Рафаэль Коэн
Рафаэль Коэн | |
---|---|
| |
Род дзейнасці | рабін |
Дата нараджэння | 4 лістапада 1722[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 11 лістапада 1803[1] (81 год) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | Яўрэйскія могілкі ў Гамбургу |
Веравызнанне | іўдаізм |
![]() |
Рафаэль бен Екуціэль Зюскінд Коэн (ням. Rafael ben Jekutiel Süsskind Kohen, 4 лістапада 1722 — 11 лістапада 1803, Альтона,) — галоўны рабін Мінска і Гамбурга.
Атрымаў адукацыю ў Мінску пад кіраўніцтвам Ар'е Леба бен Ашэра, пераемнікам якога на пасадзе кіраўніка ешыбота гэтага горада ён стаў у 1742 годзе. У 1744 годзе яго паклікалі ў рабінат Ракава, а ў 1747 годзе — у Вількамір, дзе ён заставаўся да 1757 года, калі яго паклікалі галоўным рабінам у Мінск. Праз шэсць гадоў ён стаў рабінам і кіраўніком ешыбота ў Пінску. У 1771 годзе ён адправіўся ў Берлін з мэтай публікацыі там сваёй працы «Torat Yekutiel». Навукоўцы гэтага горада сустрэлі яго з энтузіязмам і павагай і прапанавалі яму пасаду рабіна, якая тады была вакантнай, але па невядомай прычыне ён адмовіўся ад прапановы. У 1772 годзе ён стаў рабінам Познані, а праз чатыры гады яго паклікалі ўзначаліць «Тры абшчыны» (Альтона, Гамбург і Вандсбек).
На працягу дваццаці трох гадоў ён служыў гэтым абшчынам, а потым сышоў з актыўнай службы, правёўшы рэшту жыцця сярод сваіх былых парафіян. Наколькі высока шанавалася яго праца, можна меркаваць з таго факту, што кароль Даніі, да тэрыторыі якой належалі гэтыя абшчыны, пачуўшы пра адстаўку Рафаэля, даслаў яму ліст, у якім выказаў сваю ўдзячнасць за службу, якую ён аказаў яўрэйскай абшчыне.
Рафаэль быў заклятым праціўнікам Маісея Мендэльсона і спрабаваў забараніць габрэйскім чытачам чытаць «Biur» (пераклад Пяцікніжжа ) Мендэльсона, пакуль ён быў яшчэ ў рукапісе, але ў рэшце рэшт не змог пярэчыць перакладу Пяцікніжжа, калі Мендэльсон дамовіўся з кіраўніком Альтоны, Крысціянам VII, каролем Даніі, падпісацца на асобнік.
Рафаэль змагаўся супраць усёй сучаснай культуры і аднойчы аштрафаваў мужчыну за тое, што той насіў валасы ў форме кія.
Кажуць, што Рафаэль адмовіўся ўдзельнічаць у адлучэнні ад царквы, распачатага супраць Шнеўра Залмана з Лядаў.
І Хаім з Валожына і яго старэйшы брат Сімха вучыліся ў Рафаэля Коэна.