Святлана Велмар-Янкавіч
| Святлана Велмар-Янковіч | |
|---|---|
| англ.: Светлана Велмар-Јанковић | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 1 лютага 1933[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 9 красавіка 2014[1] (81 год) |
| Месца смерці | |
| Пахаванне | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Vladimir Velmar-Janković[d] |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | празаік, драматург |
| Гады творчасці | 1956-2014 |
| Мова твораў | сербская |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у |
|
| Прэміі | прэмія часопіса НІН |
| Узнагароды | |
Святлана Велмар-Янкавіч (сербск.: Светлана Велмар-Јанковић, 1 лютага 1933, Бялград, Каралеўства Югаславія — 9 красавіка 2014, Бялград, Рэспубліка Сербія) — сербская пісьменніца.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]З сям'і інтэлектуалаў. Бацька, пісьменнік Уладзімір Велмар-Янкавіч, член урада нацыянальнага выратавання пры нямецкай вайсковай адміністрацыі ў Сербіі (намеснік міністра культуры і рэлігіі), пакінуў краіну ў верасні 1944, жыў у Італіі і Іспаніі, загінуў у аўтамабільнай катастрофе. Скончыла жаночую гімназію ў Бялградзе. На другім курсе ўніверсітэта занялася журналістыкай. З 1959 працавала ў выдавецтве Асвета. З 1989 займалася вылучна літаратурнай працай.
Выбраныя творы
[правіць | правіць зыходнік]Раманы
[правіць | правіць зыходнік]- Шнар/ Ožiljak (1956)
- Цямніца/ Lagum (1990, тэлефільм 1998)
- Бязодня/ Bezdno (1995)
- Нігдэя/ Nigdina (2000)
- Prozraci, аўтабіяграфічны раман (2003)
- Vostanije (2004)
Апавяданні
[правіць | правіць зыходнік]П'есы
[правіць | правіць зыходнік]Эсэ
[правіць | правіць зыходнік]Прызнанне
[правіць | правіць зыходнік]Прэміі Верба Андрыча, Машы Сялімавіча, прэмія Нацыянальнай бібліятэкі Сербіі за самую папулярную кнігу года (1992), прэмія часопіса НІН за лепшы раман года (1995) і інш. Член Сербскай акадэміі навук і мастацтваў (2009).
Проза перакладзена на многія мовы, улучаючы карэйскую.
Зноскі
- ↑ а б Svetlana Velmar-Janković // https://pantheon.world/profile/person/Svetlana_Velmar-Janković Праверана 9 кастрычніка 2017.