнае пакаранне (праз расстрэл).
Будынак
[правіць | правіць зыходнік]Турма пабудавана на ўскраіне тагачаснага Мінска як двухпавярховы будынак з вежамі на рагах, якія завершаны прафіляванымі зубцамі і сценамі, умацаванымі контрфорсамі[5]. Будынак таксама меў падвал з камерамі, кухняй, майстэрнямі і іншым. У 1890 годзе па праекце мінскага губернскага інжынера Канстанціна Увядзенскага надбудаваны трэці паверх.
Галоўны фасад аздоблены рустоўкай ніжняга яруса і завершаны трохвугольным франтонам, што было своеасаблівымі рэшткамі класіцызму. Праз такую складаную сумесь элементаў готыкі, абарончага дойлідства і класіцызму складана адназначна выявіць стылістыку, якую часам вызначаюць як рэтраспектыўна-замкавую. Але гэты будынак, безумоўна, адносіцца да эклектыкі[5].
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ СИЗО на Володарке закрылся. Изолятор переехал | СмартПресс (руск.). smartpress.by. Праверана 22 верасня 2025.
- ↑ Что ждет легендарную тюрьму «Володарку»? Архівавана 24 мая 2009. (руск.)
- ↑ Турэмныя вежы ня вытрымалі
- ↑ В Колядичах построят новый СИЗО Архівавана 12 чэрвеня 2010.
- ↑ а б Лазука Б.А. Беларуская архітэктура XIX - пачатку XX стагоддзя // Гісторыя сусветнага мастацтва. Рускае і беларускае мастацтва XIX - пачатку XX стагоддзя. — Беларусь, 2011. — С. 336. — 431 с. — ISBN 978-985-01-0880-7.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Архітэктура Беларусі. Энцыклапедычны даведнік. — Мн., 1993. — ISBN 5-85700-078-5
- Дрозд Зм. 12 міфаў пра Пішчалаўскі замак: абвяржэнне // Наша Ніва [Электронны рэсурс] — nashaniva.by, 17.05.2015, 13:20
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Пішчалаўскі замак
- Пішчалаўскі замак на сайце Radzima.org
- Тюрьма на Володарского Архівавана 3 сакавіка 2018. Минск старый и новый
- Пра абвал вежы 20 красавіка 2008(недаступная спасылка)
- Минский исправдом — архіўныя здымкі
- Пішчалаўскі замак на сайце «Архіварта»