Сонечнае зацьменне 30 кастрычніка 1845 года
Выгляд
| Сонечнае зацьменне 30 кастрычніка 1845 | |
|---|---|
| Класіфікацыя | |
| Тып | Гібрыднае |
| Сарас | 121 |
| Гама | -0.8538 |
| Велічыня | 1.0005 |
| Максімум зацьмення | |
| Працягласць | 2 с. (0 хв. 2 с.) |
| Каардынаты | 69°06′ пд. ш. 144°30′ у. д.HGЯO |
| Шырыня ценю | 3 км |
| Час (UTC) | |
| Найбольшая фаза | 23:51:58 |
| Спасылкі | |
| Каталог # (SE5000) | 9153 |
Сонечнае зацьменне 30 кастрычніка 1845 года — гібрыднае сонечнае зацьменне 121 сараса[1].
Зацьменне мела велічыню 1,0005 і дасягнула свайго максімуму ў 23:51:58 UTC у пункце з каардынатамі 69° пд. ш. 145° у. д. Працягласць максімальнай фазы зацьмення склала 0 хв. 2 с., а месяцавы цень на зямной паверхні дасягнуў шырыні 3 км[1].
Зацьменне 30 кастрычніка 1845 года стала 2-ім сонечным зацьменнем у 1845 годзе і 113-ім у XIX стагоддзі. Папярэдняе сонечнае зацьменне адбылося 6 мая 1845 года, наступнае — 25 красавіка 1846 года[1].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в Catalog of Solar Eclipses: 1801 to 1900 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.