Перайсці да зместу

Спаса-Праабражэнскі сабор (Санкт-Пецярбург)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Праваслаўны сабор
Спаса-Праабражэнскі сабор
руск.: Собор Преображения Господня всей гвардии
Від на Спаса-Праабражэнскі сабор з боку вул. Песцеля  (руск.) (бел., люты 2008 г.
Від на Спаса-Праабражэнскі сабор
з боку вул. Песцеля  (руск.) (бел., люты 2008 г.
59°56′35″ пн. ш. 30°21′09″ у. д.HGЯO
Краіна  Расія
Месцазнаходжанне Санкт-Пецярбург, Праабражэнская плошча  (руск.) (бел.
Канфесія Праваслаўе
Епархія Санкт-Пецярбургская і Ладажская  (руск.) (бел.
Тып будынка Сабор
Архітэктурны стыль Класіцызм
Архітэктар М. Р. Зямцоў, П. А. Трэзіні  (руск.) (бел., В. П. Стасаў
Заснавальнік Лізавета Пятроўна
Першая згадка 1743
Будаўніцтва 1825—1829 гады
Рэліквіі і святыні Абраз Спаса Нерукатворнага;
Шануемы абраз Божай Маці «Усіх тужлівых радасць»;
складзень з выявамі Праабражэння Гасподняга, велікамучаніка Панцеляймона і святога цара Канстанціна;
абраз велікамучаніка Панцеляймона з часціцай мошчаў.
Статус Герб Расіі Аб’ект культурнай спадчыны РФ № 7810634000№ 7810634000
Стан выдатны
Сайт preobragensky.ru
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Спаса-Праабражэнскі сабор (руск.: Собор Преображения Господня всей гвардии) у Санкт-Пецярбургу — праваслаўны храм Санкт-Пецярбургскай і Ладажскай епархіі Рускай праваслаўнай царквы, на Праабражэнскай плошчы. Пабудаваны па праекце В. П. Стасава ў 1829 годзе на месцы больш ранняга храма. Помнік архітэктуры класіцызму.

Ніколі не закрываўся для набажэнстваў; у 1920-я — 1940-я ў асобныя перыяды знаходзіўся ў падпарадкаванні розных «абнаўленчых» структур.

Ад Спаса-Праабражэнскага сабора паходзяць назвы Праабражэнскай плошчы (былая плошча Радзішчава), на якой ён стаіць, і найбліжэйшага завулка Радзішчава  (руск.) (бел. (былы Царкоўны завулак).

Зноскі

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Невдачин И. И. Спасо-Преображенский всей гвардии собор: Краткий исторический очерк. — СПб., 1904.
  • Антонов В. В., Кобак А. В. Святыни Санкт-Петербурга: Христианская историко-церковная энциклопедия. — СПб.: Лики России, 2003. — ISBN 5-87417-114-2.
  • Куфершейн Е. З., Борисов К. М., Рубинчик О. Е. Улица Пестеля (Пантелеймоновская). — Л.: Товарищество «Свеча», 1991.
  • Тыжненко Т. Е. Василий Стасов. — Л.: Лениздат, 1990. — 192 с. — (Зодчие нашего города). — ISBN 5-289-00609-5.
  • Черепенина Н. Ю., Шкаровский М. В. Справочник по истории православных монастырей и соборов г. Санкт-Петербурга 1917-1945 гг. (по документам ЦГА СПб). — СПб.: ЦГА СПб; НИЦ Мемориал, 1996. — 183 с.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Спаса-Праабражэнскі_сабор_(Санкт-Пецярбург)&oldid=5039663"