Сонечнае зацьменне 4 мая 1837 года
Выгляд
| Сонечнае зацьменне 4 мая 1837 | |
|---|---|
| Класіфікацыя | |
| Тып | Частковае |
| Сарас | 145 |
| Гама | 1.1934 |
| Велічыня | 0.6381 |
| Максімум зацьмення | |
| Каардынаты | 62°18′ пн. ш. 133°54′ у. д.HGЯO |
| Шырыня ценю | км |
| Час (UTC) | |
| Найбольшая фаза | 18:48:28 |
| Спасылкі | |
| Каталог # (SE5000) | 9132 |
Сонечнае зацьменне 4 мая 1837 года — частковае сонечнае зацьменне 145 сараса[1].
Зацьменне мела велічыню 0,6381 і дасягнула свайго максімуму ў 18:48:28 UTC у пункце з каардынатамі 62° пн. ш. 134° у. д.[1].
Зацьменне 4 мая 1837 года стала 2-ім сонечным зацьменнем у 1837 годзе і 92-ім у XIX стагоддзі. Папярэдняе сонечнае зацьменне адбылося 5 красавіка 1837 года, наступнае — 29 кастрычніка 1837 года[1].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в Catalog of Solar Eclipses: 1801 to 1900 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.